ลานสวนป่า

(เพื่อนนักศึกษาแอบถ่ายใส่กรอบฝากเป็นของขวัญปีใหม่)

วันนี้ ออกจากบ้านแต่เช้ามืด

แม่หวีเป็นสารถีขับรถมาส่งที่โรงพยาบาลศรีนครินทร์ ขอนแก่น

หมอนัดให้มาพบตั้งแต่สัปดาห์ที่แล้ว แต่ไปเอ้อระเหยเมืองจีน

จึงขอผลัดวันประกันพรุ่งมาพบวันนี้

คนไข้เยอะเหลือเกิน กว่าจะได้ไปนั่งคุยกับ รศ.นพ.พิศาล ไม้เรียง แพทย์ที่่ดูแลสังขาร

หลังจากดูใบตรวจโลหิตแล้ว หมอลงความเห็นว่าพอไหว อีก 2 เดือนนัดมาเจออีกครั้ง

ออกจากโรงพยาบาลก็วิ่งหน้าตั้งมาสนามบิน

เกินเวลาไปนิดหน่อย

แต่เขาก็ยังเมตตาให้ลากกระเป๋าขึ้นไปนั่งหอบแฮก ๆ..เป็นคนสุดท้าย

เที่ยวนี้คนโดยสารไม่เต็มลำ

มาช้าจึงไม่ได้ที่นั่งติดหน้าต่าง

ไม่มีรูปถ่ายมาฝากชมรมรักมวลเมฆของอาจารย์บัญชา

กลับมาถึงห้อง..โอ้โห!!  เจอแต่ของเก่าเหี่ยว ๆ

ส้มเขียวหวานเมืองตรังซื้อมาแต่เมื่อครั้งไปหาดใหญ่

มังคุดป้าจุ๋มเอามาฝากนอนกลิ้งอยู่บนจาน

พริกหยวกจะเอามายำซื้อมาสัก 10 วันได้ ออกอาการเหลืองคล้ำ

นึกย้อนไปเรื่องที่คุยกับหมอเรื่องท้องผูก

มาอยู่บางกอกไม่ค่อยได้กินน้ำพริก ผักสด ผ้ักต่าง ๆ เหมือนอยู่บ้าน

ออกกำลังกายน้อย  แต่..ออกกำลังใจมาก อิ อิ..

ลองปอกส้มกับมังคุดมารับประทาน

เออ..ถึงจะเหี่ยวก็ยังหวานอร่อยอยู่นะ

ท้องใส้จะเป็นปกติหรือเปล่าก็ไม่รู้

พรุ่งนี้จะลองดูเมนูที่คิดค้นขึ้นเอง

ดูสิว่า..สุขภาวะในห้อง 841 จะเป็นอย่างไร?