ลานจอมป่วน

รู้สึกยังไง? รู้สึกเฉยๆ

ไปอบรม CBM การจัดการขยะมูลฝอยโดยชุมชนที่ชะอำ ช่วงที่มีการตรวจสอบว่าผู้เข้ารับการอบรมได้เรียนรู้อะไรบ้างซึ่งมักจะทำเป็นระยะๆ การให้ผู้เข้ารับการอบรมสะท้อนตรงนี้ก็ใช้หลักที่อ่านเจอในหนังสือของ อ. วรภัทร์ ภู่เจริญ

จะถาม 3 คำถาม Feeling Seeing Willng คือรู้สึกยังไง ? เห็นอะไรหรือเรียนรู้อะไร? แล้วหลังจากนี้จะทำอะไร ?

ส่วนใหญ่ก็จะสะท้อนว่ารู้สึกดี ตอนเริ่มอบรมใหม่ๆก็งงๆ ไม่แจกตำรา ไม่เห็นมีบรรยาย ไม่มีโต๊ะให้นั่งจด บางคนถึงกับบอกว่าจะไปนอน ถ้ามีบรรยายเมื่อไหร่ช่วยโทรตามด้วย แต่หลังจากร่วมกิจกรรมไปสักพักก็รู้สึกดี ได้เรียนรู้อะไรๆที่เป็นประโยชน์เพิ่มเติม สนุกดี ฯลฯ

แต่มีหนุ่มคนนึงสะท้อนว่า รู้สึกเฉยๆ ก็เหมือนการอบรมทั่วๆไป มีกิจกรรมคล้ายๆกัน แค่เริ่มต้นก็รู้แล้วว่าจะให้ทำอะไร อะไรๆก็รู้หมดแล้ว รู้สึกเฉยๆ ไม่ได้เรียนรู้อะไรเพิ่มเติมเลย ตอนพักทานน้ำชากาแฟ ก็พยายามจะไปคุยด้วย แต่นายหนุ่มก็ยืนโม้กับพรรคพวกอยู่ เลยไม่มีโอกาสได้คุยด้วย

กลางคืนมีงานเลี้ยง มีการแสดงของ อปท.ต่างๆที่มาร่วมอบรม ก็สนุกสนานพอสมควร…….

เช้าวันรุ่งขึ้นก็มีการสอบถามอีก นายหนุ่มก็บอกว่ารู้สึกเฉยๆ ก็เหมือนกันทุกงาน กินข้าว มีการแสดง ร้องเพลงกัน คุยกัน ก่อนงานก็รู้หมดแล้วว่าคืนนี้จะเจออะไร ?

$#$%$**_+_)#@#!$%)+_*^$$^$$@@

เอ๊ะๆๆๆ นายหนุ่มไม่เรียนรู้อะไรเลย วิทยากรชักมึนๆ แต่ก็ยังดีนะที่คนอื่นสะท้อนออกมาแตกต่างจากนายหนุ่ม ผลการประเมินออกมาค่อนข้างดีและผู้เข้ารับการอบรมอื่นๆก็มีความสุขดี คนที่บอกว่าจะไปนอน มีบรรยายแล้วค่อยไปปลุกมานั่งฟังก็อยู่ร่วมการอบรมตลอดและมีความสุขดี (ทั้งๆที่บอกให้รู้ว่า จะอบรมแบบนี้ มีการบรรยายน้อยมาก เท่าที่จำเป็น เป็นการเรียนรู้จากการทำกิจกรรมร่วมกัน )

นายหนุ่มรู้สึกเฉยๆ ไม่เรียนรู้อะไร เพราะรู้หมดแล้วก่อนทำกิจกรรมว่าต่อไปจะทำอะไรกัน แต่พวกเราเรียนรู้อะไรจากที่เล่าให้ฟังมั่งรึเปล่า ? อิอิ

Facebook

« « Prev : เวลาอบรมเล่นเกมทำไม?

Next : ไร้กรอบหรือทะลายกำแพง » »