ลานสวนป่า

อิ อิ เปิดฉากมา..ขออนุญาตโม้เลยนะครับ

ช่วงนี้ผมเกิดสนใจเรื่อง.. เกิด แก่ เจ็บ จวนจะตาย

นอกจากชวนคนอื่นเขียนเจ้าเป็นไผแล้ว

ผมก็ลองถามว่า..เจ้ารู้ตัวเองแค่ไหน

คำตอบก็คือ..รู้จักตัวตนของผมเองน้อยมาก

อาจจะเป็นความเผอเรอ หรือความเคยชินก็ได้

ที่ไม่ให้ความสำคัญกับตัวเองสักเท่าไหร่

นอกจากไม่รู้เรื่องในกายาแล้ว

เรื่องในใจยิ่งไม่รู้หนักเข้าไปอีก

คนที่ไม่รู้ตัว ไม่รู้ใจตนเองนั้น น่าดีดกะโหลกไหมละครับ

ดร.สุเมธ ตันติเวชกุล บอกว่า ปัญหาที่มนุษย์กำลังเผชิญอยู่ในขณะนี้คือ มนุษย์บริโภคเกินพอดี นี่พวกเศรษฐศาสตร์ใช้เชิงเศรษฐกิจเกินพอดี บริโภคสังคมเกินพอดี เดี๋ยวนี้ไม่ได้ดูต้นไม้เป็นต้นไม้ แต่ดูเป็นลูกบาศก์เมตร ..วันหนึ่งๆท่านบริโภคเกินพอดีไปเท่าไหร่ เขาบอกคนเรามีสมบัติเฉลี่ยทั่วโลกเลยนะประมาณคนละ 12,000 ชิ้น ท่านเชื่อไหม ลองนับดูสิในร่างกายมีกี่ชิ้น..เวลานี้ตัวเลขทั่วโลกบอกมาแล้วว่ามนุษย์กำลังบริโภคในอัตรา3:1 คืออะไรครับ? คือใช้ไป3 แต่โลกชดเชยกลับมาได้เพียง1 หมายความว่า วันนี้เรากำลังกินเกินทุนโลกอย่างเมามัน..

้เชิงเศรษฐกิจเกินพอดี บริโภคสังคมเกินพอดี เดี๋ยวนี้ไม่ได้ดูต้นไม้เป็นต้นไม้ แต่ดูเป็นลูกบาศก์เมตร

ผมจะเรียนรู้ตัวเองด้วยวิธีไหนอย่างไรหนอ จะเริ่มต้นตรงไหน คิดไปคิดมาหันหน้าเข้าลานปัญญาดีกว่า ในสำนักลานฯนั้นมีจอมยุทธครบองค์ประชุม ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไร มีท่านผู้สันทัดกรณีคอยยุยงเราอยู่แล้ว ด้วยเหตุนี้ละครับผมจึงคิดที่จะตีแผ่วิธีเรียนรู้ตัวเอง แบบโยนกระบวนการลงกลางเวที เพื่อให้ท่านผู้มีไมตรีจิตทั้งหลาย ช่วยกันเติมให้ยุบยับได้ตามทัศนวิสัยแห่งปัญญา

หลังจากที่เอาผลตรวจโลหิตจากป้าหวานไปให้หมอแล้ว ได้ยามาจำนวนหนึ่ง ผมก็มาปรับทุกข์กับป้าหวาน ป้าหวานเป็นคน เจาะเลือด เจาะข้อมูล ยังเจาะใจด้วยนะ เรื่องที่เล่าดูเหมือนง่ายๆสบายๆนี้ อย่าคิดว่าจะเกิดขึ้นทั่วไปนะครับ แม้แต่คนไข้ระดับVIP.ที่โรงพยาบาลไหนๆในโลกนี้ก็ยากจะได้รับ น้อยคนนักที่จะได้ไมตรีจิตที่งดงามเหล่านี้ ถ้าเขาไม่ได้เป็นเครือญาติสกุลเฮ

ถ้าเชื่อตามที่โบราณบอก..

