จะเอายังไงกับภัยพิบัติ
จะเอายังไงกับภัยพิบัติ
· พิษภัย เภทภัย ภัยพิบัติ ภัยวิบัติ สารพัดภัย แวะเวียนมาเยี่ยมเราบ่อยขึ้น สาเหตุเพราะมนุษย์เราไปนี่แหละไปทำลายความปกติของธรรมชาติ เมื่อสภาพสมดุลของโลกเสียหาย กลไกของระบบธรรมชาติได้รับผลกระทบ ความเป็นปกติก็ต้องแปรเปลี่ยนเป็นธรรมดา และส่วนมากก็เป็นไปทางลบมากว่า สองสามปีมานี้อากาศผิดปกติทั่วประเทศอย่างเห็น เป็นไปได้ไงครับ ที่อีสานอากาศจะเย็นสบายกว่าเชียงใหม่ ภาคเหนือทั้งหมดทุกรมด้วยควันไฟป่าปีละสองเดือน รู้ทั้งรู้ที่เห็นตำตาก็แก้ไขอะไรไม่ได้
แ ล้ ว สิ่ ง ที่ ซุ ก ซ่ อ น อ ยู่ น อ ก ส า ย ต า จะเป็นยังไง
มันจะไม่บูดเน่าแล้วบูดเน่าอีกรึครับ
เรื่องพวกนี้พูดไปคนก็เอาหูไปนาเอาตาไปไร่
ขนาดปีที่แล้วเจอน้ำท่วมแทบตาเหลือกก็ยังอยู่อย่างประมาทกันต่อไป
อย่าเชื่อ นักการเมืองกระล่อนจะช่วยดูแลอะไรเราได้
แผนงานป้องกันภัยต่างๆก็ทำแบบเด็กอมมือ
ตนเป็นที่พึ่งแห่งตนนั่นแหละดีที่สุด
· ช่วงสามสี่เดือนที่ผ่านมา ผมออกจากลานปัญญามาจีบสาวๆสนุกสนาน ต่อไปนี้ก็จะกลับเข้าบ้านแล้วครับ แต่ไม่ต้องห่วงนะ ยังไงๆก็จะโพสต์ข้อความโยงมาถึงเฟสบุกส์อยู่ดี แต่เนื้อหาอาจจะเปลี่ยนไปบ้าง คงจะเข้าสู่กระบวนการของหมู่บ้านโลกเป็นหลัก ถ้าใครติดตามอ่าน”ลานซักล้าง” จะเห็นว่าคอนดรั๊กเตอร์ ทำการบ้านรอมาเป็นระยะๆ วันนี้เดินมาถึงหมู่บ้านโลกตอนที่ หก แล้วนะเธอ
· คอนดรั๊กเตอร์ เขาจะทำเรื่องหลักการ ส่วนข้าน้อยจะทำเรื่องกระบวนการ ถ้าสนใจก็เข้าไปอ่านลานปัญญา คอนดรั๊กเตอร์ พูดถึงภาพรวมของการเกิดภัยพิบัติ ถ้าเรายังสนิมสร้อยอยู่อย่างนี้ คงจะช่วยตัวเองได้น้อย ปกติภัยที่ว่านี้มันก็เกิดขึ้นอยู่ตลอดเวลาแล้วละครับ เพียงแต่เราไม่ใส่ใจกันอย่างจริงจัง เมื่อไม่กี่เดือนมานี้ภาคเหนือทั้งหมดถูกรมด้วยไฟไหม้ป่าอย่างที่เกริ่นนำ ต่อมาอากาศร้อนแล้งมหาโหด ลำปาง สี่สิบกว่าองศา ถามว่า มีใครแก้ไขเรื่องนี้อย่างเป็นรูปธรรมได้รือไม่ เจ้าภาพอยู่ที่ไหน คนรับผิดชอบมีหน้าตาอย่างไร
สุดท้ายก็ได้คำตอบว่า “มั น ก็ แ ค่ นั้ น แ ห ล ะ ต๋ อ ย ”
