ลานจอมป่วน

เมื่อคืนกลับจากงานเลี้ยงก็ดึกแล้ว  แถมสาวเวียตนามชอบใจรูปที่จอมป่วนถ่ายก็เลยขอ Memory Card  ไปลง Notebook ก่อน  กว่าจะนำมาคืนก็เกือบเที่ยงคืน  จะเขียนรายงานแบบไม่มีรูปประกอบก็ยังไงๆอยู่เลยงดเขียนหนึ่งวัน  ขอมารายงานวันนี้แทนครับ

วันที่ 29 ตค.  เช้ามีการพบปะระหว่างรองผู้ว่าการจังหวัดไซตามะ (Saitama Prefectural  Government)  ,  รองนายกเทศมนตรี Saitama City  ฯ  กับนายกเทศมนตรีนครพิษณุโลก  และตัวแทนของจีน  เกาหลีและเวียตนาม   ตามด้วยการลงนามประกาศ  SAITAMA  Declarration  เกี่ยวกับ 3R

สายๆก็ไปเยี่ยมชมนิทรรศการด้านการจัดการขยะมูลฝอยของญี่ปุ่น  ส่วนมากจะเป็นเรื่องของเตาเผาขยะ (Incinerator) และเทคโนโลยี่การกำจัดเถ้าที่เกิดจากการเผาโดยนำไปผลิตเป็นวัสดุก่อสร้าง  มีเรื่องราวการทำปุ๋ยหมัก  เครื่องอัดเม็ด ฯลฯ

ตอนบ่ายก็ต้องนำเสนอการจัดการขยะมูลฝอยของเทศบาลนครพิษณุโลก (Phitsanulok Model)  อีกครั้งนึง  เพราะผู้เข้าร่วมสัมนาเป็นคนละกลุ่มกัน  วันนี้เป็นเจ้าหน้าที่ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นและองค์กรเอกชนต่างๆประมาณร้อยเศษ  ตามด้วยการอภิปรายหมู่ที่ต้องร่วมอภิปรายด้วย  รวมสองวันนี่  ได้ร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้หลายประเด็นมาก  กว่าจะเสร็จก็เกือบหกโมงเย็นแล้ว

วันนี้มีการเลี้ยงขอบคุณวิทยากรโดยผู้จัดการสัมมนา  เป็นการเลี้ยงที่ร้านอาหารญี่ปุ่น  บรรยากาศคล้ายๆกับที่ชาวญี่ปุ่นเขาพบปะกันหลังเลิกงานวันศุกร์

ตอนเริ่ม  ก็มีพิธีการเล็กน้อย  กล่าวขอบคุณ  มอบของที่ระลึกกัน  แต่หลังจาก กันไป  กันไม่กี่รอบก็เริ่มคุยกันถูกคอ  สนุกสนานและเป็นกันเอง

อาหารก็เป็นอาหารแบบญี่ปุ่น  มาหลายขนานเหลือเกิน  ที่จำได้ก็มี  สาเก  เห็ด (อ.แป๋ว  ช่วยหน่อย  กินหมดแล้วลืมเลยว่าชื่อเห็ดอะไร  อิอิ)  ปลาไหลย่าง ฯลฯ  ชื่อก็จำยากอยู่แล้ว  เจอสาเกเข้าไปอีก  ลืมหมดเลยครับ

สังเกตจากวัฒนธรรมของชาวญี่ปุ่นอย่างหนึ่ง  ศาสตราจารย์  ดร. Masaru TANAKA  ซึ่งทำหน้าที่ดำเนินการด้านวิชาการ  เป็นประธานการอภิปราย  เวลาทำงานทุกคนก็ให้ความเคารพ  โค้งกันจนตัวงอเลย  แต่อาจารย์ TANAKA  จะต้องกลับบ้านคืนนี้เลยต้อง checkout  ตั้งแต่เช้า  เห็นแกต้องลากกระเป๋าเดินทาง  สะพาย notebook  มาทานกลางวัน  เจ้าหน้าที่ที่โค้งแล้วโค้งอีก  โค้งจนตัวงอเลยก็ไม่เห็นมีใครช่วย  ตอนไปทานมื้อเย็น  อาจารย์ TANAKA ก็ต้องลากกระเป๋าไปด้วย  อิ่มแล้วก็ต้องลากกระเป๋าเดินไปขึ้นรถไฟเอง  อิอิ  ถ้าเป็นบ้านเราก็คงมีคนช่วยลาก  ช่วยถือให้  สังเกตดูที่นี่ทุกคนพยายามช่วยตัวเองครับ

อาจารย์ TANAKA  นี่ก็พอตัวนะครับ  อาจารย์นำเสนอเอง เจ้าหน้าที่ไปเตือนว่าใกล้หมดเวลาแล้ว  อาจารย์โดดไปสไลด์สุดท้ายแล้วสรุปเลย  แกคุมเวลาได้ดีมาก  ทุกคนก็ให้ความร่วมมือ  ทำแบบเดียวกัน  เพราะเขาจะ BAR ก่อน  แจกเอกสารและแจ้งให้ทราบว่าใครพูดตอนไหน  ให้เวลากี่นาที  ต้องเผื่อเวลาสำหรับการแปลเท่าไหร่  ตัวแทนจากจีนต้องแปลสามตลบ  เขาก็ให้คนแปลภาษาอังกฤษมานั่งแปลสดๆให้พวกเราฟัง  ปล่อยจีนกับญี่ปุ่นจัดการแปลกันเองออกอากาศ  การรักษาเวลาดีมากครับ

ที่สำคัญที่สุด  ก่อนอาจารย์จะขึ้นรถไฟ  สาวเวียตนามเข้าไปลา  อาจารย์คว้าไปกอดเฉยเลย  ใช้ได้ๆๆๆๆๆๆๆ   เลยต้องกอดจอมป่วนอีกคนนึง  อิอิ

นึกว่าแน่แล้ว  มัวแต่ช้า  คนอื่นคว้าไปกอดก่อน 

ต้องฝึกอีกมาก  โดนญี่ปุ่นสอนมวย  พรุ่งนี้ถ้ามีโอกาสต้องแก้ตัว  ฮ่าๆๆๆๆ

Facebook

« « Prev : ญี่ปุ่น - เสร็จไปหนึ่งภารกิจแล้ว

Next : เยี่ยมลูกสาวที่ญี่ปุ่น » »