“หวานเป็นลม ขมเป็นยา”

“อมยิ้ม ดีกว่า อมโรค”

ก็คงไม่ต้องมานั่งรำพึงรำพันอย่างนี้ ป้าหวานกรุณาอธิบายเรียบๆไม่ให้เราตกอกตกใจ บางที่ผลเลือดอาจจะบ่งบอกอะไรให้ครุ่นคำนึงพอสมควร แต่คุณป้าก็จะปลอบใจเราด้วยประโยคที่ว่า มันเพิ่งแสดงอาการเพียงเล็กน้อย ชี้ให้ดูว่าตัวไหนแสดงผลในเรื่องไหนระดับใด แล้วบอกว่าเราควรจะปรับปรุงพฤติกรรมอย่างไร เพื่อตั้งรับความเปลี่ยนแปลงในในตัวตนต่อไป

สิ่งที่ป้าหวานกรุณาในครั้งนี้ มันยิ่งกว่าบริการสาธารณะสุขชั้นเยี่ยมของประเทศไหนๆ ที่ผู้รู้จะมีเวลาอธิบายแนะนำเราอย่างกันเอง สงสัยเพิ่มเติมอะไรยังสอบถามภายหลังได้ตลอด24ชั่วโมง แถมยังควักกระเป๋าเลี้ยงข้าวต้มคนไข้ด้วยนะ ผมนะตื้นตันไปหมด ได้สัมผัสคำว่า..

เมตตาธรรมยังค้ำจุนโลกของป้าหวาน

เพี๊ยง!

ด้วยบุญกุศลแห่งความดีที่มีต่อเพื่อนมนุษย์

คงจะช่วยให้คุณป้าขอวีซ่าได้สะดวก

สบายหายห่วงทุกรายการที่ปรารถนา เทอญ..

ผมเริ่มต้นเรียนรู้ตัวเอง ลำดับแรกจากการสำรวจสภาพทั่วไปขององคาพยพ ทบทวนการใช้ชีวิตที่ผ่านมา เราอีลุยฉุยแฉกอย่างไร มีพฤติกรรมที่ไม่เข้าท่าอะไรบ้าง พบว่ามีแต่เรื่องประมาท ไม่ดูแลไม่ใส่ใจไม่รักตัวเอง ปล่อยตัวเลอะเทอะในแทบทุกเรื่อง จนเกิดโรคประจำตัว ต้องเข้า-ออกโรงพยาบาลเป็นว่าเล่น นอนให้หมอเจาะ-ผ่า-ล้วง-ควัก-ตัด-อวัยวะ เจียนอยู่เจียนไปก็หลายครั้ง ในร่างกายมียาตกค้างอยู่กิโลก็ไม่รู้ รอบๆตัวมีรอยผ่ารอยเย็บนับเข็มไม่ถ้วน แต่ก็ยังไม่เข็ด ยังดื้อตาใสใช้ชีวิตแบบท้ายมบาลเรื่อยมา สมควรจะโดนหามเข้าสุสานไปนานแล้ว อยู่กวนใจอาเหลียงทำไมก็ไม่รู้นะ อิอิ..

ช่วงที่เจ็บป่วยทรมานมากๆ ผมเคยขอร้องหมอ ช่วยทำให้ผมกลับบ้านเก่าทีเถิด แต่หมอก็คิดแบบหมอ ไม่ยอมตามใจคนไข้ ยังปลุกปล้ำให้ผมหายใจอยู่รับกรรมจนได้ คนอื่นอาจจะมีประสบการณ์ดีๆเกี่ยวเรื่องสุขภาพ เช่น

..เจ้ากอล์ฟลูกชายโทน ไปบริจาคเม็ดเลือดเป็นประจำ

..อาม่านี่รักษาสุขภาพยอดเยี่ยม มีเกณฑ์ชี้วัดคุณภาพอาหารในแต่ละคำแต่ละมื้อ สุขภาพจึงดีมาก โม้ได้ทั้งวัน เดินเร็วแข็งขันก้าวฉับๆๆ อาจารย์Pandaเย้าว่าเดินเหมือนคนตามควาย

..คุณหมอจอมป่วนมีวินัยในการออกกำลังกายน่านับถือ..

..ตาหวานท่านบางทราย อยู่ในกลุ่มรับประทานมังสะวิรัติ บริหารจัดการเรื่องปากท้องได้อย่างคงเส้นคงวา นอกจากนั้นเป็นพวกเรื่องอยู่กับปากอยากอยู่กับท้อง จ้องหาแต่ร้านเมนูอร่อยๆ ร้านไก่ตะกร้าพากันไปบ่อยจนจะครบหน้าค่าตากัน บางคนก็นิยมไอติม บางคนอยากจะชิมเย็นตาโฟแต่ไปหาร้านไม่เจอ เกิดอาการแห้วศรีมาจนบัดนี้..

