ลูกเล่น ลูกจริง

อ่าน: 1816


(บังเก้อร์ก่อสร้างให้เห็นทั่วไปในโรงเรียน/สถานที่สำคัญ)

สถานการณ์ชายแดนไทย-เขมร อยากที่จะฟันธง แต่ไหนๆไปแล้วก็พยายามจะเข้าไปให้ถึงเนื้อข่าวของจริงมากที่สุด ผมพอพูดเขมรได้บ้าง ไม่ได้ใช้นานความชำนาญก็เลยหนีลงหม้อ กว่าจะคิดประโยคได้ก็เอ๋อไปเหมือนกัน ต้องหันมาพูดภาษาผสม แปลเขมรเป็นไทย แปลไทยเป็นเขมร ..

นวันนี้ถ้าเรากล้าหาญชาญชัยพอ

ก็อาจจะไปขอนอนในหมู่บ้านติดชายแดน

นอนใกล้ๆขนาดหายใจรดต้นคอกันนั่นแหละ

ทหารเขมร-ทหารไทย ยังอยู่ใกล้ๆกัน เผลอๆยังพูดคุยกัน ส่วนชาวบ้านริมชายแดนนเขาเป็นญาติกันอยู่แล้ว หลายคนเป็นเขมรก็ได้ เป็นไทยก็ดี ไม่มีใครต้องการให้สู้รบกัน อยากอยู่อย่างปกติสุข อยู่อย่างญาติ พึ่งพากันตามทำนองคลองธรรม  ปัญหามันไม่ได้อยู่ที่เงื่อนไขข้างล่าง ทหารในพื้นที่ ประชากรในพื้นถิ่นจะมีความสัมพันธ์สันติสุขกันอย่างไรฉันไม่เกี่ยว จุดเปิดฉากมาจากผู้นำจะเอายังไง คนไม่กี่คนหรอกนะที่ป่วนประเทศ ป่วนโลกอยู่ในเวลานี้ ..

เจรจาก็ว่ากันปากเปียกปากแฉะไป..

ยิงถล่มก็ยิงใส่กันอุตลุดไป..

ประชาชนรอยตะเข็บชายแดนจะทำอะไรได้

วันดีคืนดีจรวดก็วืดบรึมส์ ระเบิด กรัมๆ ๆ

สงคราม ..ไม่ได้อยู่ไกลตัวเลย นึกจะมาก็มา..บรึมส์ ๆๆๆ

บางลูกข้ามหลังคาบ้านไปแบบเฉียดฉิว

หลายลูกไปตกในสวนยางพาราข้างบ้าน หลุมเบ่อเร่อเบ้อร้า..

เป็นเราๆท่านๆ..ก็ลองใคร่ครวญดูเถิด

หัวใจจะวิ่งขึ้นลงตาตุ่มวันละกี่รอบ..

(พืชผลทางการเกษตรอยู่ในขั้นดี)

พื้นที่บริเวณชายแดนวันนี้ เขียวชะอุ่มไปด้วยสวนยางพารา อ้อย ปลูกไม้โตเร็ว ปาล์มน้ำมันกำลังทดลองปลูก มันสำปะหลัง เป็นแหล่งผลิตผลไม้ หอมกระเทียมเจ้าใหญ่ในไทย พื้นที่อุดมสมบูรณ์มาก ฝนตกสม่ำเสมอ ปลูกอะไรก็งาม หน้าตาที่ดินจึงเปลี่ยนแปลงไปในทางยกระดับพืชผลทางการเกษตรแห่งหนึ่งของประเทศ จากความพยายามเจ้าหน้าที่ส่งเสริมของรัฐฯ กับความตั้งใจทำมาหากินของชาวบ้าน เผลอๆนึกว่าเรานั่งรถผ่านแถววังน้ำเขียว เราจะเห็นซุ้มวางขายผลผลิตของชาวบ้านเป็นระยะๆ มีโรงงานขนาดใหญ่กำลังก่อสร้างรองรับวัตถุดิบจากมันสำปะหลัง สรุปว่าเป็นพื้นที่ๆน่ารุกรานอย่างยิ่ง โจทย์มันยั่วใจอย่างนี้ เห็นทีจะสงบยาก..สงครามแบบอีแอบจะพัฒนาการต่อไปอย่างไรก็ต้องติดตาม..

