ลานสวนป่า

ช่วงที่นักศึกษาแพทย์จุฬาฯ (ชลบุรี) มาเข้าค่ายที่นี่ ปีนี้คึกมากพิเศษ ทั้งส่วนของคณาจารย์คณะและส่วนของชาวเฮฮาศาสตร์ ที่มาได้แถมมีเวลาให้อย่างจุใจ ..แค่มองเห็นก็ปลื้มแล้ว..นี่ยังได้เดิน-คุย-กินข้าว-ฟังเรื่องเล่าเร้าพลังจะขนาดไหน ? มาตรฐานคุณหมอจอมป่วนธรรมดาที่ไหนละ เป็นทั้งคลังข้อมูลรอบด้าน มีงานความแปลก-เปลี่ยน-แปลงเชิงรุกอีกต่างหาก เมื่อคืนจ้อกันจนดึกดื่น ฟ้าร้องครืน ๆ มาแต่ไกล เข้าตำรา..ฝนตกบ้านน้อง ฟ้ามาร้องเอา ๆ ที่บ้านพี่ แต่ก็ยังดีที่เมื่อคืนนี้อากาศเย็นลง และเช้านี้อุณหภูมิกำลังสบาย ๆ  น่าจะจ่ายวัวให้แต่ละกลุ่มลองจูงไปเลี้ยงดู

โปรแกรมเมื่อวานนี้แน่นเอี๊ยด นับตั้งแต่เช้าพาเดินชมแปลงผัก ป่าไม้ ต้นไม้ ชี้ให้ดูว่ายอดพริกพวกนี้นะ เอาไปผัดอร่อย “วิธีเรียนที่อร่อย”พูดมากจนผู้ฟังจินตนาการตามอย่างจะชิม อ๋อ ได้เลยเดี๋ยวจัดให้ บางคนถึงกับถามสูตรจะเอาไปทำที่บ้านบ้าง แวะไปดูวัว ชี้ให้ดูว่าวัวมันรักเรานะ เห็นเดินมาหา มาให้เกาคาง มันอยากจะให้เราพาไปเดินเที่ยว ถ้าสนใจเดี๋ยวจัดให้ “วิธีเรียนแบบมีกิ๊ก” ส่วนมากจะเคยไปเที่ยวกับเพื่อน ๆ ใช่ไหมละ คราวนี้ลองมีกิ๊กเป็นวัว ดูสิว่าจะเป็นจั๋งได๋ ดู ๆ หมอหลายคนชอบนะ

หลังจากนั้นก็ชวนเดินอ้อมมาที่ลานไผ่ ให้นั่งเล่นเล็กน้อย แล้วเชิญอาจารย์ไพศาล ช่วงฉ่ำ พี่บางทรายของชาวเฮนั่นเอง เมื่อเช้านี้ได้พูดถึงการทำงานบนฐานความไม่พร้อม เพราะในชีวิตจริงไม่มีอะไรพรักพร้อมรอไว้ให้เรา อย่ารอเลย อยากจะได้อยากจะทำอะไรก็ลงมือแสวงหา.. ขอกระดาษ A4 นี่แหละ แจกให้กลุ่มต่าง ๆ ลองร่างจินตนาการความคิดลงแผ่นกระดาษ วาดให้ดูหน่อยสิว่า ชนบทที่เข้าใจและรู้จักมีหน้าตาเป็นอย่างไร ? ทุกกลุุมขมีขมันวาดความเข้าใจออกมาสวยงาม แล้วมานำเสนอ ตกหล่นตรงไหนขาดเหลืออะไร ท่านบางทรายก็เติม ถมให้เต็มสมบูรณ์ เป็นการรับรู้ไปซ่อมแซมความรู้

หลังอาหารกลางวันเป็นรายการพิเศษของสถาบันขวัญเมือง นำนักศึกษาเข้าสู่บรรยากาศการเรียนแบบสงบตาสงบใจ คิดลึก ๆ ใคร่ครวญอย่างละเอียด นอนฟังเสียงลมหายใจและเสียงหัวใจตนเองเต้น รู้วิธีผ่อนพักตระหนักรู้ นำไปสู่ “วิธีผ่อนและคลายใจ” เป็นเรื่องสำคัญในสังคมที่วุ่นวายขณะนี้และนับวันจะโกลาหลในอนาคต

