วิกฤติกลางใจไทยแลนด์
อ่าน: 2303
>>สงครามกลางเมือง สู้กับสงครามกลางใจ
นั่งๆนอนๆดูทีวี อ่านหนังสือบ้าง แต่ก็หงุดหงิด
เบื่อรายการงัดข้อกันเต็มที
รำคราญตรงที่ทุกอย่างทำนอกกติกา อีกฝ่ายก็พร่ำรำพันยึดกติกา
เรื่องผิดปกติ จะเอาวิธีปกติมาแก้..มันไม่บ้าก็เมาแล้วละโยม
ไม่มีอะไรจะทำกันแล้วหรือคนไทย
<< ประกาศภาวะฉุกเฉินก็แล้ว
คนไทยส่วนใหญ่ยังอยู่ในภาวะเฉยๆ
ซุบซิบ บ่น ถามข่าว วิจารณ์วิแจ๊ะ..
สุดท้ายก็แยกแยะอะไรไม่ออก ได้แค่..ทำใจ ใจเย็นๆนะโยม
>> ไม่นานหรอก..พวกที่อยู่เฉยๆและพวกที่กระดี๊กระด๊าต่างก็รับกรรมทั่วหน้ากัน
อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด ตุ๊บๆต้อมๆรอดูว่าจะพลิกผันอะไรกันอีก
ห้างสรรพสินค้าปิดกันเป็นแถว ซึ่งก็ถูกแล้ว..
สถานการณ์อย่างนี้ใครจะบ้าออกมาเดินเที่ยวห้าง
>> ที่ถนนข้าวสารยังมีคนเล่นน้ำสงกรานต์
พวกรักสนุกน่าจะไปเล่นตรงที่เขากำลังจุดยางล้อรถยนต์
ไปเล่นตรงที่รถแก๊สมาเปิดขายข้างถนน..โอ๊ะโอ๋ท่าจะรวยเละ
ถ้าน้ำมัน+แก๊ส+ยางรถยนต์+ระเบิดปิงป๊องฯลฯ ตูมๆๆๆ
เมษายังร้อนไม่พอ พี่เขาจะล่อด้วยการเผาเมือง
สงกรานต์ปีนี้มันสบึมส์ไปทั่วโลก
>> ยุทธวิธีอยู่ที่การเจรจา น้ำลายหรือจะสู่กำปั้น ใจดีสู้เสือ
รถมอเตอร์ไซด์ แท๊กซี่ รถเมล์ รถแก๊ส เตรียมสู้ รถถัง
หนังสะติ๊ก ก้อนหิน ไม้ เก้าอี้ เตรียมสู้อาวุธสงคราม
ใจร้าย กำลังทำร้าย ใจดีสู้เสือ
ท.ทหารอดทน ต.ตำรวจอดใจ ค.คนไทยตับหด
วิงวอน ร้องขอ ขอความร่วมมือ แต่ไม่ร่วมใจ!!!
เห็นใจคนที่มีหน้าที่ต้องไปเจรจาเป็นบ้า
โจทย์เที่ยวนี้ยากกว่าตอนพันธมิตรประชาธิปไตยมากนัก
>> แทนที่จะได้เล่นน้ำสงกรานต์ตามประเพณี
ก็เปลี่ยนมาเป็นน้ำเสียง ดุเดือด ดุดัน ดื้อดึง
ตาต่อตา ใจต่อใจ ฟันต่อฟัน แทนที่จะแปรงฟันแล้วยิ้มแย้มอวยพรกัน
เปลี่ยนเป็นคนแปลกหน้า แปลกใจ
จะก้าวไปทางไหนหนอประเทศไทย
>> สถานการณ์ล่าสุด สุดๆจะเป็นยังไง
สุดท้าย ท้ายที่สุด จะได้รู้กันเสียทีว่า
ประชานิยมเป็นยังไง คนไทยนิยมอย่างไหนกันแน่
การที่ประชาชนส่วนใหญ่เมินเฉย ไม่ใส่ใจมิิติสังคมเท่าที่ควร
ใกล้ได้คำตอบแล้ว.. ประชาธิปไตยกำลังจะเป็นประชาธิปตาย
คนส่วนใหญ่อยู่เฉยๆ บ่นได้ ไม่พอใจได้ แต่อย่าล้ำเส้นอะไรกว่านั้นนะ
ไม่อย่างนั้นคุณจะถูกลอยเพให้เร่ร่อนเป็นผีไม่มีศาล
ยังดีนะที่มีกลุ่มแซ่เฮ
ยังพอจะมีที่บ่น รำพึง และรำพัน
>> สถานการณ์วันนี้ ตรึง ตึง ตึง ไม่ตึงเครียดก็บ้าแล้ว
รอความคืบหน้า มาเจอความคืบหลัง
เมื่อก่อนโปลิศไล่จับขโมย ต่อไปขโมยออกไล่จับตำรวจ
ใครจะชี้ ใครจะแจง ก็ว่ากันไปตามขั้นตอน
พูดปากเปียกปากแฉะ ตำรวจ ทหาร เป็นมิตรประชาชน ก็ไม่ฟัง ไม่เชื่อ
