ลานสวนป่า

ไปบางกอกคราวนี้ไม่ได้เขียนบันทึกทุกวัน เพราะโน๊ตบุกค์มันเดี้ยง เชื่อมต่ออินเตอร์เน็ทไม่ได้จึงต้องชะลอความคิดมาจนถึงวันนี้ หลังจากรับประทานมื้อเย็นกัน3คน คุณชายพยายามจะแก้ปัญหาเรื่องลงรูปภาพให้ แต่ไม่สะดวกเรื่องการมอง จึงยกยอดไปพรุ่งนี้เช้า

ในการอภิปรายให้สถาบันรับรองคุณภาพสถานพยาบาล(องค์กรมหาชน)ที่โรงแรมรามาการ์เด็นท์ครั้งนี้ นับเป็นการประชุมที่เต็มไปด้วยสิ่งสวยๆงามๆ โดยเฉพาะบุคคลากรที่มาร่วมงาน เต็มไปด้วยรอยยิ้มแห่งมิตรไมตรี เห็นแล้วอยากจะขนกลับสวนป่าเสียทั้งหมด ยิ้มหวานๆทั้งนั้น.. จะเป็นเพราะตื่นเต้นที่ได้พบคนสวยหรืออย่างไรไม่ทราบได้ ทำ ใ ห้ ผ ม ลื ม บ อ ก เ ล่ า เ กี่ ย ว กั บ ก า ร ค้ น พ บ จุ ด พิ เ ศ ษ ใ น ธ ร ร ม ช า ติ

นั่นก็คือสิ่งที่ผู้หญิงทุกคนอิจฉามดแดง..

ทำ ไ ม ต้ อ ง อิ จ ฉ า ม ด แ ม ล ง !

จะไม่อิจฉายังไงละครับ..

ใ น เ มื่ อ ม ด ทุ ก ตั ว มั น มี เ อ ว ม า ต ร ฐ า น

เ ธ อ เ ค ย เ ห็ น ม ด แ ด ง ตั ว ไ ห น พุ ง พ ลุ้ ย ไ ห ม ล ะ . .

มดแต่ละตัวหุ่นเช้งวับกันทั้งนั้น อิ อิ..

ขอขอบคุณคณะดำเนินงานประชุมในครั้งนี้ จัดได้ดีเหลือเกิน ประทับใจมากนะแม่ต้อยและหนูพอลลา..ทำเอาผมแทบไม่อยากกลับบ้าน ท่านที่มาอุดหนุนหนังสือ ถ า ม ดู แ ล้ ว ล้วนมาจากจังหวัดโน้นจังหวัดนี้ ลงเวทีมาได้มอบลายเซ็นให้บางท่าน แต่งานนี้มีเรื่องแปลกใหม่ที่คาดไม่ถึง..

มีหลายท่านมาขอถ่ายรูปด้วย

แ ล ะ มี บ า ง ท่ า น โ น้ ม ศี ร ษ ะ ล ง ม า ใ ห้ เ ค า ะ โ ป๊ ก . .

บอกว่า..อยากได้กำลังใจแบบหนักหน่วง

เอาละสิ ! ถ้าจะอย่างนั้น..ส น อ ง ไ ป ห ล า ย โ ป๊ ก !

ขอให้เจริญๆ ประสบสุขและบุกบ่าฝ่าอุปสรรคไปได้ด้วยดีเถิดแม่คุณ!

