แม่นกฮูกตาโต
เรื่องมันเป็นอย่างนี้ครับพี่น้อง อยู่ในป่าก็มีแต่เรื่องป่าๆเถื่อนๆมาเล่าให้ฟัง ตื่นเช้ามาเดินไปไหนก็จะเจอเรื่องใหม่ๆถ้าเราช่างสังเกต ยกตัวอย่างเช้านี้เดินไปดูพื้นที่ถมใหม่ พบว่ามีเมล็ดไม้ปลิวมาตกจำนวนมาก ต้นไหนอยู่ใกล้ก็จะโปรยลงมามากหน่อย มีเมล็ดของไม้โมก..มีภู่บางเป็นทรงกลมรอบตัวเหมือนร่มสีขาวเล็กๆ ถูกลมพัดละลิ่วมาสวยมาก จากรูปทรงเบาหวิว..ตกลงมาแล้วก็ยังปลิวระเรี่ยดินไม่ได้หยุดนิ่ง คงลอยไปจนติดอะไรสักอย่าง ก็จะตกพื้นรอวันงอก ส่วนเมล็ดไม้ที่มีน้ำหนัก เช่นฝักของขี้เหล็ก จะมีเมล็ดดแข็งเคลือบมันอยู่ข้างไหน ตกลงที่ไหนก็แทรกเกิดในพื้นที่ตรงนั้น
- ถ้าเราปลูกไม้จนมีอายุออกเมล็ดแล้ว
- พันธุ์ไม้ก็กระจายพันธุ์ด้วยตัวเอง
- ผมเดินดูไม้รุ่นใหม่ที่งอกหลังบ้านคอน
- พบว่ามีลูกไม้ดีๆเกิดเยอะมาก..แปลกตรงที่มีไม้ข่อย หวาย พยุง เกิดหนาตา
- ปัญหาคือ..เราจะบอกคนกรุงได้อย่างไรว่าไม้ไหนควรตัดและไม่ควรตัด
- เพราะมีลูกไม้แทกปนเปกันหลายสิบชนิด
ดังนั้น..สารบัญหน้าแรก
อาจจะให้เรียนวิชาลองถูกลองผิดก็น่าจะได้
เพราะไม่เสียหายมากมายอะไร
โดยจะชี้ชวนชมชนิดไม้รอบสองรอบ ..
หลังจากนั้นจะตัดหางปลอ่ยวัด ..เอ๊ย! ให้สำแดงฝีมือแบบกล้าได้กล้าเสีย
ไม่ต้องยึกยัก..ซัดโลด ..คนสอนร่วมรับผิดชอบอยู่แล้ว
ที่สวนป่าเลี้ยงไก่ป่าลูกผสมจำนวนหนึ่ง นานวันเข้า ไก่ที่มีเลือดป่ามากๆก็จะค่อยขยายบริเวณหากินออกไป ออกไป ไม่ชวนกันมานอนใกล้ๆบ้าน แต่ไปนอนบนคาคบในป่า แต่ก็ยังอาศัยอยู่รอบๆบริเวณสวนนั่นแหละ เพราะรอบนอกที่ดินคนอื่นจะปลูกยางพารา มันสำปะหลัง ซึ่งไม่เหมาะที่สัตว์ป่าจะไปอยู่หากิน ไก่ป่าที่ว่านี้..ยังขันให้ได้ยินทุกๆคืน เจอตัวก็จะวิ่งตกอกตกใจ..อย่างกับจะเป็นจะตาย ไม่ยอมเข้าใกล้คนนี่ถ้ามีป่าใหญ่คงบินหนีหายไปแล้ว ผมไม่เสียดายอะไรหรอก กลับดีเสียอีกที่มีไก่ป่ามาอาศัยคุ้ยเขี่ยลดจำนวนปลวกและแมลง ถ้าออกลูกออกหลานเยอะเหมือนสมัยที่แถวนี้ยังเป็นป่าดงดิบ
ไก่ป่าเป็นโปรตีนที่ชาวป่าไปโป้งๆเป็นครั้งคราว
ต่อจากป่ามาเรื่องแมว ที่ในสวนป่ามีหนูเยอะมาก หนูขยายพันธุ์ได้เร็ว เพียงครอกหนึ่งจะขยายแบบทวีคูณได้นับพันตัว เมื่อก่อนมีนกเค้าแมว เหยี่ยว นกกระปูด และงูเป็นตัวคอยควบคุมปริมาณหนูไม่ให้เอื้อซ่า ..ต่อมาสัตว์ที่เป็นศัตรูหนูโดนยาฆ่าแมลงลดจำนวนลงมาก
แมวไม่อยู่หนูจึงร่าเริง..