ก่อนกลับมาอยู่บ้านช่วงนี้ ได้ไปให้คุณหมอภาคภูมิ สิทธิราษฎร์นวดแผนไทยประยุกต์ปลดล็อดตามเส้นเอ็นต่างๆให้ หลังจากที่ไปโอดโอยประมาณ1ชั่วโมง กลไกต่างๆในร่างกายรู้สึกดีขึ้น

· หายใจเต็มปอด หายใจโล่งขึ้น

· อาการปวดหลัง ปวดไหล่ สบายขึ้น

· เคยเป็นเหน็บปลายเท้าชา ดีขึ้น

· เคยนอนตะงิดๆผุดลุกผุดนั่ง นอนแผ่หงายท้องหลับสนิทขึ้น

เมื่อทุกอย่างส่อแววดีอย่างนี้ก็มีกำลังใจที่จะออกแบบ การกินอยู่ การพักผ่อน การออกกำลังกาย การหลับนอนให้มีคุณภาพมากขึ้น โดยคลำหากระบวนการแบบอีสานขนานแท้ ทางการเรียกว่าสไตล์เอเชีย ที่อุ้มลุ่มในเรื่องกายใจไปด้วยกัน เรื่องหยิง-หยาง-เรื่องกายภาพบำบัดผ่านนิ้วหัวแม่โป้ เรื่องการกินอยู่ด้วยผักปลาต้นไม้ใบหญ้าไทยๆ ส่วนเรื่องการพักผ่อน ผมเพิ่งคิดได้ ต่อไปนี้งานขัดห้องน้ำ กวาดใบไม้หน้าบ้าน ตื่นเช้าๆคว้ามากวาดๆๆ เป็นการออกกำลังกายเล็กๆน้อยๆท่ามการแดดอุ่น รดน้ำต้นไม้บ้าง เดินถ่ายรูปบ้าง โปรยข้าวให้นกยูงบ้าง หยอดอาหารให้ปลาบ้าง เป็นเรื่องดีๆทั้งนั้นเลยใช่ไหมละครับ ไม่ต้องไปโปรดสัตว์ที่ไหน โปรดที่ตัวเองนี่ละก่อนอื่น อิอิ

เรื่องสมาธิเรียกสติมาอยู่กับเนื้อกับตัว เช่นการบายศรีสู่ขวัญ “มาเย้อขวัญเอย” อย่างง่ายๆพื้นๆ ต่อไปก็นั่งสมาธิ สมาทานศีล

พระบอกว่า..ที่เราสมาทานศีล 5 ศีล8 เป็นอาการของศีล

ไม่ใช่ตัวศีล

ตัวศีลคือตัวจิต ตัวเจตนา เจตนางดเว้น

ศีลจึงเป็นรากฐาน เป็นรากเหง้าที่เราต้องศึกษา

สงบกาย สงบวาจา สงบใจ เป็นศีลทั้งหมด

เป็นความสงบที่ยังไม่เป็นสมาธิ

สำหรับผู้ปฎิบัติใหม่ เพียงแต่พยายามให้เกิดความสงบของศีล สงบธรรมดาๆนี่แหละ จิตไม่ฟุ้งซ่าน ซึ่งพวกเราทุกคนทำได้ ส่วนเรื่องสมาธิแว๊บๆอยู่แล้ว มีความแรงกล้าที่จะมาร้านไก่ตะกร้านั่นก็ส่อแววแล้วว่ามีความมุงมั่น มีความตั้งใจสูง อิอิ..

เข้าสู่ภาคประชาชนกันเลยนะครับ

ผมกับคนข้างกายร่วมใจกันอย่างนี้ครับ

06.00-07.00 น.

เดินไปเก็บสมุนไพร เช่น ใบกระวานฮ๊อก ย่านาง คาวตอง ใบบัวบก เจียวกู้หลาน โหระพา แป๊ะตำปึง หญ้าปักกิ่ง ลูกมะขามป้อม หัวกระชายสด เอามาล้างแล้วนำเข้าเครื่องปั่นกรอง ได้น้ำสมุนไพรสดดื่มช่วงเช้าตรู่คนและแก้ว

09.00-09.30 น.