บ่ายวานนี้ ศ า ต ร า จ า ร ย์ ท า ง ด้ า น รั ฐ ป ร ะ ศ า ส น ศ า ส ต ร์ เจ้าของตำราตำรับรัฐประศาสนศาสตร์เปรียบเทียบที่เกษียณแล้วท่านหนึ่ง อยากจะคุยด้วยแล้วชวนให้ไปเที่ยวที่บ้าน รายการพิเศษอย่างนี้มีรึจะไม่เจ้นไปหา ชวนเจ้าดร.ฝนไปเป็นพี่เลี้ยง..หลังจากโทรศัพท์ถามเส้นทางรู้แล้ว..บอกเท็กซี่บึ่งไป และแล้วก็ได้เจอกัน ได้รับเลี้ยงอาหารว่างที่อร่อยๆ ได้เดินชมห้องทำงาน ไปเห็นวิธีทำงานและกระบวนการทำงานที่อึ้งกิมกี่.. อาจารย์กำลังเขียนตำราพจนานุกรมทางด้านรัฐประศาสนศาสตร์ ร อ บ โ ต๊ ะ จ ะ มี ถุ ง ติ ด เ ท ป ห้ อ ย ล้ อ ม ร อ บ ที่มุมห้องตรงกันข้ามเต็มไปด้วยถุงเอกสารอีกกองเบ่อเร้อ

โอ้แม่เจ้า..

กว่าจะเป็นตำราวิชาการสักเล่มหนึ่งมันช่างมโหรทึกเหลือเกิน

ผู้เขียนจะต้องใช้ความอุตสาหพยายามอย่างยิ่งยวด

ผมนึกไปถึงคนที่เอาไปศึกษา..อ ย่ า ท้ อ ถ้ อ ย

ถ้ า ท่ า น ท ร า บ ที่ ไ ป ที่ ม า จ ะ เ ห็ น ค ว า ม เ ห นื่ อ ย ย า ก ข อ ง ผู้ เ ขี ย น มันทบเท่าทวีคูณความยากกว่าการนำเอาวิชาความรู้ไปใช้ไปอ้างอิงไม่รู้กี่ร้อยกี่พันเท่า ผมจึงไม่แปลกใจเลย ที่ทำไมประเทศของเราชอบไปลอกตำราฝรั่งมาสอน กว่าที่จะผลิตตำราสายพันธุ์แท้ของเราขึ้นมาสักหนึ่งเล่ม มั น ลำ บ า ก แ ส น เ ข็ น จ น เ ลื อ ด ต า แ ท บ ก ร ะ เ ด็ น

กลับมาถึงที่พักยังไม่หายหอบแดด ขาใหญ่ไล่ตามมาติดๆ ชวนไปเลี้ยงมื้อเย็นที่ร้านเบียร์หิมะ ได้พบได้รู้จักนักพัฒนาระบบไอที3-4จีซึ่งจะทำให้ไอเพดที่แจกเด็กประถมทั่วประเทศใช้งานได้ ระหว่างที่ท่านผู้เชี่ยวชาญปรึกษาหารือกัน ผมก็ก้มหน้าก้มตาเจี๊ยะกุ้งหอยปูปลา พ ร้ อ ม กั บ ป ล ง อ นิ จ จั ง ไ ป ด้ ว ย คิดถึงผักหญ้าอาหารแบบพื้นบ้านของเราเองเป็นบ้า

เออหนอ..จ ะ มี ค น ก รุ ง สั ก กี่ ค น

ที่คิดจะเลี้ยงเพื่อนๆด้วยอาหารปลอดสารพิษ

เลือกเมนูผักมากกว่าเลือกอาหารทะเล

รึ..ถ้ า ร า ค า ไ ม่ แ พ ง ดู ไ ม่ ดี ไ ม่ มี ส กุ ล . .

ปู บ า ง ก อ ก ตั ว ใ ห ญ่ ๆ ก้ า ม โ ต ๆ ..ตัวละพันกว่าบาท..

ปู น า บ้ า น ผ ม อย่างมากก็ ตัวละบาท . .

คนบางกอกจึงอยู่กับสินค้าราคาแพง

เปลืองงบประมาณกระเป๋า และฟุ่มเฟือยทางด้านจิตใจเป็นบ้า..

