ลานสวนป่า

หลังกลับจากกรุงจีน

ก็เห็นว่าการที่จะเดินทางไปไหนมาไหนจะต้องมี ห นั ง สื อ เ ดิ น ท า ง

ก็มาคิดต่อว่า..ถ้าเราช่วยกันทำ ห นั ง สื อ อ อ ก เ ดิ น ท า ง จะดีไหม?

บ้านเมืองเราพูดกันมากเรื่องคนไทยไม่อ่านหนังสือเท่าที่ควร

ถึงกับจัดสัปดาห์ส่งเสริมการอ่าน

แต่ก็นั่นแหละ..ยังอ่านและเขียนกระท่อนกระเแท่นเต็มที

อ่านก็ไม่อ่าน เขียนก็ไม่เขียน

เมื่อจะมาทำการบ้าน-ทำวิทยานิพนธ์..ก็บ่นๆๆและบ่นว่า..คิดและเขียนไม่ค่อยออก โถ ! จะเขียนออกยังไงละหล่อนในเมื่อต้นทุนต่ำทั้งการอ่านและเขียน สิ่งที่อาจารย์สั่งให้ทำก็ขึ้นอืดนะสิ ไปๆมาๆก็งอแงพาลหาเรื่องโบ้บบ้ายไปต่างๆนานา ผมก็มาคิดว่า..ชาวเฮน่าจะทำโครงการหนังสือออกเดินทางน่าจะดีไหมนะ.. เท่าที่ผ่านมาผมได้รับหนังสือดีๆจากสายญาติชาวเฮหลายเล่ม จากอุ้ย ครูอึ่ง ลูกหว้า จากอาจารย์ไพลิน จากรอกอดส์ จากอาจารย์สุรีย์ ธรรมิกบวร จากอาจารย์ระพี สาคริก จากท่านจอมป่วน จากอาจารย์ไร้กรอบ จากท่านบางทราย อาจารย์นฤมล ปราชโยธิน จากท่านจอหงวน ล้วนแต่เป็นหนังสืองดีๆทั้งนั้นนนน ถ้ า ไ ม่ มี เ พื่ อ น ที่ รั ก ก า ร อ่ า น ส่ ง ม าใ ห้  ไหนเลยเราจะได้รู้จักได้อ่านหนังสือที่วิเศษสุดเหล่านี้ แต่ละเล่มถือว่าเป็นวาสนาที่ได้อ่าน อ่านแล้วก็ปลื้มอยู่คนเดียวที่ได้พบความรู้ความสุขจากการอ่าน

อ่านแล้วจะทำยังไงต่อละ..

