ดูใจห่าน..
อ่าน: 2790
สืบเนื่องจากอุ้ยชี้ช่อง เริ่มเรื่องให้เอ๊ะดีมาก
“เรื่องจิตใจเดี๋ยวนี้เปลี่ยนจากระวังรักษาใจไปเป็นตามดูใจค่ะ ถ้ามีสติก็ดูเร็ว เกิดปุ๊บรู้ปั๊บว่าโกรธ ว่าดีใจ เสียใจ กังวล พอรู้ตัวเดี๋ยวอารมณ์ก็หายเปลี่ยนไปเป็นอย่างอื่น …ตามดูใจดีกว่าค่ะครูบา..ใจคนเราเหมือนธงสะบัดปลายตามลมแรง เดี๋ยววูบเดี๋ยววาบ..ตามดูเรื่อยๆ เห็นความไม่เที่ยงแม้แต่ใจตัวเราเอง….”
ผมเองแหละมีจุดด้อยเรื่องนี้เป็นอย่างมาก เป็นคนที่เอาตัวเองเป็นตัวตั้ง เพราะมีอิสระไม่ได้อยู่ในกำกับของใคร ไม่ต้องขออนุมัติใคร คิดอยากจะทำอะไรก็ลุยเลย ที่ซ้ำร้ายไม่ค่อยขอ-และฟังความเห็นใครเสียด้วย..เนื่องจากทำเร็วความเห็นภายนอกตามมาไม่ทัน ลุยหน้าเดินไปแล้ว ดังนั้นเรื่องขาดตกบกพร่องไม่ต้องห่วง เจอประจำ.. มักจะต้องตามซ่อมแซมสิ่งชำรุดภายหลัง ซึ่งก็ทำได้ไม่มากนัก เพราะมีเรื่องลุกลี้ลุกลนใหม่ๆมากวักมือเรียกอยู่หย๋อยๆ.. ที่ผ่านมาเป็นยังงี้ละครับ ระบบการทำงานแบบสุกๆดิบๆเหมือนลาบก้อยอีสาน คนถิ่นนี้จึงเป็นพยาธิใบไม้ในตับสูงที่สุดในโลก
มาถึงตอนนี้หมดแรงแล้ว ใจเย็นพอที่จะทำอะไรช้าๆ..ผ่อนพักตระหนักรู้อย่างที่ชาวจิตปัญญาเขาว่ากัน เมื่อย้อนกลับมาดูสิ่งรอบๆตัว พบว่าผมมีครูที่ดีมากสอนเรื่องการดูแลใจ รักษาใจ บริบาลน้ำใจให้กันและกัน มีตัวอย่างหลายเข่งอยู่ในสวนป่าแห่งนี้ โดยเฉพาะความรู้ในธรรมชาติ เป็นบทเรียนสดๆร้อนๆ ประทับใจประมาณ10เรื่อง วันนี้ขอเล่าเพียง2กรณีตัวอย่างนะขอรับ
ตัวอย่างที่1
ปีนี้เลี้ยงห่านไว้3ตัว ตัวผู้หนึ่งตัวเมียสอง ต่อมาตัวผู้หายไป เข้าใจว่าอาจจะโดนหมากัด เหลือ2อนงค์นาง 6โมงเช้าจะเดินนวยนาดผ่านหน้าบ้านทุกวัน ..ทำไมต้องเดินโชว์ผ่านประจำให้เห็นก็ไม่รู้นะ..เดินไปก็ร้องไป..เข้าใจว่าอาจจะคุยเรื่องโน้นเรื่องนี้กัน เหมือนกับเราไปเที่ยวกับเพื่อนที่ถูกใจกระมัง ต่อมาอนงค์หนึ่งออกไข่ ห่านนั้นหมอบในรังไข่ในแต่ละวันนานมาก แม่ยาหยีเพื่อนรักก็เหงาสิครับ เดินโด่เด่ตัวเดียว ร้องเรียกเพื่อนเสียดังลั่น เมื่อไม่เห็นเพื่อนมา ก็ไปนั่งเฝ้าเป็นครั้งคราว นั่งคอยนานๆก็คงเบื่อ ร้องโหวกเหวกเดินออกไป นานๆก็จะแวะมาชวนเพื่อนอีก
ผมแอบเห็นบางครั้งเพื่อนก็ลุกออกเดินมายืดเส้นยืดสาย
ไปกินหญ้ากินน้ำ
เพื่อนคู่หูก็เร่เข้ามา
อาจจะถามว่า ..