ตอนนี้โน๊ตบุกส์ผมมีปัญหาเรื่องการลงภาพ

ขออนุญาตโพสต์ภาพผ่านมือถือไปพลางๆก่อนนะครับ

หมู่นี้ค้นพบวิธีการเดินทางที่สะดวกสบายอย่างมาก ผมก็เพิ่งทราบว่ามีรถตู้วิ่งประจำเส้นทาง สตึก-กทม. ไปกลับวันละหลายเที่ยว รถใหม่นั่งสะดวกสบาย คนโดยสารมาไม่มาถึงเวลาจะออกทันที คิดดูสิ วันนี้ผมนั่งมากับผู้โดยสารอีกท่านหนึ่ง มันยิ่งกว่าเช่าเหมาตู้อีกนะเธอ

อยากจะชวนแห้วว่า..รถเที่ยวสุดท้ายออก 16.00 น.

วันสุดสัปดาห์เคลียงานให้ปลอดโปร่งเปลี่ยนกระโปรงแล้วกระโดดขึ้นรถ

เสื้อผ้าไม่ต้องขนมา..นุ่งผ้าถุงสวมเสื้อบักกะแหล่งก็สบายเหลือล้น

3ทุ่มมาถึงสวนป่า

ตอนนี้ลานซีเมนต์ข้างบ้านเสร็จเรียบร้อยแล้ว พร้อมที่จะปรับเป็นลานอเนกประสงค์ จะเต้นแอร์โรบิค-เล่นโยคะ-เตะตะกร้อ-ตีแบตบินตัน-ตีปิงปอง-ปูเสื่อนั่งเสวนา-นอนชมดาวก็ยังได้ ยังมีโปรแกรมง่ายๆให้เลือก..

ตื่นเช้าๆ..เราจะได้ขี่จักรยานออกกำลังพอเหงื่อซึมๆ

วกกลับมาอาบน้ำรับประทานผักสดๆจากแปลงข้างบ้าน

ช่วยกัน-เก็บ-หั่นๆ-ซอยๆ-ผัด-ต้ม-ยำ-ตำ-แกง

ประเดี๋ยวเดียวก็ควันโฉ่หอมฟุ้งออกจากหม้อจากกะทะแล้ว..

หลังจากนั้นก็จะได้ผ่อนพักใจไปจนถึงเย็นวันอาทิตย์

เดินทางกลับเที่ยว16.00น.ไปถึงบางกอก3ทุ่ม

ยังเหลือเวลานอนพักผ่อนเอาแรงไปสู้งานวันจันทร์ได้..

วิธีนี้ช่วยย่นย่อระยะห่างระหว่างหัวใจกับหัวใจได้นะเธอ ไม่ต้องปวดหัวจัดตารางการเดินทางวุ่นวะวุ่นวายเช่นเมื่อก่อน ไม่แน่นะต่อไปเครื่องบินโดยสารก็อาจจะมาบริการทำนองนี้ สวนป่านี่นะ..อยู่ห่างจากสนามบินบุรีรัมย์10กม.เท่านั้นจิบอกไห่ มีบางคนเย้าว่าครูบามีสนามบินส่วนตัว..อิ อิ..แต่ตอนนี้มีรถตู้โดยสารบริการเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

จะชักช้าให้ความคิดถึงขึ้นสนิมเขรอะก็ตามใจ..

สำหรับญาติมิตรที่อยู่แดนไกลจากเหนือจรดใต้ ก็มีช่องทางสะดวกขึ้นมาก เชียงใหม่-ภูเก็ต-อุบล-ระยอง ฯลฯ มีรถทัวร์นครชัยแอร์วิ่งถึงบุรีรัมย์ทุกวัน ไม่ต้องกัลวลเรื่องขับรถมาเองให้เมื่อยตุ้ม มาเมื่อไหร่คุณชายอาสาไปรับเองเลยนะครับ คิ คิ..

ที่เล่าเรื่องนี้

ก็เพื่อชี้ชวนให้ เห็นพัฒนาการเรื่องคุณภาพชีวิตเชิงบูรณาการ

ไ ม่ ใ ช่ อ ย า ก จ ะ ม า ๆ ๆ .. มัวแต่โอ้เอ้วิหารราย..