เรื่องกำจัดหนูทดลองมาหลายวิธี เลี้ยงแมวไว้ดีที่สุด แมวแต่ละตัวมีนิสัยไม่เหมือนกัน บางตัวขี้เกียจกินอาหารอิ่มแล้วนอนอุตุ บางตัวชอบล่าหนูเป็นชีวิตจิตใจ จะออกไปมอบนิ่งรอหนูอยู่ในสุมทุมไม้อย่างเงียบเชียบ ล่าหนูมาเลี้ยงลูกได้อยู่เรื่อยๆ มีช่วงหนึ่งพวกชาวบ้านมาขโมยล่าแมวไปทำกับแกล้ม พอแมวหาย..หนูยกโขยงมากัดมุ้งลวด เบาะที่นั่ง เข้าไปกัดสายไฟใต้ท้องรถยนต์ สร้างปัญหาให้ปวดหัวอยู่เสมอ คงต้องรีบหาแมวมาเลี้ยงโดยเร็ว
อีกพวกหนึ่งที่ช่วยกำจัดหนูโดยวิธีธรรมชาติได้มาก คือพวกงูสิง งูเห่า หายไปไหนก็ไม่รู้ งูพวกนี้ตัวใหญ่ล่าหนูเก่ง คนงานชอบจับงูสิงมาผัดเผ็ดกระเพรา ถ้าผมเจอก็จะขอให้ปล่อย งูออกไข่ปีหนึ่งหลายสิบฟอง ช่วงฝนตกใหม่ๆพอแดดออก งูสิงจะออกมานอนหลับตานิ่งๆในที่โล่ง เดินไปถ่ายรูปใกล้ๆก็ยังนอนอาบแดดสบายเฉิบ ปกติงูที่ไม่มีพิษจะกลัวคน จะวิ่งปรูดหายวับอย่างรวดเร็ว ตรงกันข้ามกับงูมีพิษ เช่นงูเห่า จะเลื้อยแช่มช้า เพื่อจะสำแดงศักดาว่าข้ามีเขี้ยวพิษมหาภัยป้องกันตัวนะโว้ย จึงเลี้อยไปขู่ไป
ผมเคยเห็นงูเห่าพ่นพิษใส่นัยน์ตาหมา
หมาดิ้นร้องชักดิ้นชักงอเลยละครับ
ถ้าโดนพิษจังๆ..อาจจะตาบอดได้
สภาพสวนป่าตอนนี้ ไม่มีแมวเหลือสักตัว เจ้าเป๋ไปติดแมวสาวในหมู่บ้าน ไม่กลับมาเปลี่ยวใจในสวนป่าอีกแล้ว งูก็หายไปไหนหมดก็ไม่รู้ กระแตก็สู้หนูไม่ไหว นกกระปูด เหยี่ยว นกเค้าแมวยังมีปริมาณไม่สมดุลย์ นกเค้าแมวยังพอมีอยู่บ้าง รู้ได้จากเสียงร้องยามค่ำคืน กลางวันจะซุกตัวหลับนอนในโพรง
ผมเคยเลี้ยงนกฮูกตาโตสายพันธุ์เขมร เลี้ยงตั้งแต่แบเบาะขนอุย ป้อนไข่ หัวอาหารไก่ เนื้อบ้าง จนเติบโตตัวลายพร้อมสวยงาม ดวงตาโตกลิ้งกลอกพร้อมๆกับส่ายคอ ผมไม่ได้เลี้ยงขังแต่ก็เชื่องมาก ..ปล่อยให้บินไปมาอิสระ กลางคืนจะบินเกาะกิ่งไม้นอนข้างหน้าต่าง ถ้ามีเสียงอะไรกร๊อกแกร๊ก
เจ้าฮูกจะเอาจงอยปากบนล่างกระทบกัน
เสียงดังมาก..เป็นสัญญาณเตือนบอกเรา
เลนล์ตานกฮูกโต ทำให้มองกลางคืนได้ชัด
ฮูกตัวนี้นอกจากตาดีหูยังดีอีก
