ลานสวนป่า

ความเจริญนำมาซึ่งความสะดวกดูสบาย แต่ก็ไม่เสมอไปหรอกนะเธอ เรื่องผันผวนกวนใจยังเกิดขึ้นทับซ้อนมากมาย เรามียานพาหนะวิ่งเร็วขึ้นเรื่อยๆ แต่ก็มาติดแหง๊กอยู่ตามสี่แยกไฟแดง แม้แต่ ท า ง ด่ ว น บางเวลาก็เป็น ท า ง เ ดี้ ย ง ยิ่งอีตอนฝนตกด้วยแล้ว ถ้าเป็นบ้านนอกเปิดประตูไปจับกบเขียดได้เลยเชียวแหละ เจอเข้าอย่างนี้ ต่อให้วิ่งเร็วแค่ไหนก็ยัง แ พ้ เ ต่ า

ความเปลี่ยนแห่งยุคสมัย มันปรับเปลี่ยนไปทั้งระบบ มีการเดินทางด้วยรถไฟใต้ดิน อีกหน่อยก็จะมีรถไฟหัวกระสุน เครื่องบินมีบริการมากขึ้น แต่เชื่อเถอะ ยังไงๆก็ยังมีคนตกรถตกรุ่นอยู่วันยังค่ำ การกระหืดกระหอบไปให้ทันตารางการเดินทางเป็นตัวบีบเรื่องเวลา ซึ่งต่างจากสมัยที่เราใช้จักรยาน-ขี่ม้า-เดินเท้า-ลงเรือพาย-หรือแม้แต่ขี่เกวียน สมัยนั้นไม่มีหรอกนะที่จะติดไฟแดง ไปได้เรื่อยๆเหนื่อยก็พัก เรื่องที่พักอาศัยก็มีส่วนที่จะต้องบริหารจัดการอย่างมาก ท่านที่อยู่ไกลๆจะเดินทางยังไงละครับท่ามกลางจราจลจราจรอย่างนี้ื นั่งรถติดนานๆทรมานสิ้นดี กลับถึงบ้านก็อ่อนระโหยคอพับคออ่อน จะมีกระจิตกระใจที่ไหนมาทำการบ้าน-การเรือน-การเตียง สุดท้ายก็มีชีวิตอยู่อย่างแกนๆ อาศัยความเคยชินก็ถูลู่ถูกังกันไปอย่างน่าเวทนา

อาหารการกินก็อีกอย่างหนึ่งที่ต้องจัดการ

จะมาอ้อยสร้อยเข้าครัวปรุงโน่นนี้อย่างคนต่างจังหวัดไม่ได้หรอก

ขนาดรวบรัดซดกาแฟก็ฉุกละหุกแล้ว

มื้ออื่นๆก็พึ่งพาอาหารขาจร-อาหารสำเร็จ-และอาหารเกือบสำเร็จ

ร้านเซเว่นอีเลเว่นเข้าใจเรื่องนี้อย่างโจ่งแจ้ง

พัฒนาส่วนบริการกระเพาะไทย ได้ชื่อว่าสะดวกซื้อ

แรกๆก็ขายลูกชิ้น-ซาละเปา-ตอนนี้มีกระเพาไก่-เกี๋ยวปู ฯลฯ

แว๊ปร้อนๆก็เดินต๊อกแต๊กออกไปชื่นชิมได้

ราคาก็สมเหตุมผล ประมาณ 35-55 บาท

วงจรชีวิต นำไปสู่วิถีชีวิต ที่ต้องพึ่งพาภายนอกแทบทั้งหมด

:: ดังนั้นเมื่อคนกรุงพูดถึงเศรษฐกิจพอเพียงจึงตีความกันไปต่างๆนานา เพราะตัวเองยังไม่เพียงพอแม้แต่เรื่องง่ายๆ อยากจะให้..คนกรุงสรุปสูตรพอเพียงภายใต้อัตตลักษณ์ของตัวเองให้ชมหน่อย ในประเด็นเหล่านี้  คนต่างจังหวัดระรี่ระริกได้พอสมควร ยังพอจะมีความเป็นตัวตนเหลืออยู่บ้าง ยังโยกเรื่องเร่งเร้าให้ผ่อนคลายได้บ้าง ยังเห็นรูเข็มที่ปลายอุโมงค์ ยังไปเลือกตั้งได้สะดวก ไม่ใช่พอไปถึงแล้วหาหน่วยเลือกตั้งไม่เจอแบบคนกรุง หรือไปเจอก็เป็นช่วงที่เขาปิดหีบเสียแล้วกว่าจะได้แสดงสิทธิ์ต้องลงทุนเรื่องเวลาและความตั้งใจ

วันนี้ไปรับโทรศัพท์แต่เช้า..