ข้าวโพดต้ม

เงาะ-ทุเรียน-มะม่วง-แตงโม-สับปะรด

หอม-กระเทียม-พืชผัก

เครื่องจักสานไม้ไผ่ ของใช้ในครัวเรือน

:: แต่รสชาติของมะม่วงน้ำดอกไม้ลูกโตกับเงาะออกรสเปรี้ยว

:: ขนาดชิมครึ่งลูกต้องวางไว้ดูนั่นแหละครับ

:: แสดงว่ามีการบ้านต้องทำอีกต่อๆไป..

โดยเฉพาะสวนยางพารา เผลอๆนึกว่ากำลังแล่นรถอยู่ในจังหวัดนครศรีธรรมราช-ตรัง-หรือสุราษฎร์ธานี ถ้าพื้นที่สงบเรียบร้อย บริเวณชายแดนตั้งแต่อุบล-ศีรสะกษ-สุรินทร์-บุรีรัมย์ จะเป็นพื้นที่เศรษฐกิจที่สำคัญ สถิติที่บอกว่า “จังหวัดศีรสะเกษ”ยากจนที่สุดในประเทศไทย ควรจะเปลี่ยนไปได้แล้ว แต่ก็นั่นแหละระบบสารสนเทศของประเทศนี้โหล่ยโท้ยอย่างไรก็รู้ๆกันอยู่ บางทีหน่วยงานหลักก็ดื้อตาใส เฉยไว้ ปล่อยให้มันค้างคาไว้อย่างนั้น จะได้ของบประมาณด้านความขัดสนได้สะดวกและมากขึ้น ทั้งๆที่อู้ฟู่เหลือหลายแล้วในวันนี้ถ้าไม่มีระเบิดมาหล่นใกล้ๆ..

คณะฯเราวนเวียนอยู่เส้นเขตชายแดนที่ระเบิดโค้งข้ามไปประปราย

เราจอดรถลงไปคุยกับชาวบ้านเป็นระยะๆ

แม่ใหญ่บอกว่า..ตอบตัวเองไม่ได้ว่าจะทำยังไงกับอนาคตที่ตุ๊บๆต้อมๆ

เพิ่งกลับจากการขนลูกหลานออกจากค่ายอพยพ ลำบากมาก..

ตอนนี้เปลี่ยนหมู่บ้านมาเป็นค่ายอพยพเฉพาะกิจกันแล้ว

สถานที่ต่างๆ วัด-สถานีอนามัย-โรงเรียน-ล้วนมีบังเก้อ์สร้างไว้แน่นหนา

เกิดอะไรขึ้นมาก็หิ้วกันไปสั่นงันงกอยู่ในอุโมงค์

เด็กๆไทยตามชายแดนต้องหันมาฝึกวิชา..รีๆข้าวสาร..

ครูอาจารย์ต้องมาฝึกวิธี..วิ่งลงหลุมหลบภัย

ต้องเปิดวิชาใหม่ ..ภาควิชาวิ่งขาขวิดหนีระเบิด ดีไหมครับ?

(อุปกรณ์/สื่อการสอน ในโรงเรียนริมชายแดนเขมร)

ชาวบ้านเล่าว่า ช่วงที่สงบสุข คนเขมรจะต้อนวัวควายขึ้นมาขายตามด่านที่นัดกันไว้ โรงเรือนที่เรามองเห็นเป็นที่เก็บฟาง ที่แท้ที่เห็นเป็นก้อนๆเหมือนฟางอัดนั้น เป็นก้อน “กัญชา” กี่รถสิบก็ไม่รู้ ..พร้อมแอบลำเลียงผ่านเข้ามาแผ่นดินไทย กัญชาดังกล่าวถึงจะเห็นตั้งโชว์อยู่โทนโท่ แต่ก็อยู่ในเขตชายแดนเขา เราทำได้แค่ทำตาปริบๆ. ส่วนของหนีภาษีอย่างอื่นขออนุญาติเว้นวรรคไว้ในฐานที่เข้าใจ..ของแพงจะขนประเจิดประเจ้ออย่างไรได้ ที่ส่งมาเปิดเผยมีอย่างเดียว ลูกระเบิดๆๆๆ ครับผ๊ม..