ผมก็มาคิดว่าหนังสือดีๆเหล่านี้ถ้าเดินทางไปถึงคนที่เรารู้จัก

และอยากให้เขาได้อ่านบ้าง

ทำไม ผมไม่ส่งหนังสือดีๆเหล่านี้ให้ออกเดินทางจากสวนป่าละครับ

ดีกว่าที่จะมาทิ้งอยู่ในตู้ยั่วปลวกให้มาแทะ

อย่ากระนั้นเลย..เอาหนังสือดีๆเหล่านี้ที่กองอุดอู้อยู่ในตู้

เราเอามาจัดส่งทางไปรษณีย์ไปให้คนโน้นคนนี้จะเกิดประโยชน์มหาศาล

ค่าส่งก็ไม่กี่สตางค์หรอกนะเธอ

ถือว่าเป็นการทำบุญ ..และเดินเครื่องเรื่องจิตอาสาเชิงรุก

ช่  ว ย ส่ ง เ ส ริ ม ก า ร อ่ า น ค น ล ะ ไ ม้ ล ะ มื อ

จำได้ว่า.. ป้าหวานเคยเกริ่นเชิญชวนให้ชาวเราแลกหนังสือกันอ่าน  โครงการนี้ก็ใกล้เคียงกันนะป้า..เพียงแต่ว่าส่งไปให้แล้วให้เลย คนที่ได้รับได้อ่าน เมื่ออ่านเสร็จแล้วก็ช่วยส่งต่อให้เพื่อนให้ญาติให้คนที่รักการอ่านได้อ่าน เ มื่ อ ท่ า น ใ ด อ่ า น แ ล้ ว ก็ ส่ ง ต่ อ ๆ   กั น ไ ป  หนังสือเล่มนี้ก็จะออกเดินทางไปเรื่อยๆ ผ่านมือ ผ่านตา ผ่านใจ ไปสักเท่าไหร่ก็ไม่รู้ได้ ..ในสภาวะที่การศึกษาถูกกล่าวหาว่าโหลยโท้ย เราจะนิ่งดูดายก็ใช่ที่ คงมีหลายวิธีที่จะช่วยเหลือกันผดุงการศึกษานอกระบบหรืออิงระบบ แต่ในชั้นนี้คิดได้แค่นี้ก็ขอลงมือทำ ในปกหนังสือควรจะบันทึกจดหมายน้อยบอกกล่าวกันหน่อย  ยกตัวอย่าง จะส่งหนังสือให้อุ้ย ผมก็จะเขียนว่า..

สวนป่าสนามชัยบุรี

E-mail : sutthinun 2...@hotmai.com

13 สิงหาคม 2554

เรื่อง    โครงการหนังสืออกเดินทาง

เรียน   อุ้ยสร้อยที่รักและคิดถึง

อุ้ยเคยส่งหนังสือแปลเกี่ยวกับเรื่องการกล่าวสุนทรพจน์ครั้งสุดท้ายของศาตราจารย์ท่านหนึ่ง ที่ท่านกล่าวถึงเรื่องราวตนเองว่าทำอะไรไปบ้าง บัดนี้จวนจะถึงวาระต้องกลับไปสวรรค์ด้วยสาเหตุที่ไม่อาจจะต่ออายุไขได้ จึงขอแสดงความในใจเป็นครั้งสุดท้ายให้นิสิตทั้งมหาวิทยาลัยฟัง หนังสือเล่มนี้ร้อยเรียงเรื่องราวสะกดคนอ่านจนวางไม่ลง ผมอ่านแล้วชอบมาก ทำให้คิดถึงคนที่ชอบอ่านชอบเขียนชอบบันทึกเรื่องราวต่างๆ จึงขอส่งหนังสือนี้ทำนองนี้มาให้อุ้ยลองอ่านบ้าง อ่านแล้วกรุณาช่วยส่งต่อๆไปให้คนที่อุ้ยเห็นควร โดยบันทึกต่อท้ายว่า..อุ้ยได้อ่านแล้วจึงขอส่งให้คุณ… เมื่อคุณอ่านแล้วกรุณาส่งต่อๆไปด้วย..

ช่วงนี้ยังอยู่บางกอก บ่ายนี้จะไปดูน้ำโขงท่วมตลิ่งที่ฝั่งลาว

อีก2-3 วัน กลับบ้าน

ก็จะคัดหนังสือออกเดินทางส่งให้คนที่รักการอ่านทั่วราชอาณาจักร

ค่อยๆทำไปตามกำลังทรัพย์

ตามที่พระท่านว่า..ใ ห้ ปั ญ ญ า เ ป็ น สุ ด ย อ ด ข อ ง ก า ร ใ ห้ ทั้ ง ป ว ง

ประมาณวันที่ 14-15 เดือนนี้จะตะแล๊ดแต๊ดแต๋ไปเชียงใหม่-ลำพูนอีกคราหนึ่ง

ขาใหญ่ติดใจสะเต๊กที่ร้านอุ้ยแนะนำคราวก่อน

ถ้าอุ้ยว่างก็ช่วยนัดขาเก่าไปดวลกันอีกสักมื้อหนึ่ง อิ อิ..

ด้วยความระลึกถึงเสมอ

สุทธินันท์ ปรัชญพฤทธิ์

« « Prev : ไม่รู้ภาษาเหมือนบ้าใบ้

Next : เรื่องยาวๆ ที่ไม่ใช่เพลงยาว » »