ป่าแตก
วันนี้ป่าแตกตั้งแต่เช้าแล้ว ป้าจุ๋มกับรอกอดเอาเจ้าบ่าวมาส่ง ทั้งลูกสาวลูกเขยผมกระดี๊กระด๊ากันใหญ่ ตามไปอ่านได้ในบล๊อกป่าจุ๋ม อ.ขจิต กับ อ.ปู มารถทัวร์ถึงบุรีรัมย์ที่ 3 ต่อรถโดยสารเข้าสตึก แล้วต่อด้วยมอเตอร์ไซค์เข้าสวนป่า รถวิ่งผ่านถนนลูกรัง ทรงผมครูปูจะเหลือเรอะ ฝุ่นแดงเกาะผมดูเก๋ยังกะแฟชั่นหลงป่า เช้ามืดคณะน้าอึ่ง หมอเจ๊ ครูคิม มาถึงบุรีรัมย์เช้า แม่หวีออกไปรับ
ผมตื่นตี 3 มานั่งเขียนรายงานแล้ววิ่งไปดอนเมือง 7 โมงเช้า อ.แป๋วเอารถบัสมหาวิทยาลัยคันเบ่อเริ่มไปรับที่สนามบิน เข้าสวนป่าไล่กับสายลมตอน 11 โมง ตามหมาด้วยคณะคุณอาจารย์ชุบ เข็มนาค และผู้อาวุโสแห่งวางการป่าไม้ ดร.เริงชัย เผ่าสัจจะ อาจารย์พจน์ พรหมบุตร และผู้ติดตามอีก 2 ท่าน คณะสุดท้ายเป็นของคุณหมอจากชลบุรี ท้ายจริงๆเป็น ดร.ศักดิ์พงษ์ หอมหวล แห่งม.ราชภัฏสารคามมาทันช่วงบ่าย
ผมพาคณะผู้สันทัดกรณีวงการป่าไม้ เดินชมสวนป่า แล้วมานั่งแลกเปลี่ยนเรื่องวงการป่าไม้ เล่าถึงเรื่องต้นเอกมหาชัย และได้ฝากไปปลูกคนละต้น สองต้น หลังจากส่งคณะท่านกลับไปแล้ว ผมแวะไปดูคณะนักศึกษาปริญญาโท ม.ขอนแก่น ลูกศิษย์อาจารย์แป๋วมาเรียนวิชาการนำเสนอ นับเป็นความโชดดีมาก ๆ ที่นักศึกษารุ่นนี้ได้พบคุณ ตฤณ ตัณฑเศรษฐี พบหมอเจ๊ ป้าจุ๋ม ดร.ขจิต ครูปู ครูคิม น้าอึ่ง สายลม ร่วมแลกเปลี่ยนประสบการณ์ใต้ร่มไผ่ คุยกันเพลินจากบ่าย 2 ถึง 6 โมงเย็น
เรื่องการเรียนรู้ผ่านประสบการณ์ตรงของนักปฏิบัติมือชั้นครูนั้น นักศึกษาคงตระหนักได้เองว่าตนเองได้เรียนรู้อะไร หลังจากรับประทานอาหารเย็นเสร็จ นักศึกษามาล้อมวงเรียนเรื่องบุคคลิกภาพกับสายลม นี่ก็ไม่ธรรรมดาอีก ผู้มากด้วยประสบการณ์ของชายหนุ่มหล่อคนนี้ ชวนให้นักทดลองแสดงด้วยตนเอง แล้วก็โชคดีอีกที่มาเจอครูคิม ผู้สันทัดกรณีเรื่องกิริยามายาทไทย นักศึกษาได้เรียนเรื่องการไหว้ การแต่งตัว การวางตัว การเตรียมความพร้อมก่อนที่จะเข้าห้องสัมภาษณ์ กว่าจะได้นอนก็หัวเราะตุนไว้คนละหลายก๊ากกกกส์
ยังจากนั้นผมได้มีเวลามาดูคุณสุชาดา จากบริษัทกลุ่มสยามบรรจุภัณฑ์ แห่งเครือปูนซีเมนต์ไทย จำกัด ได้เอากล่องลงมาบรรจุข้าวหอมะลิชั้นดี เพื่อช่วยเกษตรกรทุ่งกุลาร้องไห้ ได้นำข้าวที่อร่อยที่สุดในโลกไปจำหน่ายเป็นของฝากที่ระลึกในวันวาเลนไทน์ ..
เรื่องนี้เป็นเรื่องประชาสังคมตัวจริงเสียงจริงเลยละขอรับ ก่อนหน้านี้ได้ช่วยนำข้าวกล้องชั้นดีที่ว่านี้ทดลองจำหน่ายเป็นของฝากในวันปีใหม่ พบว่ามีการขานรับจากผู้บริโภคเป็นอย่างมาก ทำให้มีกำลังใจมุมานะที่จะช่วยสงเคราะห์ชาวนาให้มีรายได้ดีขึ้น บทบาทตรงนี้แหละครับที่เป็นกรณีการรับผิดชอบต่อเหลือสังคมของกลุ่ม SCG มันเป็นภาพที่ยากจะอธิบาย มันเป็นไปได้อย่างไร แต่เขาเหล่านี้ก็มีความสุขที่ได้ปิดทองหลังพระ และเป็นมิติหนึ่งของคนแซ่เฮ
คืนนี้ดึกแล้วคุณขา ขอลาไปก่อน
อากาศกำลังเย็นสบาย ท่ามกลางแสงจันทร์หรุบหรู่
เหมาะที่จะมุดตัวเข้าใต้ผ้าห่ม
คงจะฝันดีทั้งคืน ไปนอนก่อนนะ
พรุ่งนี้จะพาชาวคณะเดินป่าอาบแดดแต่เช้า
ฝากขอบคุณทุก อิ อิ..