รับประทานอาหารเช้า ส่วนมากจะเป็นผักริมรั้วที่ไปเก็บมาสดๆ มีทั้งยอดตำลึง ยอดฟักทอง ยอดผักหวานบ้าน ยอดบวบ ยอดมะรุม ยอดผักปัง ยอดน้ำเต้า ยอดกะทกรก ยอดมะกล่ำ ถั่วพู ถั่วฟักยาว หัวปลี มะเขือเปราะ มะเขือม่วง ฯลฯ รับประทานสดและลวกจิ้มน้ำพริก เครื่องเคียงจะเป็นปลานึ่ง ต้มปลา ปลาแดดเดียวอบ แกงจืด ซุปเห็ด แกงเลียง แกงส้มบางวันก็จะมีไข่เจียวมะรุม ส้มตำ ยำผักสด หมุนเวียนเข้ามา มื้อเช้าเป็นข้าวสวยสลับข้าวต้ม ถ้าวันไหนรับประทานข้าวสวย จะโรยงาดำคั่ว เด็ดใบโหระพาหรือใบมะยมอ่อน4-5ก้าน รูดเอาใบมาโรยกินกับข้าว นอกจากเพิ่มผักแล้วยังทำให้หายเลี่ยน ส่วนสรรพคุณดียังไง จะเล่าในลำดับต่อไปนะขอรับ

12.30-13.00น.

รับประทานผลไม้ หรือน้ำปั่นผลไม้รวม เอาน้ำเสาวรส ฝรั่ง แครอตส้มโอ มะขามป้อมฯลฯ ปั่นๆแล้วเอามาชิมอร่อยเหาะ ไม่ต้องไปง้อชากาแฟ บางวันอาจจะมีขนมบ้างนิดหน่อย บ่ายๆชิมน้ำตะไคร้ใบเตย เรียกว่าโด๊ปแหลกเลยละครับ

16.00-17.00น.

รับประทานอาหารเย็น

ส่วนมากจะรับประทานข้าวสวย ปกติจะทานข้าวกล้องมะลิแดง ช่วงนี้ข้าวใหม่จวนจะออกแล้ว สัปดาห์หน้าเสี่ยวที่ทำนาบอกว่าจะสีข้าวใหม่มาฝาก20กก. คนที่เป็นชาวนาจะมีโอกาสได้ลิ้มรสข้าวหอมใหม่ก่อนคนอื่น คุณค่าอาหารน่าจะดีและอร่อยด้วย กับข้าวก็ง่ายๆ ปลาย่างจิ้มแจ่ว แกงจืด แกงส้ม แกงอ่อม แกงแค ถ้านึกถึงพี่น้องชาวเหนือก็ทำน้ำพริกหนุ่ม น้ำพริกอ่อง นึกถึงสาวๆที่อยู่ทางใต้ก็ทำข้าวยำสไตล์อีสาน แกงป่าแทนแกงเหลือง แค่นี้ก็ซู๊ดซาดได้พะเรอ

: สรุป รับประทานข้าววันละ 2 มื้อ (เช้า-บ่าย)

เลิกกินจุบกินจิบ แค่นี้ก็พอประมาณกับวัยที่ไม่ต้องไปออกแรงอะไร

อิ่มแล้ว

อาบน้ำทาแป้ง (เลียนแบบคนเชียงใหม่)

อ่านหนังสือ

จะไม่รับประทานอะไรอีกเลย

นอกจากน้ำ และยาที่หมอสั่ง

ก่อนนอนก็นั่งทำสมาธิ

อยู่ในช่วงงูๆปลาๆ ยุบบ้าง พองบ้าง

แค่ไหนก็แค่นั้น ไม่ได้คาดคั้นว่าตนเองจะต้องบรรลุทะลุอะไร

เอาแค่ใจปลอดโปร่ง ปล่อยวาง คิดถึงคนสวยบ้างก็เท่านั้น

ขออนุญาตพักชมสิ่งที่น่าสนใจสักครู่นะครับ อิ อิ..

« « Prev : วันนี้ วันหน้า

Next : ลางเนื้อชอบลางยา » »