ลานสวนป่า

หัวข้อนี้มีความหมายไปในทาง อยากทำอะไรก็ทำ
ชอบอะไรก็ทำอันนั้น อย่าเอาชีวิตไปปีนเกลียวให้มากนักเลย
เดี๋ยวจะเจ็บอกอกยิ่งกว่าตกต้นตาลเสียอีก
เอาเป็นว่าจะขมวดเขียนเรื่องจากรากหญ้าสู่นาซ่าให้สำเร็จเสียที
ตั้งใจจะเอาวิธีและวิถีของตนเองมารวมกัน คิดอะไรทำอะไรได้อันนั้น
เรื่องรากหญ้ามีตำนานครับ สมัยหนึ่งพ่อค้าในตลาดไปอวยพรวันเกิดผู้ว่าราชการจังหวัด หลังจากยืนเข้าแถวกุมไข่อย่างรัดกุมตามธรรมเนียมแล้ว
ประธานพ่อค้ากล่าวเกริ่นนำ ..

“ผู้ว่าเปรียบเหมือนซ้นตีน

พวกผมเปรียบเหมือนต้นหญ้า

ถ้าซ้นตีนเหยียบย่ำหญ้า

ต้นหญ้าก็ซีเลี้ยวนะอ่าผู้ว่า”

เพื่อให้เกิดความซาบซึ้งตรึงจิตระดับรากหญ้า
ผมจะใช้ชีวิตติดดินตลอดฝนนี้ ได้เตรียมความจำเป็นเท่าที่ควรไว้ข้างบ้าน
เมื่อวานไปซื้อมุ้งแบบกรดพระมาแล้ว ง่วงนอนก็กระตุกเงื่อนให้มุ้งครอบลงมา
ให้ช่างมาทำรางน้ำ ฝนมาจะได้สาดกระเซ็น จะใช้คำว่าจำพรรษาก็ละลาบละล้วงเกินไป
เรียกว่าจำจรนอนป่าดีกว่านะครับ การออกแบบอย่างนี้ ผมจะได้อยู่ท่ามกลางอ๊อกซิเย่น
อากาศและบรรยากาศตามสภาพธรรมชาติ อยู่ท่ามกลางสายลมแสงแดด นอนฟังเสียงนกเสียงกา
ค่ำมาก็มีเพื่อนๆร่วมโลกมาเห่กล่อมระงม

ตื่นเช้ามาก็เดินไปเด็ดใบกระเพามา 2 ยอด

ใส่ลงไปในแก้วน้ำร้อน

ทิ้งไว้ให้อุ่นค่อยดื่มให้กำซาบปอด

การอยู่อย่างนี้ทำให้เราใกล้ชิดโลกกลางวันกลางคืนระยะประชิด

ได้เห็นความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นนาทีต่อนาที

ติดตามดูงานทดลองที่แอบหยอดเมล็ดไว้

ทำให้นึกอะไรได้เยอะเลยละครับ

อาจารย์นฤมล ปราชญ์โยธินแห่งศิลปะศาสตร์ธรรมศาสตร์

โทรมาถามว่าเมื่อวานนี้หางตากระตุกบ้างไหม

คุณโสภณ สุภาพงษ์ กล่าวถึงครูบาในรายการทีวี

ว่าผมเป็นคนชอบถ่ายรูปมาก

ถ่ายรูปใครต่อใครที่เผลอแสดงท่าทีแปลกๆไว้เป็นกระตัก

แหม..ยุคนี้การสื่อสารแทงทะลุปรุโปร่งไปถึงไหนๆ

นอนอยู่กับดินกินกลางทรายก็ยังมีคนเอาไปซุบซิบ อิ อิ..