ผู้สันทัดกรณีท้าว่า ..ถ้าแน่จริงคืนนี้นอนในหมู่บ้านนี้ไหมละ

..รับรองว่าได้วิ่งกันป่าราบแน่..ซึ่งก็จริงของเขา

(เราจะเอาแม่ใหญ่และลูกหลานที่หวาดกลัวใกล้สิ้นสติไปวางไว้ตรงไหน)

หลังจากเรากลับอออกมาได้ไม่กี่ชั่วโมง

เขมรก็ยิงถล่ม..ทหารพลีชีพและบาดเจ็บไม่น้อย

เสียงระเบิดจากเขมรมาสูงเขย่าประสาทที่ระทึกมากแล้ว

เสียงที่เรายิงตอบโต้ไป นี่สิ เสียงมันดังกระชากใจ..ไปไกลถึง 20-30 กม.

คนไทยในพื้นที่รับรู้เสียงก้องกังวาลสะท้านสะทือนมากกว่าจรวดเขมรหลายเท่า

ไกด์ขาใหญ่ท้าว่า..

ครูบา..นอนฟังเสียงระเบิดสักคืนไหมละ

โธ่ ..ผมมันระดับ..หลวงพ่อโกย ไม่มีน้ำยาอะไรหรอก

จึงเลือก โกย มากกว่าที่จะ ก้าว ไปกอดระเบิด

อ่านถึงตรงนี้..นึกถึงหัวอกทหารไทยบ้างไหม..

ภัยพิบัติชายแดนด้านนี้ไม่แพ้วิกฤติในพื้นที่ภาคใต้หรอกนะเธอ

ชาวบ้านวิ่งขายสวนยาง ที่ไร่ที่นา คล้ายๆกัน ..

ลูกน้องที่อยู่ด้วยมากอดขา..ขอยืมเงินไปให้ญาติที่อยู่ชายแดน

บอกว่า..หมดเนื้อหมดตัวไม่มีเงินซื้อข้าวกิน

ทำไงได้ละ ช่วยกันไปตามีตามเกิด

ขอ 1 หมื่น มีให้ ห้าพัน เอาไปปะทะประทังยามประสายาก..เฮ้อๆๆๆ

ไทยนี้รักสงบ.. แต่ถึงรบไม่ขลาด

ทหารทำหน้าที่ทหารแล้ว

เราคนไทยทำหน้าที่คนไทยแล้วหรือยัง !

จะเป็นจริงได้แค่ไหน คนไทยทุกคนต้องเป็นผู้ตอบโจทย์

อิ อิ

« « Prev : ขอลาไปน้องไปชายแดน

Next : อิ อิ..หนุ่มน้อยคนนี้ ท่านได้แต่ใดมา.. » »


ผู้ใช้ Facebook สามารถให้ความเห็นที่นี่ได้ โดยกด Like เพื่อแสดงตัว

3 ความคิดเห็น

  • #1 ทวิช จิตรสมบูรณ์ ให้ความคิดเห็นเมื่อ 1 พฤษภาคม 2011 เวลา 12:30

    ผมเชื่อว่าปัญหาน่าจะมาจากทางฝ่ายเขมร ที่มี วาระซ่อนเร้น ท้ารบกับไทยเพื่อกลบปัญหาในบ้าน เพราะปกติชาติเล็กจะไม่หาเรื่องชาติใหญ่ก่อน

    1) ฝ่ายค้านกำลังโจมตีรัฐบาลเรื่องเสียดินแดนให้เวียตนามมากมหาศาล
    2) ประชาชนนับแสนโดนยึดที่ทำกินโดยไม่มีการชดเชย เพื่อเอาไปให้คนต่างชาติมาทำการค้าอุตสาหกรรม
    3) การทุจริตคอรัปชันของรัฐบาลที่เป็นข่าวฉาวโฉ่มานาน

    พอรบกับไทยคะแนนพุ่งพรวด

    ทหารผู้น้อยไทยน่าเห็นใจมากครับ เงินเดือนก็น้อย เกียรติก็ไม่มี เป็นทหารรับใช้ก็มาก
    แต่ทหารผู้ใหญ่ไทย ผมว่าวันนี้อ่อนแอ และไม่น่าเห็นใจเท่าใดนัก
    ส่วนใหญ่เล่นกอล์ฟ กินเบียร์จนพุงพลุ้ยเป็นส่วนใหญ่
    เงินเดือนสูง สวัสดิการดี มีเกียรติ ขับรถเร็วตำรวจไม่จับอีกต่างหาก