ถ้าเราส่งเสียงเรียก..จะบินออกจากป่ามาเกาะที่แขนเราเบาๆ ถ้าฮูกเอาเล็บขยุ้ม..แรงๆเหมือนจับหนูแขนเราเลือดสาดแน่ แต่นี่เขารู้ว่า..เป็นเรา จึงจับเบาๆพอทรงตัวอยู่ได้ ตอนหลังฮูกบินไปเที่ยวในหมู่บ้าน คงจะโดนคนเกเรเอาปืนแก๊ปยิงตาย ผมเศร้า..คิดถึงฮูกอยู่หลายปี ทุกวันนี้เห็นลูกฮูกในป่าก็คิดถึงเขา
ที่ผมปลูกต้นตาลในสวนมากๆ
ก็เพื่อที่จะให้ฮูกเข้าไปหลบนอนตอนกลางวัน
บัดนี้..ฮูกแสนรักจากลาไปแล้ว
คงมีแต่สายพันธุ์ฮูกลูกหลานมาอาศัยเป็นครั้งคราว
พวกเรารู้จักพยัญชนะตัวสุดท้ายก่อนที่จะเห็นตัวจริง
เด็กในกรุง..พ่อแม่พาไปชมที่เขาดินได้
เด็กบ้านป่า..นอนฟังแต่เสียง
อีตาแก่..เอาเรื่องมาเล่าท้าวความหลัง
ผมเห็นสาวๆใส่แว่นตาโต
เข้าใจว่านักออกแบบคงจะเอาความคิดมาจากตานกฮูกก็ได้นะ
สาวๆคนไหนยังไม่มีแว่นกันแดดตาโตไปซื้อเสียนะ
ทำไมละ..จะได้มองดูเหมือนนกฮูกยังไง
คุณสตรีชอบมีตาโตๆกันมิใช่รึ
บางคนทนเจ็บยอมไปแหกตาให้โตขึ้นเพื่อความสวยงาม
แต่ถ้าไปเจอหมอผ่าตัดฝีมือไม่ดี ..
ตาปลิ้นเหมือนนกฮูก น่ากลัวมากว่าน่ารักนะเธอ
ถึงเราจะตาเล็กตาน้อยก็ไม่กระไรหรอก
ขอแต่ให้หัวใจพองโตจากการทำความดี
อ่านแล้วก็คอมเทนท์บ้าง..จะได้จิตใจเติบโต อิอิ..
« « Prev : เผือกยักษ์แม่เอ๊ยยย
Next : ผ่าง ผ่าง ประกาศ และประกาศ » »
1 ความคิดเห็น
ชอบฟังเรื่องเล่าท้าวความหลัง ชอบนกฮูกด้วยค่ะ ทั้งนกฮูกแว่นขาวข้างบนนี้และนกฮูกตัวจริง..
ตอนไปเดินสวนป่าเห็นเมล็ดของต้นโมก ทีแรกเข้าใจว่าเป็นต้นเดียวกับดอกโมก เอ๊ะทำไมต้นบ้านเราไม่มีแบบนี้..^^. แถมเวลากลับมาที่บ้านรู้สึกว่าต้นไม้ที่มีอยู่ทำไมมันดูหรอมแหรมจัง คงต้องปลูกเพิ่มอีก
ได้วิชาจากสวนป่ามากมายและได้นำมาใช้หลายอย่าง. ช่วงที่มีคณะมาดูงานสองวันก่อนก็เอาวิชาการทำงานบนฐานของความไม่พร้อม มาทำเป็นโปรแรมการดูงานเชิงประจักษ์บนฐานของความจริง จึงได้พูดคุยแลกเปลี่ยนประสบการณ์กันเป็นที่ชื่นมื่นกันทั้งสองฝ่าย
ต้องขอบพระคุณครูบา ชาวเฮฯ และวิชาจากสวนป่าด้วยค่ะ