ช่วงบ่ายเป็นรายการสุดยอดจริงๆ

ก็คนที่ขับรถเหมือนจะเหาะนั่นแหละ

ได้แอบออกแบบมาฝากนักศึกษารุ่นนี้

เอาดินเหนียวมาแแท่งเบ่อเร้อ

แบ่งออกเป็น 6 กลุ่ม แบ่งดินเหนียว แบ่งกระดาษ

ให้แค่นี้แหละ นอกนั้นอยากได้อะไรให้ไปหาเอาเอง

สอดรับกับหลักสูตรที่นี่ไม่มีความพร้อมอะไรเลยจริงๆ

กติกา..มีอยู่ว่าให้ปั้นพระพุทธ 1 องค์

ในระหว่างปั้นห้ามพูดกัน

สนุกแทบป่าแตกก็ตรงนี้แหละ

การสุมศรีษะทำเรื่องใหม่ๆแล้วไม่ให้คุยกัน อกจะแตกนะสิ

วิทยากรต้องการให้เรียนวิธีสื่อความหมายจากใจลงไปที่ตัวก้อนดิน

จะช่วยกันบรรจงให้สวยงามอย่างไรก็ใช้วิธีเติมใจลงไป

เท่ากับเรียน “วิธีช่วยกันเติมความใส่ใจ”

พระพุทธรูปแต่ละกลุ่มสวยสมใจนึก

ปั้นพระกันจนเย็นย่ำสนทนา นกกากลับรัง จะเป็นเพราะอภินิหารจากพระหรืออย่างไรไม่ทราบได้ ฟ้าร้องครืน ๆ  ลมพัดอู้ ๆ มา กิ่งไม่หัก อากาศเย็นวูบลงเป็นระยะ คณะอาจารย์ที่มาสมทบอีก 1รถตู้มาถึงยามโพล้เพล้ ได้เวลาอาหารมื้อเย็น ระหว่างอร่อยไฟฟ้าก็ดับพรึบ ช่วงที่เข้าใต้เข้าไฟคุณหมอจอมป่วนกับหมอเจ๊ก็มาถึง สวรรค์เป็นใจก็็ตรงนี้แหละ ช่วยทดสอบใจในระหว่างอยู่มืด ๆ มีแสงเทียนวับ ๆแวม ๆ ยังอิ่มต่อและคุยกันได้ครื้นเครง นักศึกษาอาจารย์ให้ไปจับคู่สนทนากัน ผู้ใหญ่ก็คุยกัน จนกระทั่งไฟฟ้าสว่าง ก็ยังคุย และคุย

เช้าวันนี้ อากาศครึ้มเย็นสบาย

อย่ากระนั้นเลย

แจกวัวให้หมอเลี้ยงดีกว่า

จัดแจง..จูงวัวออกมา 6 ตัว

เธอเอ๋ย..นึกออกไหม สนุกมาก จนถึงมากที่สุด..

อยากให้เห็นกับตาจังเลย ป่ากระเจิง คนกระจาย เป็นยังไง

“วิธีเรียนวิชาที่ดิ้นได้” มอๆๆ แตว๊กๆๆ..

วันนี้น่านอนตอนบ่ายมาก ๆ คณะวิทยากรหารือกันแล้วว่าน่าจะจัดนอนสมาธิ เพราะกำลังเข้ากับสภาพร่างกาย “เรียนวิชาหนังท้องตึงหนังตาหย่อน” มีเห็นดีด้วยประการทั้งปวง กระบวนกรนอนตอนบ่ายคร่อกฟี๊ไปแล้ว ตื่นมาจะเป็นรายการทำอาหาร คณะอาจารย์จะหุงข้าวหม้อดินด้วยเตาดาโกต้า จะออกมาแบบหอมฉุยหรือหอมหึ่งก็บ่ฮู้ เมนูของนักศึกษาดูท่าจะอร่อย พวกแก่หนังเหนียวไม่รู้จะทำอะไร จึงชวนกันปลูกต้นไม้ที่ระลึก รอกอดปลูกมะละกอ กับ ตะลิงปิง อีก 8ื เดือนถึงจะได้กินมะละกอ  “เรียนวิชาชอบรับประทานอะไรปลูกอันนั้น” ส่วนจะได้ชิมวันไหน รอหน่อยนะน้อง แคว๊ก ๆ

« « Prev : :ยู้ฮู..ต้นทุนทางสังคมไทยอยู่ไหน?

Next : กระบวนกลอนเฮฮาศาสตร์ » »