ตอนนี้น้าอึ่งอ๊อบกำลังเอารูปเด็ดมาเสนอที่ลานเจ๊าะแจ๊ะ

เพื่อให้เห็นว่ามีกล้องไว้แล้วอย่าปล่อยให้กล้องเหงา

เอามากดชัดเตอร์ แฉ๊ะๆๆ ..เดี๋ยวก็ได้เรื่อง

ทุกวันนี้เรากำลังอยู่ในยุคการเปลี่ยนแปลง คนรากหญ้าก็เผชิญเรื่องที่เกิดขึ้นอย่างไม่ปรากฏมาก่อน ปีนี้ร้อนแล้งระดับแสนสาหัสเลยละครับ สิ่งมีชีวิตบนโลกนี้ต้องปรับสภาพกันเต็มที่ ปีนี้มีมดมากมายไม่รู้กี่ล้านๆๆๆๆตัว โดยเฉพาะมดคันตัวดำเล็กๆ ยกกันมาเป็นกองทัพ ไม่ทำลายพืชผักแต่จะสร้างความเดือดร้อนให้กับสิ่งที่มีชีวิต ..กลางคืนมีแมลงหลายชนิดมาเล่นไฟแมลงปีกแข็งตัวใหญ่ๆ ด้วงเจาะต้นไม้ แมลงเล็กแมลงน้อยหลายร้อยชนิดออกม หลังจากฝนตก เจ้ากองทัพมดดำที่ว่านี้ก็จะเดินขบวนเป็นทางยาวมาเลยละครับ มาถึงก็กลุ้มรุมกัดแมลงตัวใหญ่ๆ เข้าใจว่าเขี้ยวคงมีพิษด้วย ชั่วไม่นานแมลงตัวใหญ่หงายท้องโดนลากไปเป็นแถว สงครามในหมู่สิ่งมีชีวิตนับวันจะรุนแรงและแปลกเปรียวมากขึ้นๆ ความมาดหมางใจในระหว่างมนุษยชาติก็ใช่ย่อย เมื่อพันปีเคยฆ่าแกงกันอย่างไร วันนี้ก็ยังกระเหี้ยนกระหือมากยิ่งขึ้น

มีแต่โลกธรรมชาตินี่แหละร่มเย็นอย่างแท้จริง บอกกับคนที่มาดูงานว่า พิเคราะห์ดูให้ดีเถิด..สิ่งที่ทำมาหากินทุกวันนี้ ทำให้ตัวเองหรือทำให้ใคร พึ่งตัวเองได้กี่เปอร์เซ็นต์ถ้าไม่มีควายญี่ปุ่น น้ำมันจากซาอุ ปุ๋ยจากอเมริกา ยังจะทำนาได้ข้าวกินไหม ผลผลิตที่เก็บเกี่ยวแต่ละฤดูกาลเหลือไว้ให้ตัวเองกี่มากน้อย หลังจากหักค่าหัวคิวดอกเบี้ยและดอกทองต่างๆไปแล้ว คุ้มค่ากับเวลาและหยาดเหงื่อแรงงานไหม? ถ้ายังยอมให้คนอื่นมาเอาเปรียบอยู่เรื่อยๆจะเอากำลังใจมาจากไหน มีหัวก็หัดคิดเสียบ้าง ไม่ใช่มีไว้ใส่หมวกกันน็อค เพื่อป้องกันก้อนสมองโง่ๆอย่างเดียว.

คนเราคิดได้แค่ไหนก็ทำได้แค่นั้น

ถ้าคนรากหญ้าไม่มีความรู้พอที่จะดูแลความปกติสุขของตนเองได้

คราวนี้ละเรื่องใหญ่

กระแสสังคมป่วนที่เกิดขึ้นทุกวันนี้เป็นเพียงออเดิฟ

ของจริงยังจะตามมาอีกหลายฟั่งส์ชั่นนัก

คอยดูต่อไปเถิดว่า

การที่ไม่เห็นคนอยู่ในสายตา
ไม่เห็นคนเป็นเพื่อนร่วมโลก

วางแผนคิดเล็กคิดน้อยที่จะเอาเปรียบคนด้อยโอกาสตลอดเวลา

ถ้ายังขืนทอดทิ้งเขา ทำลายเขามากๆ

สักวันหนึ่งคนรากหญ้าจะคิดบัญชีคืน

วันใด หากแมวขาดหนู แล้วแมวจะรู้สึก ..

ปัจจุบันเรื่องมันไม่ได้ตกอยู่แค่รากหญ้า ระบบข้าราชการที่ถูกทำลายเกียรติภูมิจนไม่เหลืออะไรกำลังเป็นระเบิดลูกใหม่ ระบบเถื่อนสร้างกติกาเถื่อน ใครอยากได้เก้าอี้ต้องวิ่งเต้นซื้อตำแหน่ง ความเป็นราชการราคาถูกลงทุกที หวานอมขมกลืนกันไปอย่างซังกะตาย ถ้าคนกลุ่มนี้อยู่อย่างคนที่มีหัวใจเป็นพลาสติก สังคมประเทศชาติจะเป็นอย่างไร เรายังต้องการประชาธิปไตยแบบกำมะลออย่างนี้หรือ สภาพบ้านเมืองตกอยู่ในอาการโรคร้ายระยะสุดท้าย จะแนะนำกันอย่างไรครับ จะหามกันไปเผาไปฝังที่ไหน

บ้านเรามีปัจจัยที่เอื้อต่อการพัฒนารากหญ้าอีกมาก แม้แต่ในอากาศก็มีสปอร์ของพืชลอยเคว้งอยู่ ตามผิวดินก็ยังมีเมล็ดพืชนานาชนิดซ่อนตัวอยู่ เรามีทรัพยากรที่มีมูลค่ามหาศาล เช่น แสงแดด ความชื้น ฤดูกาลเพาะปลูก ทักษะและประสบการณ์ทำมากิน ชาวบ้านมีพื้นที่ มีแรงงาน เพียงแต่เลิกบรรจุความรู้ที่แฝงกิเลศเถื่อนให้กับชาวบ้าน ชี้ชวนให้พิจารณาเรื่องใช้ความรู้ทำมาหากิน ฝึกฝนตนเองให้เป็นผู้เรียนตลอดเวลา

