ลานจอมป่วน

#1 สาวตา ให้ความคิดเห็นเมื่อ 14 กุมภาพันธ 2009 เวลา 22:55

สวัสดีคุณครู หนูมาเรียนแล้วครับพ้ม

#3 bangsai ให้ความคิดเห็นเมื่อ 15 กุมภาพันธ 2009 เวลา 0:08

นักกระบวนกรไม่จำเป็นต้องเรียนจบมาทางการศึกษา ทุกอาชีพสามารถเป็น ผชช.ได้ ถ้าท่านสนใจก็เป็นได้ ท่านก็ทราบดี น้องคนหนึ่งเรียนจบพัฒนาชุมชนแต่เอาดีทางโปรแกรมเมอร์ที่เบียร์สิงห์  เอากะมันซิ…ก็สนใจอ่ะะ เรียนรู้เองก็ได้…

วิศวกรมาเป็นนักสังคมดังๆก็หลายคน

การพัฒนาหลักสูตรเป็นเรื่องที่เราเห็นว่าเป็นเรื่องสำคัญ

• ปัจจุบันนี้นับตั้งแต่เบอร์หนึ่งของ สปก.เข้ามาลุยงานที่กลุ่มผมทำอยู่ ท่านลงมายกเลิกหลักสูตรฝึกอบรมหมด ไม่เอา เลิกกันที เปลี่ยนใหม่เป็นการจัด Field Day เรื่องนี้มีที่มาที่ไป ยาว ซึ่งการยกเลิกมีทั้งดีและไม่ดีในทัศนของผม แต่ไม่ขอกล่าวนะครับ
• อย่างไรก็ตามหลักสูตรที่เราจัด กับชาวบ้านนั้น เน้นเรียบง่าย ไร้รูปแบบอย่างที่เฮียตึ๋งพยายามบอกเรานั่นแหละครับ  เราทำได้หากเราเป็นผู้รับผิดชอบทั้งหมด สลัด สะบัด กำจัดรูปแบบออกไปให้หมด เอากลุ่มเป้าหมายเป็นตัวตั้งให้มากที่สุด แต่กระนั้นก็มีข้อจำกัดที่เราก็พยายามแก้ไขไปเรื่อยๆ เช่น การอธิบายแก่ชาวบ้านให้เลิกการใช้ปุ๋ยเคมีหันมาใช้ปุ๋ยชีวภาพนั้น เรื่องนี้มันมีสาระวิชาการเข้ามาด้วย เช่น พืชไม่ได้ต้องการเพียง NPK แต่ต้องการสารอาหารอีกตั้ง 10 ชนิด ซึ่งไม่มีในปุ๋ยวิทยาศาสตร์ แต่มีในปุ๋ยชีวภาพ ….การที่จะโน้มน้าวให้ชาวบ้านเข้าใจเจ้าธาตุอาหารอีก 10 ขนิดนั้นต้องใช้ทักษะกันมากหน่อยว่าเจ้าโบรอน แมกนีเซี่ยมพืชเอาไปทำอะไร  เรื่องเหล่านี้แหละที่เราต้องการนักเทคนิค นัก animation เข้ามาช่วยส้รางกระบวนความเข้าใจแบบง่ายๆและเป็นวิทยาศาสตร์  หรือเราต้องการกลุ่มละคอนเพื่อชาวบ้านมาศึกษาทำความเข้าใจชุมชนแล้วก็สร้างละคอนสะเทือนใจขึ้นมาตระเวนไปเล่นในหมู่บ้าน  ก็เคยเห็นมาบ้างแล้วว่าละคอนบางคณะนั้นสร้างผลสะเทือนมาก หรือที่สาวตาเรียกว่าเหนี่ยวนำนั่นใช่ไหม….
• ผมเคยฝันว่ามีหน่วยงานใดที่รวบรวมยอดฝีมือมาร่วมกันทำงานเพื่อชาวบ้านยกทีมไปด้วยกัน สร้างเครื่องมือแบบง่ายๆแต่สามารถทำให้ชาวบ้านเข้าใจ  เราก็ได้แค่ฝัน…และข้อจำกัดนี้เองเราก็ยังยืนพูดหน้าชั้น เวลาหน่วยงานสร้างโครงการเขามองไม่เห็นเครื่องมือสำคัญขององค์ประกอบเหล่านี้ที่จะช่วยทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในสังคมได้  คนมีฝีมือมีมากครับในบ้านเรา แต่กระจัดกระจายไปเป็นวงดนตรีของใครของมัน
• มีครั้งหนึ่งเราจัดพาชาวบ้านไปศึกษาดูงานกลุ่มออมทรัพย์ที่อุบลราชธานี เอาแม่บ้านไปด้วย  ที่นั่นเขามีกระบวนการให้ความรู้ความเข้าใจที่ดี จึงสร้างความเข้าใจ แลเห็นประโยชน์และความจำเป็น เมื่อชาวบ้านกลับมาดงหลวง เขาก็ชวนผมไปตั้งกลุ่มออมทรัพย์ขึ้นในหมู่บ้านของเขา โดยผู้หญิงเป็นตัวนำในการทำกิจกรรมนี้….
• หากเรามีบุคลากรที่พร้อมก็สามารถเอาหลักสูตรดีดีแปลงไปสู่การปฏิบัติที่ “มีพลัง” ได้มาก ไม่เช่นนั้นเราก็ย่ำอยู่กับรูปแบบเดิมๆไปอีกนานเท่านาน

ดีดี เฮียตึ๋ง  เอาอีก

#5 จันทรรัตน์ ให้ความคิดเห็นเมื่อ 15 กุมภาพันธ 2009 เวลา 14:58

อ่านอย่างตั้งใจค่ะ

ตามที่มีประสบการณ์เล็กๆน้อยๆค่ะ
ผู้ร่วมสร้างหลักสูตรต้องเข้าใจวัตถุประสงค์หลักจริงๆ ไม่งั้นก็เป็นวัดตัวตัดเสื้อแต่ออกมาเป็นกางเกงนะท่านจอมป่วน