ลานสวนป่า

แต่นี้ไปผลกระทบต่างๆจะโผล่หน้าออกมาให้ใคร่ครวญรำพึง เรื่องเฉพาะหน้าออกมาเรียงล่ายซ่าย ที่แน่ๆผักผลไม้หายไปจากแผงแม่ค้า ไม่เกี่ยงว่าจะถูกหรือแพง แย่งกันซื้อแย่งกันตุนการขนส่งชะงักงัน ไม่สามารถที่จะแบ่งปันกันตามปกติ คงต้องพึ่งอาหารแห้ง อาหารกระป๋องสักระยะหนึ่ง เว้นแต่หมู่บ้านหรือชุมชนไหนที่ทำเรื่องเศรษฐกิจพอเพียง และไม่กระทบกับน้ำท่วม สวนครัวหลังบ้านจะมีความหมายอย่างมาก ครัวเรือนในที่ดอน ยังเดินไปเด็ดผักรอบบ้านมาปรุงอาหารได้อร่อย ไม่ทุกข์ระทมเท่ากับพวกที่ดูแคลนบริบทของการทำอยู่ทำกิน จ้องแต่จะซื้ออยู่ซื้อกิน บางทีมันก็ตีลังกาได้ง่ายๆเหมือนกัน

วิกฤตินาล่มสวนยุ่ยอย่าทำให้วิถีชีวิตพังพาบไปเสียหมด

ผมเคยพูดถึงผักยืนต้นและผักพื้นถิ่น มะรุม-เพกา–ยอดมะขาม-มะกรูด-มะนาว-แค-กระถิน-บวบ-น้ำเต้า-มะเขือ-มะละกอ-พริก-ตะลิงปิง-ชะพลู-ยอดส้มเสี้ยว-ยอดมะกอก-ยอดมะกล่ำ-ข่า-ตะไคร้-ปลีกล้วย-ชะอม-ขมิ้นขาว-หน่อไม้-มะเขือพวง-ฟักทอง-ถั่วฟักยาว-ผักบุ้ง-ผักกาด-ยอดเสาวรส-ยอดฟักข้าว-ที่กำลังงามยามได้ฝน ช่วยให้ตระหนักถึงคำว่าเศรษฐกิจพอเพียงที่พ่อหลวงพระราชทานไว้ได้อย่างถึงอกถึงใจ คำว่าพึ่งตนเองก็จะผุดพรายให้สัมผัสอย่างลึกซึ้งในชีวิตประจำวัน ช่วยสะท้อนวิธีช่วยเหลือตนเองยามข้าวยากหมากแพง

ช่วยลดความตระหนกให้เกิดความตระหนัก

ตนเป็นที่พึ่งแห่งตนได้บ้างนั้นเป็นฉันใด บางทีมีเงินก็ใช่ว่าจะเนรมิตอะไรๆได้สะดวกสบายเสมอไป หยาดเหงื่อแรงงานจะแสดงอภินิหารในวาระเข้าตาจน ใครมีที่มีทางอย่าปล่อยว่างไว้ ปลูกผักยืนต้นบ้างเถอะ โลกนับวันแต่จะไม่แน่นอนมากยิ่งขึ้น ควรท่องคำว่า>> มันบ่แน่ดอกนาย ในสภาพสังคมที่นับวันจะผิดปกติมากยิ่งขึ้น ไม่ควรฝากท้องไว้กับภายนอกอย่างเดียว มองรอบๆตัวไว้บ้างก็ดี ว่าเรามีอะไรพอที่จะอาศัยเจี๊ยะได้บ้าง เก็บๆมาโยนใส่กระทะร้อน กินกับข้าวต้มในยามที่อากาศแปรปรวน ก็อาจจะปะทะปะทังไปได้อย่างไม่ขัดสนมากนัก เรื่องน้ำดื่ม รองน้ำฝนไว้อย่างที่เทวดาแนะนำ เอามาต้มเติมสมุนไพรลงไป แค่นี้ก็ได้น้ำดื่มสูตรไทยๆที่มีคุณค่าไม่แพ้ของโออิชิ หรอกนะต๋อย

(เสน่ห์ปลายจวักประจำร้านเฮฮาโภชนา)

เช้านี้มีหมอกลอยอ้อยอิ่ง

ขณะที่ท้องฟ้าก็ยังอึมครึม

เมื่อคืนยังมีฝนกระแซะๆ

ที่ไม่เดือดร้อนกับใครก็คือนกเขา

ยังโก่งคอขันคูหาคู่สบายเฉิบ

ดูทีวีมีข่าวว่า>> ฝนยังไม่เลิกตอแยนะ

ยังจะหล่นเรี่ยราดมาอีก2-3วัน

ต่อด้วยลมหนาวจากไซบีเรีย

ใครก็ไม่รู้ทำนายว่าปีนี้จะหนาวมาก

หนาวกายก็แย่แล้ว

ยังจะมาหนาวใจหนักข้อเข้าไปอีก

เรื่องประณีตอย่างนี้ยากที่จะก้าวล่วงไปแนะนำ

มิบังอาจจริงๆ

ผู้เขียนเองก็สะบัดร้อนสะบัดหนาวมิเว้นวาย คิ คิ ..

ตะกี้ คุณเดือนเพ็ญแห่งน่ำเฮงโทรมาแจ้งข่าวดี

ว่าเครื่องที่สั่งไว้เสร็จแล้วจะเดินทางมาคืนนี้

ถ้าถนนไม่ขาดสะบั้น

พรุ่งนี้คงได้เห็นเครื่องสับกิ่งไม้ตัวใหม่

ที่เราจะเอามาสับๆๆๆๆประกอบคำแนะนำ

ว่าวิกฤติคราวนี้ไม่เดือดร้อนเฉพาะมนุษย์หรอกนะ

สัตว์เลี้ยงก็ลำบากและหิวโหยเหมือนกัน

ถ้าเห็นตัวอย่างเรื่องเอาใบไม้ให้วัวกิน

บางทีจะช่วยคลี่คลายเรื่องอาหารสัตว์ในยามเกิดปัญหาซี๊ซั่วได้

« « Prev : กุลาสะอื้น

Next : ใครจะมาเล่นน้ำยกมือขึ้น » »