สังคมไทยอยู่กันอย่างลูบหน้าปะจมูก สนุกกับการกลบข่าวไปวันๆ อ้าว! เมื่อรู้แล้วจะทำยังไงละ หมู่บ้านโลกก็เดินหน้าต่อไปทุกวัน เมื่อเร็วๆนี้การไฟฟ้าฝ่ายผลิตส่งเครื่องอบพลังงานแสงอาทิตย์มาให้ ผมก็นึกว่าเครื่องเล็กๆ ที่ไหนได้ มันเพียงพอที่จะนำมาศึกษาเรื่องความมั่นคงด้านอาหารอย่างดีเลยละครับ เมื่อคืนโฉมยังมาบีบนวดหัวไหล่ให้ สงสัยจะเกิดจากการสะพายกระเป๋าหนักผิดท่า ตอนนี้หัวไหล่ทั้งซีกยังบ่มีแฮง เพลียๆยังไงไม่รู้นะครับ ข น า ด อ ยู่ ใ ก ล้ ชิ ด กั บ ค น รู้ ใ จ ก็ ยั ง ไ ม่ ก ร ะ เ ตื้ อ ง เออ ไม่รู้จะทำยังไงดี วันนี้จะลองนวดครีมที่ผลิตจากลำไย ถ้าหายเธอเอ๋ย จะกระดี๊กระด๊าไปได้อีกนาน
โฉมยงได้ของถูกใจ เล่าให้ฟังว่าจะเอาสมุนไพรมาอบมาทดลอง เมื่อก่อนลูกมะกรูดหล่นทิ้งเต็มพื้น เก็บมาบดปั่นทำครีมอาบน้ำบ้าง บำรุงผิวบ้าง แต่ตอนนี้ไม่ใช่แล้ว เขาจะลองเอามาอบแห้งแล้วบดๆๆๆ เอาไปทดลองเรื่องอื่นๆได้กว้างขวางขึ้น
ส่วนผมก็คิดในมุมผม
-ช่วงที่ผักออกเยอะๆผมจะเอามานึ่งแล้วส่งเข้าไปอบแห้ง เก็บไว้ในรูปของการถนอมอาหาร
-ช่วงที่ขุดมันเลือด เผือก เยอะๆก็จะเอามาแปรรูป อบแห้ง บดๆๆเก็บไว้ในรูปแป้ง
-ช่วงที่ผลไม้ออกเยอะๆ เสาวรส มะม่วง ขนุน กล้วย ก็จะลองอบแห้งไว้
-ช่วงที่เมล็ดธัญพืชออกมากๆ ถั่วพู ทานตะวัน ถั่วเขียว ก็จะเอามาอบๆ เก็บไว้
-ช่วงที่มีเนื้อสัตว์ ปลา ทำเนื้อแดดเดียว ก็จะลองทำแบบหลายๆแดด
-ช่วงที่มีสมุนไพรออกมามากๆ ก็จะเอามาอบๆๆและอบให้แห้ง ทำชา ทำประคบ ใส่แค๊ปซูล ก็ว่ากันไป
เรื่องเหล่านี้เรายังต้องเรียนรู้อีกมาก
ท่านผู้สันทัดกรณี จ ะ อุ ป ก า ร ะ ค ว า ม รู้ ก็ เ ชิ ญ เ ล ย น ะ ค รั บ
· ทั้งหมดทั้งมวลนี้ก็คิดในแง่ของการเตรียมภัยพิบัติ ถ้ามันไม่เกิดขึ้นกับตัวเราเอง แต่มันไปเกิดขึ้นกับพื้นที่ของญาติผม คนที่ผมรัก ผมก็จะส่งของพวกอาหารกึ่งสำเร็จรูปเหล่านี้แหละไปปลอบใจเธอ ช่วยเหลือเธอให้เขยื้อนปัญหาได้สะดวกใจยิ่งขึ้น หรือถ้าเรามีมากๆเราก็ยังจะส่งไปช่วยที่อื่นได้อีก
ถามว่า ถ้าเกิดภัยพิบัติมาอีกรอบ เราจะแก้ปัญหาหลักๆกันอย่างไร
ด้านอาหาร ด้านพลังงาน สิ่งอุปโภคบริโภค ได้คำตอบแล้วหรือยัง
คอนดรั๊กเตอร์ ฉุกคิดว่า ถึ ง ส ว น ป่ า จ ะ เ ต รี ย ม ก า ร อ ะ ไ ร ๆ ไ ว้ ดี
แต่คณะญาติไม่สามารถเดินทางมาถึงได้หรอก
น้ำท่วม สะพานพัง ถนนขาด ไปมาหากันไม่ได้จะทำยังไง!!!!