ผมละเสียดายโอกาสชีวิตของคนเธอเป็นบ้า ..

จะมีเวลาลังเลในชีวิตของเราไปได้อีกนานสักเท่าไหร่ครับ

ไ ม่ รั ก ไ ม่ บ อ ก ห ร อ ก น ะ เ ธ อ

ด้วยวิธีเดินทางในปัจจุบัน พบว่า..

ข้อดี..ถ้าเราอยู่ในระหว่างทางผ่าน โชเฟอร์ก็จะแวะไปส่งไปรับได้ด้วยถ้าท่านพักอยู่ถนนสายวิภาวดีจะสดวกมาก ผมพักอยู่พหลโยธินเพลส์ ไม่ต้องเดินทางไปขึ้นรถที่อนุเสาวรีย์ชัยสมรภูมิ ถึงจะอยู่นอกเส้นทางก็โทรฯประสานให้รถคอยตรงจุดนัดพบได้

ข้อดี..นอกจากไม่ต้องวิ่งมาลงรถทัวร์ในตัวจังหวัดบุรีรัมย์แล้ว ถ้าไปกันเป็นหมู่คณะอาจจะเจรจาให้ไปส่งถึงสวนป่าได้ด้วย ก็เท่ากับว่าสวนป่ามีรถตู้วิ่งประจำเส้นทางแล้วนะสิเธอ..

ข้อดี..ท่านไม่ต้องขับรถมาเอง เดินทางโดยวิธีนี้ไม่เหนื่อย ทันใจ ไม่หลงทาง แถมประหยัดอีกต่างหาก ค่ารถ 380 บาท/เที่ยว

ข้อเสีย..รถวิ่งเร็วมาก บางกอก-สวนป่า ใช้เวลา6ชั่วโมง สำหรับท่านที่หัวใจสั่นคลอนควรพกยาหม่องยาดมติดตัวไว้

รายละเอียดมีดังนั้นครับ

เบอร์โทรประสานกลาง 084-9318759

กทม.-สตึก เบอร์โทรประสาน 090-820-9869

สตึก-กทม.- เบอร์โทรประสาน 090-821-1981

มีวันละ 5 เที่ยว -7.00น.-9.00น.-11.00น.-13.30น.-16.00 น.

ขากลับเที่ยวนี้ ผมเลือกเวลาออกจากบางกอก9.00น.มาถึงสตึกบ่าย2

จะเห็นว่า..ถึงจะไม่ได้ออกมาอยู่สวนป่านานๆแบบคุณชาย

แต่เธอก็มีช่องจะคลิกชีวีให้มีชีวาสดใสได้

ข น เ อ า ค ว า ม ข ม ขื่ น ใ น ก รุ ง ม า ทิ้ ง ล ง ห ลุ ม ปุ๋ยผักที่นี่

ยังจะมีอะไรที่ดีกว่านี้รึคนสวย..

ตื่นเช้าๆชวนกันถีบจักรยานสูดโอโซน

อาบน้ำ ปะ แ ป้ ง ม อ ง เ ล่ ย ะ ..ให้สดชื่น

แล้วนั่งจิบน้ำชาอาบแดดอุ่นฟังเสียงนกเขาขันท่ามกลางลมเย็นสบาย

นั่งทอดอารมณ์..อ่านหนังสือ เล่นFB..รึจะลุกไปปลูกผัก

ทำขนม ทำกับข้าว นั่งเม๊าท์กัน คิ คิ..

ก็ ล อ ง ถ า ม ใ จ ตั ว เ อ ง ดู น ะ เ ธ อ . .

จะจ่อมจมขมขื่นกับการทรมานขับรถฝ่าจราจรจราจลทุกวัน

รึจะนั่งรถสบายๆเป็นคุณนายเฉิดฉายมาเที่ยวสวนป่า..

« « Prev : คนอิงระบบ ตอนที่ 1 ***

Next : มาลงอ่างกันไหมเธอ*** » »