    ทหารที่อยู่ดีกินดีเกินไป แถมใจแตกแบบนี้ ผมว่าความห้าวหาญมันจะน้อยลง
    ถ้าต้องรบกับเขมรจริงๆ ผมเสียวๆ ยังไงพิกล

  • #2 sutthinun ให้ความคิดเห็นเมื่อ 1 พฤษภาคม 2011 เวลา 14:02

    ถ้ารบกันจริง อาจจะต้องวางเดิมพัน
    กี่วันแพ้ กี่วันชนะ (หมายถึงทั้ง 2 ข้าง)
    ผมไม่บังอาจประเมินศักยภาพเขมรต่ำ
    รบกับลาว เราก็แพ้ลาวมาแล้ว ไม่ใช่ไม่มีบทเรียน
    ส่วนการสะท้อนปัญหาภายในเขมร..นับว่าน่าสนใจ
    -อาจจะเป็นประเด็นหนึ่งที่ต้องการเบี่ยงเบนกลบเกลื่อนเรื่่องที่ผูกพันไว้กับเวียดนาม
    -ยังมีเรื่องแทรกซ้อนอะไรอีกปะเลอะที่เราคาดไม่ถึง
    -ผมไม่อยากฟันธงว่าเขายิงเราก่อน เพราะเป็นการฟังความข้างเดียว
    สมัยนี้ รายการทำอย่าง เพื่อหวังผลอีกอย่าง..มันเป็นเรื่องปกติธรรมดา
    วิชาซิ่งซ้ายซิ่งขวา ยากที่จะตามทัน

    ขอบขอบคุณท่านจอหงวนที่มาสร้างความเรรวนทางปัญญา ให้ร้อยเรียงเรื่องขึ้นใหม่ ไม่ให้ใจร้อน แต่ควรนอนพลิกหลายตระหลบก่อนที่จะชักธงขึ้นสู่ยอดเสา ทำให้ฉุกคิดว่า..ถ้าลุยรุนแรงต่อไป ..เรารบกับเขมรเท่านั้นหรือ หรือรบกับแบล็คของเขมรด้วย หรือรบกับอาณานิคมฝรั่งเศสทั้งกะบิ ท่านผู้รู้โปรดเคาะกระโหลกต่อด้วย ชิมิ ชิมิ

  • #3 อุ๊ยสร้อย ให้ความคิดเห็นเมื่อ 1 พฤษภาคม 2011 เวลา 16:14

    ดูแล้ว น่าสงสาร…ช้างชนช้าง หญ้าก็แหลก อย่างนี้

    ขอบพระคุณครูบาที่เขียนและให้เห็นของจริง…ใครสักกี่คนที่จะมองความเป็นอยู่ในสภาพเดิมๆ ของชาวบ้าน..ยังไม่มีสักช่องข่าวเลยค่ะ

    บางทีก็อดคิดไม่ได้ว่า นักข่าวไทย หยุดๆ พูดพล่าม หน้าจอบ้างก็คงจะดี พูดมากก็เท่ากับเปิดข้อมูลมาก…แล้วก็ไม่ระแวงว่าเขามาล้วงความลับฐานที่ตั้ง จับเปรอะไปหมด

    จริงๆ แล้วนักข่าวทีวีที่อยากทำข่าวมากๆ เจาะลึกมากๆ แต่ไม่ได้ถูกกลั่นกรองความปลอดภัยกับบ้านเมือง…น่ะ สปายตัวจริง แถมยังได้ลูกยุลูกเชียร์จากคนทั่วๆไป ซะอีก

    รู้สึกว่า เมืองไทยเรานี้ มันอิสระเสรีจนไม่ยึดกติกามารยาทอะไรแล้วหรืออย่างไงนะคะ

    คิดใคร่ด่าใคร ด่า คิดใคร่ว่าใครว่า
    คิดใคร่เปิดเผยความลับ(รวมของลับ) ก็เปิดได้ง่ายๆ …ถูกจับถูกปรับก็ไม่มาก วันหลังก็ไปเปิดอีก …เฮ้อ


แสดงความคิดเห็น

ท่านอยากจะเข้าระบบหรือไม่


*
To prove you're a person (not a spam script), type the security word shown in the picture. Click on the picture to hear an audio file of the word.
Click to hear an audio file of the anti-spam word


Main: 0.71281409263611 sec
Sidebar: 0.17155885696411 sec