โธ่! จะยากอะไรละครับ
คอนฯก็ควักกระเป๋าซื้อ เ ฮ ลิ ค อ ป เ ต อ ร์ ไ ว้ สั ก ลำ
ถึงเวลาก็ขนพวกเรา บิ น ขึ้ น พั บ พั บ พั บ
อ ย่ า ลื ม เ รี ย ก ไ อ่ แ ห้ ว ติ ด ม า ด้ ว ย ก็ แ ล้ ว กั น
เดี๋ยวไม่มีคนคั้นน้ำเสาวรสให้ชิม
แคว๊กๆ
« « Prev : ร้อยรู้มิสู้หนึ่งทำ
Next : รางวัลความดีคืออะไร? » »
3 ความคิดเห็น
ในภัยพิบัติที่ใหญ่จริงๆ น้ำมันในพื้นที่ประสบภัยจะเป็นสิ่งที่หายากมากครับ เพราะว่าไฟฟ้ามักจะถูกตัดเพื่อความปลอดภัย เมื่อไม่มีไฟฟ้า จะเติมน้ำมันเติมก๊าซยังไง ปั๊มพวกนี้ใช้ไฟฟ้าทั้งนั้น การเดินทางออกจากพื้นที่ประสบภัยก็เลยมีแค่น้ำมันในถังรถยนต์เท่านั้น
ดังนั้นแต่ละคนควรหาคอปเตอร์ไม้ไผ่เอาไว้ใช้ในยามฉุกเฉินหรือหาโดราเอมอนมาเลี้ยงไว้ครับ
ป.ล. ตัวหนังสือใหญ่ๆ เทคนิคคัลเลอร์ อ่านง่ายกว่าในเฟสบุ๊คมากครับ เมื่อครูบาเขียนบันทึกที่นี่ ระบบจะส่งเข้าเฟสบุ๊คเองโดยอัตโนมัติ (หลังจากโพสต์ไม่เกินครึ่งชั่วโมง) แฟนบนเฟสจะอ่านลานสวนป่าแล้วเม้นท์บนเฟสได้ครับ
สวัสดีค่ะ พ่อครู คุณโลกอส ^__^
เมื่อเช้า อ่านบันทึกนี้ จาก เฟสบุ๊คค่ะ
อ่านลำบากพอควร เพราะตัวหนังสือน้อยแท้
อ่านที่ลานสวนป่า สบายตาที่สุด
^___^ คอปเตอร์ไม้ไผ่
หรือไม่ก็หาโดเรมอนมาเลี้ยง
ตอนนี้มีแต่ การ์ฟิวส์ เจ้าแมวส้ม จอมซน ไม่มีกระเป๋าวิเศษ เสียด้วย
ภัยพิบัติส่ออาการหนักทุกวันค่ะ
เชียงใหม่แผ่นดินไหวเกือบทุกวัน น้อยบ้าง มากบ้าง
“คน…”มาอยู่มาก คงหนักจนแผ่นดินรับไม่ไหวมั้ง
ไม้ไผ่แถวนี้ก็สูญพันธุ์ไปพร้อมๆ กับกำลังใจดีๆ ที่จะทำงานให้แผ่นดิน
สงสัยต้องฝึกวิชาหายตัวได้แทนแล้วมั้งนะคะ