วันวานยังหวานอยู่
เช้าวานนี้ ตื่นแต่เช้า เห็นประชาคมชาวอุบลร่วมกันทำพิธีทำบุญตักบาตร จึงรีบอาบน้ำแต่งตัวมานั่งกินโจ๊กที่ห้องอาหาร แล้วขึ้นยังไปห้องประชุมที่อยู่ชั้น2 ซึ่งเป็นสถานที่จัดงานแสดงความยินดีแก่บุคลากรมหาวิทยาลัยอุบลราชธานี ทุกท่านแต่งกายสะอาดเอี่ยมสดใส ท่านที่รับผิดชอบจัดให้เรานั่งเรียงตามจุดที่กำหนดไว้ คนแก่กว่าเพื่อนเขาจับให้นั่งหัวแถว เวลาซ้อมก็ต้องขึ้นไปก่อนเพื่อน ตอนรับเครื่องราชฯก็รับก่อนเพื่อน หลังจากนั้นเป็นการแจกรางวัลให้อาจารย์ที่มีผลงานวิจัยยอดเยี่ยม บุคลากรที่มีผลงานด้านต่างๆ รวมทั้งผู้ที่ทำผลงานด้านการกีฬามหาวิทยาลัยด้วย นับเป็นการเติมกำลังใจให้แก่บุคลากรที่ตั้งใจปฏิบัติหน้าที่เต็มความดีความ สามารถ สะท้อนผลของความดีให้ปรากฏ ท่านที่ได้รับรางวัลในครั้งนี้คงมีกำลังใจสู้ๆต่อไปนะครับ
หลังจากพิธีการผ่านไป มหาวิทยาลัยอุบลราชธานีได้จัดให้มีการเสวนาเรื่อง
“ผลกระทบของประชาคมอาเซียนต่อวงการอุดมศึกษาไทย?”
ยุทธศาสตร์
-ปัจจัยขับเคลื่อนสำคัญ
-ภาพต่างๆที่อาจจะเกิดขึ้น
-การเตรียมความพร้อม
-กฎระเบียบและข้อผูกพันที่เกี่ยวข้อง
มหาวิทยาลัยอุบลราชธานีกับการก้าวสู่ประชาคมอาเซียน8มุมมองจากภายนอก ผมสนใจเรื่องนี้เป็นพิเศษ เพราะจะได้เก็บประเด็นต่างๆไปขยายผลต่อในการประชุมสัมมนาวิชาการนานาชาติในหัวข้อ “การยกระดับคุณภาพชีวิตและภูมิปัญญาท้องถิ่นอาเซียน ครั้งที่1” วันที่8-11 สิงหาคม 2555 ที่ ม ห า วิ ท ย า ลั ย เ ท ค โ น โ ล ยี ร า ช ม ง ค ล 9 แ ห่ง ทั่ ว ป ร ะ เ ท ศ งานนี้มีตัวแทนจากประเทศกลุ่มประชาคมอาเซียนและประเทศเพื่อนบ้านมาร่วมออก ความเห็น20ประเทศ
ผมได้รับเชิญให้ไปแสดงความเห็นในหลายวาระตลอดงาน4วัน มันเป็นความรับผิดชอบที่จะต้องค้นคว้าข้อมูลมาร้อยเรียงตามสไตล์ของเรา ถ้าเราเป็นผู้เรียน ไปที่ไหนๆก็ได้เรียน การไปอุบลเที่ยวนี้ก็เหมือนการไปเรียนนั่นแหละครับ แถมยังโชคดีได้เรียนกับท่านผู้รู้ระดับอ๋องทั้งนั้น
วิทยากรประกอบด้วย
ศ.ดร. ปิยวัฒน์ บุญหลง ผอ.คลังสมองของชาติ
คุณอรนันท์ วัฒนายานนท์ ผู้ชำนาญการกลุ่มประชาคมอาเซียน
ดร.ศิรินทิพย์ บุณมี ตัวแทนจาก ม.อุบลราชธานี