ถามว่าได้รับหนังสือเชิญประชุมแล้วยัง

ยังไม่ได้รับเลยหนู..ลุงยังอยู่กรุงเทพฯ

>> ผมเป็นกรรมการโรงเรียนจุฬาภรณ์ราชวิทยาลัย

ที่ไม่เคยได้ร่วมประชุมมาเป็นปีแล้ว

ขอร้องให้เขาเฉด-ออกจากกรรมการฯ

ตั้งคนอื่นแทนเถอะ น่าจะเป็นประโยชน์มากกว่า

เขาก็ยังเมตตา-กรุณา-อุเบกขา-อยู่นั่นแหละ

เรื่องเหล่านี้จำเป็นที่จะต้องมีการบริหารจัดการให้เข้ากับยุคสมัย

โรงเรียนอาจจะตั้งอาจารย์สักคนประสานงานเรื่องนี้

โดยให้ทำหน้าที่ประสานงานประสานใจ

ไม่ใช่ทำเพียงส่งหนังสือเชิญ หรือโทรฯถามไปได้หรือไม่ได้เท่านั้น

น่าจะคุยในประเด็นสำคัญอื่นๆได้ด้วย

เช่น หัวข้อการประชุม มีสาระสำคัญเรื่องใดก็หารือทางโทรศัพท์

บางทีกรรมการฯเห็นโจทย์ ก็อาจจะแนะนำวิธีเชื่อมโยงความรู้ได้

โรงเรียนจุฬาภรณ์ได้รับงบประมาณเป็นร้อยๆล้าน

เพื่อจะยกระดับให้เป็นโรงเรียนเน้นสอนทางด้านวิทยาศาสตร์

ถึงขั้นที่จะให้มีประสิทธิภาพในระนาบเดียวกันกับโรงเรียนมหิดลอนุสรณ์

ผมนะเห็นกิจกรรมสอนเชิงวิทยาศาสตร์มากมาย

เพียงแต่กระบวนการของโรงเรียนยังมีเชื้อชักช้าศาสตร์อยู่มาก

เคยแนะให้อ่าน..ล า น ปั ญ ญ า อ่าน ค น ถ า ง ท า ง ฯลฯ

แค่นี้ก็..จะเห็นช่องทางสว่างไสว ในการที่จะไปเชื่อมความนึกคิด เพื่อผลิตกระบวนการใหม่ๆ จะเป็นโรงเรียนสอนเชิงวิทยาศาตร์ แต่อยู่ในวงจรไสยศาตร์มันจะเป็นไปได้จั่งได๋  จุดสำคัญอยู่ในวิธีเหล่านี้ ถ้าไม่รู้วิธีบริหารจัดการความรู้ วิธีบริหารจัดการศึกษาก็จะทื่อๆบื้อๆ การเรียนการสอนเชิงวิทยาศาสตร์มันก็จะเป็นแต่เพียงนโยบาย เป็นคำพูด เป็นแนวคิด สุดท้ายก็ฝันเฟื่อง เรื่องที่รอกอส์เขียน ล้วนเป็นชะนวนการเรียนเรื่องวิทยาศาสตร์ระดับเซียนขี่ยกกระเรียนเหิรฟ้าทั้งนั้น แต่เรื่องพวกนี้นักการศึกษาพันธุ์เก่าไม่รู้เรื่องหร๊อก มุ่งแต่จะทำงานตามใบสั่ง ไม่สั่งไม่ทำ หรือสั่งก็ทำแบบแกนๆ

เพราะ จิ ต น า ก า ร เ ป็ น พ ล า ส ติ ก ไปเสียแล้ว

:: ข้อเสนอแนะ

ผู้ที่เกี่ยวข้องกับโครงการโรงเรียนจุฬาภรณ์ควรเข้ามา ..เปิดลานปัญญา

ครูบาอาจารย์ ลูกหลานนักเรียนก็ควรเข้ามา ..อ่านลานปัญญา

อ่านแล้วคันในหัวใจก็ควรมา..เขียนแลกเปลี่ยนในลานปัญญา

>> ชี้โพรงให้กระรอกก็ชี้แล้ว

>> ลุ้นสุดใจขาดดิ้นอยู่ห่างๆก็ทำแล้ว

>> ถ้ายังยึด..รอประชุม2-3 เดือนครั้งมันบ่ทันกินดอกอีนาง

>> วิ ท ย า ศ า ส ต ร์ ต้องไฉไล ช้าๆ  เ รี ย ก ว่ า ก ะ ย า ส า ด

>> ช้าๆได้พร้าเล่มงามก็ยังต้องใช้ ไวๆระดับฟ้าผ่าก็ต้องทำ

>> ความแปลกใหม่ทันสมัยไม่มีสูตรสำเร็จ

>> แม้แต่หมอลำซิ่งยัง พั ฒ น า นี่การศึกษาแท้ๆจะ พั ฒ เ น่ า อยู่ทำไม?

กำลังจะไปเช็คเอ๊าส์ กลับบ้าน

ตะกี้โทรศัพท์เข้ามาแบบเฉียดฉิว

ครูบาจะมาประชุม..สภาการศึกษาฯได้ไหมคะ

วันไหนครับ?

วันที่ 4 ที่สภาการศึกษานะคะ

โธ่ๆๆๆๆๆ  พอๆกับอุ้ยนั่นแหละ โรคประชุมขึ้นสมอง

« « Prev : รายการคุณขอมา

Next : ความมั่นคงสูตรไหนดี » »