“ทำไมเธอไม่เบ่งไข่เสียที เราจะได้มานั่งกกไข่คุยกันให้สำราญใจไปเลย”
ผมเองก็ลุ้นนะครับ
จะได้แบ่งไข่ห่านมาต้ม
ให้ฟักไปก็เท่านั้นเพราะไม่มีเชื้อ
แต่ก็เห็นใจ เหลือไข่ไว้ให้3ฟอง
ตอนที่แม่ห่านจะออกจากรัง
เธอจะตะกุยขนและเศษใบไม้ปกปิดไข่ไว้มิดชิด
มองเผินๆไม่เห็นไข่หรอกนะ
เหตุการณ์นี้สอนให้รู้ว่า
สัตว์โลกทั้งหลายมีความเอื้ออาทรให้แก่กันอย่างเต็มเปี่ยม
ตัวอย่างที่2
เมื่อปีที่แล้ว เราเอาไข่ไก่ต๊อกมาฟักรวมกับไข่ไก่ป่าและไก่แจ้
เมื่อได้ลูกเจี๊ยบออกมาก็เลี้ยงรวมกัน
จนกระทั้งไก่กลุ่มนี้โตขึ้นๆ
ผมนึกว่าเจ้าไก่ต๊อกจะไปเข้าฝูงคุณต๊อกด้วยกัน
ผิดถนัดครับ ต๊อกตัวนี้เมินเผ่าพันธุ์ได้จะได๋
คุณแจ้กับคุณต๊อกอยู่ด้วยกันแต่อ้อนแต่ออก
ไม่เคยห่างกันเลย
เกาะกันแจไปไหนไปด้วยกินด้วย
ผมกำลังติดตามดูด้วยความระทึกใจ
วันใดที่ไก่แจ้มีคู่ เจ้าต๊อกจะทำอย่างไร
1-ไปอาสาเป็นเพื่อนเจ้าสาว
2-เป็นพี่เลี้ยงลูกไก่
นึกไม่ออกจริงๆว่าในอนาคตความรักระหว่างเผ่าพันธุ์จะเป็นฉันใด
เหตุการณ์นี้สอนให้รู้ว่า
รัก-ชอบ-เสียอย่าง ไม่รู้ละ..ถึงไหนถึงกัน อิ อิ..
คำที่ขอถาม
- สัตว์ปีกที่เล่านับถือศาสนาอะไร ทำไมรักใคร่โอบเอื้ออารีกันดีเหลือเกิน
- สัตว์เหล่านี้ เรียนรู้อย่างไร ทำไมถึงมีคุณธรรม จริยธรรม เมตตาธรรมสูงมาก
- มนุษย์เราจะจำลองวิชาความรู้จากสัตว์เหล่านี้ได้อย่างไร?
- คุณเคยกินไข่ห่านต้มแล้วหรือยัง?
- คุณเคยเลี้ยงห่านแล้วหรือยัง?
- คุณมีเพื่อนที่แสนดีเท่าที่ห่านมีแล้วหรือยัง?
จบข่าว
« « Prev : วันนี้คุณดื่มน้ำแล้วหรือยัง
Next : ตอน: นางฟ้ากับป้าหวาน » »
4 ความคิดเห็น
บ่เกยเลี้ยงห่านครับ
แต่เกยเอาไข่เป็ดมาให้แม่ไก้ฟักไข่ (เป็นการทรมานแก่ไก้รึเปล่าก็ไม่รู้ เพราะลูกไก่ออกเมื่อฟักได้ ๒๑ วัน แต่แม่ไก่ต้องกกไข่เป็ดอีกจนครบ ๒๘ วัน เจ้าก๊าบน้อยถึงจะออกมาจากไข่)
ที่น่าสนใจและเห็นใจก็คือตอนที่นั่งดูแม่ไก่เลี้ยงลูกเป็ด
แม่ก็เฝ้าคอยสอนให้ลูกคุ้ยเขี่ย แต่ลูกก็ทำไม่เป็นสักที
ยิ่งตอนที่ลูกเป็ดพากันกระโดดลงน้ำตามสัญชาตญาณ เห็นแม่ไก่วิ่งร้องโวกเวกไปมาบนฝั่งปานว่าจะเป็นบ้าเป็นหลัง
ผมเลยเลิกใช้แม่ไก่กกไข่เป็ดตั้งแต่นั้นมา
ไก่แม่ดำตัวนี้ สุดท้ายก็มาตายด้วยกรงเล็บเหยี่ยวขณะที่โฉบลงมาจับลูกเจี๊ยบ นางไก่แม่ดำโผเข้าปกป้องต่อสู้จนเจ็บตาย
ความรักของ “แม่” ยิ่งใหญ่ ยิ่งนักครับ
โอ้ว ประทับใจมาก สังสัยจะมีภาค2 อิอิ
อืม ได่นี่มันรักคู่ของมันด้วยนะคะ ที่บ้านมีไก่แจ้อยู่คู่หนึ่ง ไปไหนไปด้วย วิ่งหนีวิ่งด้วย กินอะไรกินด้วย นอนที่ไหนนอนด้วย อย่างสม่ำเสมอ
คู่นี้ได้มาจากลูกน้องเขาจับมาส่งให้ที่หน้าบ้าน เขาบอกว่าฝากเลี้ยงสักเดือนเหอะนะ เดี๋ยวมันก็จะออกไข่ให้ได้ชื่นชม
เลี้ยงมาจนจะเกือบสองปีแล้ว ไม่เห็นไข่ซักกะฟอง พยาย้าม พยายามหาที่ให้มันวางไข่ยังไงก็ไม่ได้ผล
ตะหงิดๆในใจอยู่ว่า หรือว่าเจ้าแจ้คู่นี้ มันเป็นเพศผู้ทั้งคู่ก็ไม่รู้
ครือว่าไม่มีความรู้ในการแยกเพศไก่ดูด้วยตา…กเลยได้แต่ภาวนา..ไข่เหอะ..ไข่เหอะ..มันก็ไม่ไข่
รุ่งเช้าของทุกๆวัน มันก็จะมาส่งเสียงร้องชวนคุยที่ประตู เอียงหน้าเอียงตา เมียงมองว่าอยู่ที่ไหนกัน
ไม่เห็นมันก็จะถอยส่งเสียงขันร้องเรียกคน เห็นคนมันก็จะก้าวเข้ามาเมียงมองทุกที ช่วยทำให้คนในบ้านมีชีวาดีเหมือนกัน…..อิอิ
สงสัยตอนต่อไปจะต้องเขียนเรื่อง ไก่แจ้ในดวงใจเสียแล้ว
ผมมีตัวหนึ่งคล้ายๆกับที่หมอเจ๊เล่านี่แหละ