« « Prev : งานวิจัย หัวใจคนแซ่เฮ
12 ความคิดเห็น
งานนี้มาไม่ได้ ได้แต่ส่งใจ ส่งความระลึกถึงมามากมาย และ ติดตามเรื่องราวอย่างใกล้ชิด
ร่วมอิ่มเอมในความสุขและความงดงามที่เกิดขึ้นด้วยค่ะครูบา
ตามครูใหญ่มาติดๆ ค่ะ
ส่งกอดๆๆๆๆ มาด้วยค่า
เสียด๊าย…เสียดาย..ที่ไม่ได้ไปสวนป่า
ปลายเดือนจะลุยให้ได้ อิอิ จะไปดูหลานเขย อิอิ
แล้วข้าวสังข์หยดกับขนุนไพศาลทักษิณ ลืมเอาลงหรือเปล่าค่ะ ข้าวนะไม่เป็นไร ส่วนขนุนนี่ซิค่ะเละแน่ๆ อยากให้ทุกคนได้เห็นข้าวที่เป็น GI อันแรกของประเทศไทยค่ะ จะได้มีข้าวดอกมะลิแดงทุ่งกุลา หรือข้าวดอกมะขามแ่ดงแห่งกุลาเป็น GI ตามมาค่ะ ท่านครูบาฯ
-ต้องขอโทษอ.Lin Hui ด้วยค่ะ ไม่ได้ลืมของฝากจากอาจารย์หรอกนะคะ แต่มัวมุ่งให้ความสนใจและรายงานเรื่องเจ้าบ่าวเจ้าสาวเลยไม่ได้รายงานเรื่องอื่นค่ะ…สำหรับขนุนได้ช่วยกันสำเร็จโทษไปเรียบร้อยแล้วป้าจุ๋มและคุณLogosได้ประกาศด้วยว่าเป็นขนุนไพศาลทักษิณของฝากจากอาจารย์และเน้นด้วยว่าอาจารย์แกะเองน๊ะ(ผู้ที่เคยแกะขนุนจะประทับใจว่าผู้ฝากมีความตั้งใจขนาดไหน) สำหรับข้าวสังข์หยดนั้นคงจะเป็นคิวมื้อเย็นวันนี้ค่ะ
ตามมาเรียนรู้ครับ
-เรียนอ.Lin Hui เมื่อกี้ป้าจุ๋มมาใช้com.ต่อจากหมอตาลืมไป ได้ตอบอาจารย์เรื่องของฝากแล้วนะคะ(ในblogหมอตาแต่ป้าจุ๋มเป็นผู้รายงานค่ะ)
ขอบคุณทั้งสองคนค่ะ ป้าจุ๋มและหมอสาวตา ตั้งให้ข้าวสังข์หยด มาจุดประกายความคิด การผลิตสินค้าที่มีแหล่งที่มาอย่างเป็นระบบที่จดสิทธิบัตร
Geographical Indications แปลว่า สิ่งบ่งชี้ทางภูมิศาสตร์อันเป็นแหล่งกำเนิดหรือแหล่งผลิตสินค้า
ป้าจุ๋มกรุณาลบ comment ข้างด้วยค่ะ
ภาษาอักฤษที่ยึกยือเยอะแยะมากมาย ความจริงคือ GI = Geographical Indications สิ่งบงชี้ทางภูมิศาสตร์ อันเป็นแหล่งกำเนิด หรือแหล่งผลิตสินค้า และสร้างความเชื่อมั่นให้ผู้บริโภค สามารถขายได้ราคาสูงค่ะ จึงอยากให้ช่วยกันคิดผลิตภัณฑ์จากสวนป่ามี และสร้างแบรนด์ของตัวเองโดยใช้คุณภาพและ GI เพิ่มมูลค่าผลิตภัณฑ์
(กอปข้อความภาษาอังกฤษ มาวาง พอโพสขึ้นกลายเป็ตัวยึกยือ ต้องขอโทษด้วยค่ะ เห็นทีต้องถามคุณตฤณค่ะ)
พ่อครูบา ฯ ขา…
หนูเอาการบ้านที่พ่อสั่งไว้มาส่งค่า
กร๊ากกกกกกกกก……….
-ถึงวันนี้ครูปูรู้ซึ้งหรือยังกับสุภาษิตสอนใจที่ว่า “ความพยายามอยู่ที่ไหนความสำเร็จอยู่ที่นั่น” คุณพ่อป้าจุ๋มเคยสอนไว้ตั้งแต่ตอนป้าจุ๋มเป็นเด็กๆ แต่ป้าจุ๋มก็ทำสำเร็จไปหลายอย่างแล้วน๊ะ คิดว่าถ้าจะทำอะไรอีกสัก 2-3 อย่างก็น่าจะไม่เกินกำลังป้าจุ๋มหรอก จริงไหมจ๊ะครูปู…อิอิ (ต้องขอกราบพระคุณคุณพ่อของป้าจุ๋มเป็นอย่างสูง ที่ท่านได้พร่ำสอนมาค่ะ ตอนนี้ท่านอยู่ที่เมืองสวรรค์แล้ว)
ตามมาแซวต่อจากป้าจุ๋มค่ะ นอกจากความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่นแล้ว ..ยังมีอีกอันคือ ไม่ได้ด้วยเล่ห์ก็เอาด้วยกล..ไม่ได้ด้วยมนต์เก๊าะเอาด้วยคาถา เนาะคะครูปู แม้นไม่มีธูปก็ใช้ไมค์ให้เป็นประโยชน์55555555