การ ได้ฟังผู้รู้มาคลี่ข้อมูลให้เราดูนั้น เป็นการเรียนลัดยอดเยี่ยมที่สุด ผมได้รับข้อมูลเกี่ยวกับอาเซียนในแง่มุมเด็ดๆมากมาย ยกตัวอย่างเช่น ผลการสำรวจความคิดเห็นเกี่ยวกับความเป็นอาเซียนของมิตรประเทศ มีตัวเลขที่ฮาจนอ้าปากหวอหลายข้อ ความสนใจ ความคุ้นเคย พบว่าประเทศลาวและประเทศเพื่อนบ้านได้รับคะแนนสูงกว่าประเทศเรา ไทยอยู่อันดับท้ายๆแทบทุกข้อ ประเทศลาวได้คะแนนอันดับ1หลายด้าน แสดงว่าพี่ไทยยังไงๆก็ออกแบบสไตล์ไทยไปเสียทุกเรื่อง ทั้งๆที่อีก2ปีเศษระบบอาเซียนก็จะคืบคลานมาถึงแล้ว วิทยากรให้ความสำคัญใน 3 ประเด็นหลัก
1 ด้านความมั่นคง การเมืองระหว่างประเทศ
2 ด้านเศรษฐกิจ เศรษฐกิจประชาคมอาเซียน
3 ด้านสังคม /วัฒนธรรม
พูด กันมากเรื่องการสื่อสาน ภาษา ทักษะฝืมือ ความสามารถ ความพร้อมด้านต่างๆ รวมทั้งจุดดีจุดด้อยอื่นๆ เช่น โรคระบาด ยาเสพติด แรงงานอพยพ สมองไหล การควบคุม กฎกติกา อะไรที่มันแตกต่างกันจะเอามารวมกันก็คงต้องอาศัยเวลาที่จะเรียนรู้ระหว่าง กัน และแสวงหาความร่วมมือระหว่างกัน วิทยากรได้ยกตัวอย่างการเตรียมความพร้อมของประเทศต่างๆพอสังเขป และกระเซ้าเรียกเสียงฮา..
“ชอบงานดี งานสบาย หงายตลอด”
“รู้ภาษาต่างประเทศทำงานโรงงานต่างด้าว ไม่รู้ภาษาฯต้องทำงานในไทย”
“ความสามารถในการคอรัปชั่นสูงขึ้น แต่การแข่งขันลดลง”
“จุดอ่อนของไทย..อยู่ที่ไม่มีทิศทางการศึกษา”
“ของดีอาเซียนอยู่ตรงไหน? ค้นพบแล้วหรือยัง”
“ทำความรู้จักกับอาเซียนดีพอแล้วหรือยัง”
ยังมีรายละเอียดปลีกย่อยที่น่าสนใจอีกเยอะครับ เวลามีจำกัด งานเสวนาเป็นเพียงน้ำย่อย เราจะต้องทำการบ้านกันต่อไป ผมนำหนังสือ”โมเดลบุรีรัมย์” ไปแจกอาจารย์ผู้ใหญ่40 เล่ม หลังจากนั้นก็เก็บกระเป๋า/คืนห้อง ดร.อุทัย อันพิมพ์ โทรศัพท์มานัดไว้ว่าจะอาสามารับช่วงพาไปรับประทานอาหารเวียดนามที่ร้านอินโดจีน แหนมเนืองร้านนี้ฝีมือดีครับ อร่อยทุกจาน แซบทุกคำ ..
ระหว่างนั้นมีคนมาขายรถเตอรี่
อาจารย์อุทัยซื้อเลขท้าย 54 สองใบ
แบ่งให้ผมใบหนึ่ง..
ต่อมามีเจ้าอื่นเร่มาขายอีก
ผมจึงหยิบกระเป๋ามาซื้อเลขท้าย 24 บ้าง
แล้วแบ่งให้อาจารย์อุทัย 1 ใบ
อบายมุขเป็นสิ่งไม่ดี เ รื่ อ ง โ ช ค ดี ไ ม่ ดี ไ ม่ ต้ อ ง ซื้ อ ห ว ย
ถ้าทำดี โชคก็ดีอยู่แล้ว..ไม่ต้องเสียเงินหรือสุ่มเสี่ยงให้เมื่อยตุ้ม!
