ลานสวนป่า

เมืองสองแควเป็นเมืองที่มีความสำคัญมาแต่โบราณ

เกิดศึกสงครามครั้งใด ก็จะมีใบบอกมาถึงให้ส่งกำลังไปช่วยศึกเสมอ
เป็นเมืองลูกหลวงที่อุดมสมบูรณ์ด้วยข้าวปลาอาหารและพละกำลัง
มาถึงสมัยนี้ก็ยังมีความสำคัญมาก
เพราะมีเครือญาติแซ่เฮที่เข้มแข็งน่ารักที่สุดอยู่ที่นี่

ท่านจอมป่วน ครูสุจอมเป๋  อาจารย์บีแมน อาจารย์ภูคา หนูตาหวานคนเก่ง หนูลูกหว้าที่อ่อนหวาน หลาน ๆ เอมี่ นีน่าจอมทุบกระปุก ยังมีทีมงานการเรียนรู้ที่ขอยกนิ้วให้ นักการอิ่ม และเพื่อน ๆ เขย่าเรื่องการพัฒนาจิตใจอย่างแข็งขัน เมื่อวานลงจากเครื่องฯมา คุณหมอพาไปเติมพลังด้วยเลือดสุกรเจ้าเก่า อิ่มแล้วก็พาไปเยือนเทศบาลฯ ที่นี่มีจอมยุทธหลายสาขามาตั้งวงสนทนากันแบบ ง่าย ๆ เป็นสไตล์ของชาวเฮที่ลดขั้นตอนต่าง ๆ ถ้าคนชอบพอกันจะคุยกันก็ยกหูโทรศัพท์บอกสถานที่และเวลา เจอน่ากันก็เล่าเรื่องให้กันฟัง แค่นี้ก็เป็นสุนทรียสนทนาที่เปี่ยมล้นหัวใจแล้วละครับ ผมได้รู้จักจอมยุทธใหม่ ๆ เพิ่มขึ้นอีกหลายท่าน เก็บเอาคิดคำนึง.. ปลายเดือนกุมภาพันธ์วันตีแตกอีสาน ผมจะให้ทีมนักการฯ เล่าลีลาการทำงานบุกเบิกภาคสังคมให้พวกเราฟัง เพราะทีมนี้กับทีมครูคิมบอกว่าบุกสวนป่าแน่… อ.ขจิตเอ๋ย

ตอนกลางวันเจ้าภาพพาไปเลี้ยงดูปูเสื่อ ที่ร้านส้มตำปูเสื่อริมน้ำ ทีมนักการสั่งอาหารรอเต็มโต๊ะ อร่อยจนพุงกาง ที่สำคัญท่านจอมป่วนนั้น น่าจะมีฉายาจอมแปลกด้วย มักจะพาเราไปรู้จักอาหารแปลก ๆ  มื้อนี้เจอส้มตำทอด ไม่ทราบว่าที่ไหนมีเมนูอย่างนี้หรือเปล่า ..นอกจากอิ่มแล้วยังอึ้งกิมกี่อีกนะขอรับ

ช่วงบ่ายเราไปเยี่ยมอาจารย์ รศ.มาลินี ธนารุณ คณะบดีคณะสหเวชศาสตร์ ม.นเรศวร ได้ตั้งวงเล็ก ๆ คุยกัน ในเรื่องที่คณาจารย์จะหาอุบายสอนนิสิตพันธุ์ใหม่ คนหน้าใหม่เจอกันได้ระบายเรื่องภายในให้กันฟัง และเอาไปคิดต่อ..ท่านอาจารย์มาลินี ธนารุณ นั้นเป็นแบบอย่างของผู้บริหารการศึกษาเชิงรุก ที่เอาไอ.ที. มาใช้ได้อย่างบรรเจิด พวกเราและใคร ๆ คงได้ติดตามอ่านกันแล้วนะครับ ผมนะเป็นลูกศิษย์รุ่นอีแอบอ่านประจำ ได้แต่นึกในใจว่า..ถ้านักการศึกษายอมมาแลกเปลี่ยนเรียนรู้กับประชาคม วิกฤติการศึกษาคงผ่อนคลายกว่านี้เยอะ ถึงจะได้คุยกันไม่นานนัก แต่ก็ได้เรื่องนั่งนึกกลับมาเป็นการบ้าน เราจากลากันด้วยไมตรีจิต มีแจกกอดเล็ก ๆ ตามธรรมเนียมแซ่เฮ ด้วยนะขอรับ… เสียดายรอกอดไม่ได้มา ไม่อย่างนั้นน่วมแน่ ๆ

ดีใจที่ได้เจอหน้า บอย สหเวช …
ดีใจหลายบอยเอ๋ย ขอให้มีความสุขและรูปหล่อขึ้น ๆ ไป…

ท่านผู้บริหารเทศบาลเมืองพิษณุโลก ได้พาไปชมห้องสมุดและโครงการเอื้ออำนวยเทคโนโลยีการศึกษา ส่วนของห้องสมุดเปิดบริการแล้ว ส่วนไอ.ที. เพื่อการศึกษาอยู่ในช่วงก่อสร้างอาคารระยะสุดท้ายแล้ว อีกหน่อยเมือง 2 แควจะมีพื้นที่เพื่อการค้นคว้าความรู้ชั้นดีให้กับลูกหลาน เมือง 2 แคว

เมื่อเย็นอร่อยมากหนิงเอ๋ย เจ้าภาพพาไปเลี้ยงที่ร้านอาหารบ้านไม้ ลักษณะเป็นเหมือนบ้านต้อนรับแขกไปเยือน มีลูกค้าไปอุดหนุนเยอะมาก เพราะฝีมือเลื่องลือสมคำกล่าวขาน..โชคดีได้พบครูคิม..เธอเอ๋ย นี่แหละครูที่จิตใจใช้พลังสู้กับวิกฤติการศึกษาอย่างสนุก มีเรื่องเล่าผ่านประสบการณ์สอน ที่มีชีวิตชีวาสุด ๆ เลยละครับ ไม่ทราบว่าครูคิมเคยเขียนแม่ไม้ครูเมือง 2 แควไว้ที่ไหนรึเปล่า ลีลาการเล่านั้นมันส์มากพะยะค่ะ.. ใครฟังแล้วไม่อยากไปเยี่ยมลูกศิษย์และโรงเรียนที่ครูคิมสอนแสดงว่าหัวใจ กระด้างเต็มที ทราบว่าคุณน้าแห่งชาติส่งหนังสือไปให้ เด็ก ๆ อ่านกันทั้งโรงเรียนอย่างปลื้มสุข ท่านใดอยากจะทำบุญด้วยการให้สติปัญญาแก่ลูกหลานก็เชิญติดต่อครูคิม (เจ้าเก่า)

ผมมาถึง 2 แควเช้าตรู่ 06.50 น. หมอกลงจัด
ตอน  3 ทุ่มยกโขยงไปรับหลวงพี่ติ๊ก
เสียดายที่รายการนี่กอดบ่ได้…อาบัติ
แต่ก็เฮฮาเจ๊าะแจ๊ะกันลั่นสนามบิน
วันนี้มีรายการจะให้หลวงพี่ไปสนทนาธรรมกับญาติโยมที่โรงพยาบาล
ผลเป็นประการใดจะรายงานให้ทราบว่า
..จิตวิวัฒน์สไตล์แซ่เฮนั้นเป็นฉันใด
รออ่านนะโยม..อิอิ..

« « Prev : วาระแห่งความสันติสุขภาคใต้1

Next : ไม่นึกไม่ฝัน » »