วันนี้มีคณะดูงานจากจังหวัดระยอง เป็นชาวสวนผลไม้มังคุด-ทุเรียน ส่วนมากเป็นเจ้าของสวนมาเอง จึงได้ของฝากอื้อมีทั้งทุรียนและมังคุดหลายกล่อง เบาหวานหรือเบาจืดคงต้องเว้นวรรคหน่อยละ ผมตอบแทนน้ำใจด้วยการผัดกะหล่ำปีสูตรแซ่เฮให้ชิม อร่อยกันจนมาล้อมวงถามแล้วถามอีก หลังจากนั้นลองให้ชาวบ้านช่วยกันคิดอย่างใคร่ครวญดูสิว่า ปลูกต้นไม้แล้วได้อะไร หัวใจไม่ได้อยู่ตรงนี้นะครับ รู้ทั้งรู้ว่าปลูกต้นไม้ดีอย่างไร? แต่..ทำอย่างไรถึงจะเกิดการปลูก เรื่องนี้สำคัญอย่างยิ่งยวด ไม่อย่างนั้นการศึกษาดูงานก็จบลงอย่างน่าเวทนา พูดให้ตายฉันก็ไม่ปลูก พูดแบบไหนเธอถึงจะปลูก ท่านใดรู้จุดคลิ๊กนี้ ช่วยยกมือสูงๆด้วยครับ ประมวลผลร่วมกันได้คำตอบออกมาอย่างนี้ครับ

- ต้นไม้ให้เชื้อเพลิง ทำฟืนทำถ่าน สร้างบ้าน ทำเครื่องเรือน

- ต้นไม้ให้อาหาร พืชพัก ไม้ผล ไม้สมุนไพร

- ต้นไม้ให้ร่มเงา กิ่งใบเป็นปุ๋ยบำรุงดิน

- ต้นไม้ให้เมล็ดขยายพันธุ์

- ต้นไม้ให้ความรื่นรมย์ ไม้ดอก ไม้ประดับ สวยงาม

- ต้นไม้ให้ความรู้ เป็นโจทย์เพื่อการศึกษาวิจัย

- ต้นไม้ช่วยบรรเทาความร้อน และลดความรุนแรงพายุฤดูแล้ง

- ต้นไม้ให้พลังงาน เกิดอุตสาหกรรมต่อเนื่อง

- ต้นไม้ช่วยเสริมสร้างสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติ

- ต้นไม้ให้เครื่องนุ่งห่ม จากหม่อน ฝ้าย นุ่น

- ต้นไม้ช่วยดูดคาร์บอนไดอ๊อกไซด์ไปเก็บไว้ ลดมลภาวะ

- ต้นไม้ช่วยเติมอ็อกซิเจนให้แก่โลก

- ต้นไม้ช่วยชำระบาป ที่มนุษย์ทำลายสวรรค์บนดิน

- ต้นไม้ช่วยสนับสนุนความรัก ความสงบ ความสุข

- ต้นไม้ช่วยบ่มเพาะจิตวิญญาณ ลดความแข็งกระด้าง

- ต้นไม้มีไว้ทำโลง และฝืนเผาตัวเอง

เสียงครวญจากรากหญ้า

ชาวบ้านเล่าว่าปีนี่ขายทุเรียนได้ ก.ก.ละ 8 บาท

แต่ตลาดสตึกขาย ก.ก.ละ35 บาท

คนระยองบอกว่าจะเรียกชื่อใหม่

จากทุเรียน เป็น ทุเรศ ไอ่หย่า..

ถาม

ครูบาคร๊าบบบ

คนจนคืนถิ่นมาแล้วจะให้เขาทำอะไรครับ

ถ้ากลับมาทำแบบเก่าๆผลลัพธ์ก็คงเหมือนเดิม

เราจะแก้โจทย์ข้อนี้ว่าอย่างไรครับ

ตอบ

“ต้นไม้จะต้องคืนสู่ไร่นา

ปูปลาจะต้องคืนหนองน้ำ

การเรียนรู้ต้องแพร่สู่เขตคาม

ปลูกฝังความชอบธรรมทุกตัวตน”

ถาม

ครูบารักต้นไม้แค่ไหนคะ

ตอบ

(ถามบ้าๆอีกแล้ว) ..รักเท่าน้องเมียโว้ย!

« « Prev : คนเดียวหัวหาย

Next : แรงบันดาลตาพาไปสู่แรงบันดาลใจ » »