อ้าว! แ ล้ ว ผ ม ซื้ อ ฉ ล า ก กิ น แ บ่ ง ทำ ไ ม ล ะ
หลังจากอิ่ม อาจารย์อุทัยถามว่า..พ่อสนใจจะไปดูการแกะเทียนพรรษาไหม? มี เจ้าถิ่นพาตระเวน มีรึจะไม่รีบตะครุบ..เราออกตระเวนไปหลายวัดที่มีชื่อเสียง ไปเห็นแล้วก็ทึ่งๆและทึ่ง การที่ได้ไปดูอย่างใกล้ชิด เห็นขั้นตอนและกระบวนการต่างๆ มันสุดแสนจะแจ่มใจมากใช่ไหมละเธอ
แต่ละวัดใช้เวลาในการสร้างเทียนแห่งละ 2 เดือนเป็นอย่างน้อย
เทียนแห่พรรษาบางแห่งตบแต่งอย่างวิจิตรบรรจงบนรถที่ยาวถึง 20 เมตร
ใช้งบประมาณแห่งละ 4-8 แสนบาท
รางวัลชนะเลิศ 200,000 บาท
ต้องฝึกกระบวนแห่ ขบวนฟ้อนกันเหงื่อไหลไคลย้อย
หลังจากประกวดแล้วนำกลับมาชื่นชม 6-7 วันก็แกะเทียนออก โธ่ๆๆๆ
บางสำนักมีถ้วยรางวัลเต็มตู้ มีประวัติ มีตำนาน มีร่องรอย
นายช่างและลูกมือมีความมุ่งมั่น มีความสุข มีการพัฒนาฝีมือ
ระยะนี้..เร่งงานกันหามรุ่งหามค่ำไม่ได้หลับได้นอน..
เรื่องนี้อธิบาย”มิติศรัทธา” ได้อย่างยอดเยี่ยม
เสียดายไม่มีเวลาชมวัดอย่างละเอียด ฝากไว้ก่อนโอราฬ
ฝน ตกพรำๆ ตระเวนไปชมการแกะเทียน 4-5 วัด ได้เวลาจะไปสนามบินแล้ว พอคลำกระเป๋าจะซื้อของ อ้าวกระเป๋าตังส์หาย ก่อนหน้านี้ยังควักซื้อหวยอยู่นี่..สงสัยจะลืมไว้ที่ร้านอาหาร อาจารย์อุทัยทราบเรื่องรีบหันพวงมาลัยกลับไปที่ร้านอินโดจีน พบว่า..เด็กพนักงานในร้านเก็บเอาไปให้เจ้าของร้าน คุณเจ้าของร้านก็ดีเหลือใจ โทรไปบอกใครต่อใครที่รู้จักอาจารย์อุทัยให้วุ่น เพราะไม่มีเบอร์โทรฯที่จะติดต่อเจ้าตัวได้ พอเราไปรับกระเป๋าแล้ว ก็ต้องโทรฯเคลียท่านที่พลอยเดือดร้อนไปด้วย
อ ย่ า ซื้ อ ห ว ย เ ล ย น ะ ค รั บ . .หวาดเสียว..
ยังดีนะครับที่เจอคนดี
ไม่อย่างนั้นจะใจหายใจคว่ำกว่านี้
ตั๋วเครื่องบิน บัตรต่างๆ เงินซื้อข้าวกิน จะไปนอนที่ไหน?
ไม่ทำซกหมก เหมือนคนอกหักซ้ำซ้อนรึเธอ..
เย็นนี้พี่แต๋วเลี้ยงเรียกขวัญ..หาย..ให้กลับมาอยู่กับเนื้อกับตัว
ถ้าแห้ว..หรือท่านอื่นจะมาร่วมด้วยช่วยยิ้ม
ก็เตรียมพกยิ้ม..มารอที่พหลโยธินเพรท เวลา 6โมงเย็น นะครับ..
เสียดาย กีฬาโอลิมปิก ไม่มีการแข่งยิ้ม
ไม่อย่างนั้นจะส่ง ..พวกเรานี่แหละไปชิงแชมป์ ..
เสียงบ่นๆๆ และบ่น..ทำไม?
เกิดเป็นหญิงแสนลำบาก…
แฟน..ก็ ต้ อ ง ห า
ขา..ก็ ต้ อ ง เ รี ย ว
หน้า..ก็ ห้ า ม เ หี่ ย ว
นม..มี นิ ด เ ดี ย ว ก็ ไ ม่ ไ ด้
เฮ้อ!
คัดจาก Iam Zoma
« « Prev : ย่องเยี่ยมยามเจอคนงามเมืองอุบล
Next : ชีวิตนี้เปราะบางนัก » »
ความคิดเห็นสำหรับ "วันวานยังหวานอยู่"