ลานจอมป่วน

เวลาอบรมเล่นเกมทำไม ?

นิสิตแพทย์จากโรงพยาบาลชลบุรีที่สวนป่าอีกครั้ง

ค่ายของนิสิตแพทย์ (เรียกตามใครก็จำไม่ได้ ) ที่สวนป่า สายลมมาช่วย อ.ขจิต ก็เลยช่วยกันทำกิจกรรมหลายอย่าง กิจกรรมหนึ่งก็คือกิจกรรมนับหนึ่งถึงร้อย แต่ถ้ามีเลขสามหรือเจ็ดให้ตบมือแทน ไม่ต้องออกเสียง

บ้างก็เรียกว่าเป็นกิจกรรมนำเข้าสู่บทเรียน บ้างก็เรียกเป็นกิจกรรมสันทนาการ เป็นการผ่อนคลาย ลดความเครียด ลดความเบื่อหน่ายของการอบรมนานๆ หรือกิจกรรมเพื่อให้ร่างกายได้เคลื่อนไหว ฯลฯ

ค่ำๆมีโอกาสพูดเรื่องที่อยากพูดให้คณะอาจารย์ฟัง เพราะอยากฝากอาจารย์ไปดูแลนิสิตต่อ นืสิตที่อยากฟังก็นั่งฟังได้ ที่อยากไปทำการบ้านที่ต้องนำเสนอในวันรุ่งขึ้นก็ตามสบาย ไม่ว่ากัน

ในเรื่องที่อยากพูดก็พูดถึงมณฑลแห่งพลัง ( อ้างอิง อ.วิศิษฐ์ วังวิญญู สถาบันขวัญเมือง เชียงรายด้วย ) อยู่แป๊บนึง……………..

……………………

ก่อนนอนเห็นนิสิตกลุ่มหนึ่งนั่งคุยกัน เตรียมงานที่จะนำเสนอในวันรุ่งขึ้นว่ามาสวนป่าได้เรียนรู้อะไรบ้าง? ยังไม่ง่วง ก็เลยไปนั่งๆนอนๆฟังนิสิตคุยกัน

…….คิดว่าเข้าใจมณฑลแห่งพลังนะ ตอนที่เขาให้นับหนึ่งถึงร้อย นึกในใจว่าให้ทำทำไม? นับแค่นี้ไม่เห็นมีอะไรเลย ไปอบรมหลายครั้ง วิทยากรชอบให้เล่นเกมอะไรไม่รู้ ไม่รู้จะทำไปทำไม ?

……ตอนนับอยู่ก็เฉยๆนะ นับผิดอยู่สองครั้ง แต่ก็ไม่รู้สึกอะไร

……พอฟังมณฑลแห่งพลัง ก็คิดว่าเข้าใจแล้วนะว่าวิทยากรให้ทำทำไม? ตอนแรกที่เริ่มทำกิจกรรม ใจยังคิดถึงเรื่องชุมชนอยู่ นับผิด คือมีสาม มีเจ็ด แต่ก็ไม่ตบมือ ……

……ก็ยังคิดเรื่องอื่นอยู่ เวลานับก็ทำผิดอีก ทำให้ต้องเริ่มนับใหม่ คิดว่ากิจกรรมนี้ทำให้เรามีสมาธิ ไม่วอกแวกคิดเรื่องอื่น น่าจะเป็นการนำเข้าสู่มณฑลแห่งพลัง ? คิดว่าใช่นะ เออ…..

การสงบนิ่งสักพักนึงในกรณีที่มีเวลาค่อนข้างน้อย, Body Scan, การเล่นเกมที่สนุกสุดเหวี่ยง, การเล่านิทานสนุกๆ, การให้ทำอะไรที่ต้องใช้สมาธิ ฯลฯ วิทยากรหรือกระบวนกรตั้งใจที่จะทำให้ผู้เข้ารับการอบรม นักเรียน นักศึกษาเกิดสมาธิ ไม่รู้สึกตื่นเต้น ไม่กลัว รู้สึกปลอดภัย คุ้นเคย พร้อมที่จะเรียนรู้ ………..เข้าสู่มณฑลแห่งพลัง หรืออยู่ในสภาวะที่ชิวๆ สบายๆ พร้อมที่จะเรียนรู้รึเปล่า ?

Facebook

« « Prev : เรื่องหมาๆอีกแล้ว อิอิ

Next : รู้สึกยังไง? รู้สึกเฉยๆ » »