แล้วจะทำยังไงละ นี่แหละ..ที่เขาเรียกวิกฤติศรัทธา
เราไปหลงงมงายกับความเชื่อ ความเข้าใจบิดเบี้ยวมานาน
เราไม่รู้ไม่ชี้ปัญหาของสังคมมาตลอด
ฉันสบาย ฉันไม่ยุ่ง ฉันขออยู่เฉยๆ ใครจะเป็นจะตายก็ช่าง
ตอนนี้ฝีแตกแล้ว ใครจะรักษา ใครจะเฉยๆ
ท่านใดสันทัดกรณีด้านเศรษฐศาสตร์ มีการบ้านแล้วนะครับ
ช่วยประเมินความเสียหายรอบด้านด้วย
รายการนี้ประเทศไทยเจ๊งไปกี่มากน้อย
ไทยสู่้ไทย..จะร้องเพลงชาติไทยให้ลิงฟังรึ
>> ตอนนี้นักท่องเที่ยวเช็คเอ๊าท์อุตลุด บ๋าย บาย ไทยแลนด์
ฝากไปถึงเครือญาติที่ออกจากบางกอกไปlสุราษฎร์ ตรัง กระบี่ ฯลฯ
อย่ากลับมาเลย หาหอย หาปลา หาปู เผากินเล่นอยู่ทางโน้นแหละ
เข้าสวนมองหากล้วยเล็บมือนาง กินเยอะๆ จะได้ใจเย็นๆ
บ่ายๆเอาใบบัวบกมาคั้นใส่น้ำแข็งจิบเล่นไปพลางๆ
คนที่อยู่ทางภาคเหนือ อย่าเพิ่งเบื่อกาแฟเย็น
ขอให้สุโขสโมสร หัวใจออนซอนตลอดร้อนนี้นะจ๊ะ นะจ๊ะ
อิ อิ
« « Prev : รักวุ่นๆวันสงกรานต์
3 ความคิดเห็น
คนพวกนี้เห็นโลงศพก็ยังไม่หลั่งน้ำตา เผาศพมาดาคน(ผู้อื่น)ก็ไม่หลังน้ำตา แต่มาร้องโฮๆ เอาตอนถูกหักหลังอมเงินค่า……….ช่างน่าสมเพสยิ่งนัก
http://lanpanya.com/seasonschange/archives/178#comment-448
เมื่อบีบลูกโป่ง (สลายการชุมนุม) ถ้าไม่ปลิ้น (สงบชั่วคราวแต่ไม่ได้แก้ปัญหาอะไร) ก็แตกครับ (เสียหายแต่ปัญหายังอยู่เหมือนเดิม)
การสลายการชุมนุมไม่ได้แก้ปัญหาอะไร *แต่ผมก็เห็นว่า ไม่สามารถจะปล่อยให้มีการก่อความไม่สงบต่อไปได้ครับ* รัฐต้องจัดการ และต้องชี้แจงทำความเข้าใจถึงแนวทางที่จะแก้ไขปัญหาต่อไปไปพร้อมกัน
เรื่องนี้อยู่นอกเหนือทฤษฎีใดๆ
ทำไปด้วยความมุทะลุ
สังคมที่ศีลธรรมเสื่อม กิเลศท่วมตัวท่วมใจ หาวินัยทางสังคมไม่เจอ
หาสิ่งยึดเหนี่ยวไม่เจอ ตอบไม่ได้จะเอาความรู้อะไรมาแก้ไขปัญหา
ดีแต่อ้อแอ้ๆ >>>
เป้าหมายจะเอาชนะอย่างเดียว สะใจ คิดไปทำไป นึกอะไรแว๊บขึ้นมาก็ทำๆๆ
ขอแต่ให้เกิดความเสียหาย เสียหน้า เสียมากเท่าไหร่เป็นกำไรฝ่ายข้าเท่านั้น
เกิดสงครามกลางเมืองยิ่งดี ข้าไม่ยอมให้ใครเสวยสุข นอกจากพวกข้า
เจ้าพวกตาปริบๆไม่มีความหมายหรอก วัดใจกับข้าไม่ได้
ศีลธรรมคือวิธีพวกตาขาว ข้าใช้สินบนได้ผลกว่าเป็นไหนๆ เปรตขุมไหนก็ยอมรับ
ข้าลองใจมาหมดแล้ว เหลาเหย่ทั้งนั้น ..
ข้าจึงลุยสะบัด ใครหน้าไหนจะต้าน ยิ่งต้านยิ่งบ้าคลั่ง บ้า+คลั่ง ไม่พอหรอก จะมีอะไรมากกว่านั้นคอยดู
บ้านเมืองนี้ข้าต้องยึดคืนมาให้ได้ ให้ได้ ข้ายอมเกหมดหน้าตัก
ข้าเห็นพวกเจ้าเดือนร้อนแล้ว สมเพส สมน้ำหน้า
ข้ายิ่งใหญ่ไม่ได้ คนอื่นก็อย่าหมายว่าจะได้อะไรง่ายๆ
เมืองนี้มันมักง่ายทุกเรื่อง เผาง่ายๆ เผาๆๆๆ ดูสิว่าพวกเจ้าจะทำยังไง
พวกข้าลุยได้อิสระ พวกเจ้าป้อแป้บนเงื่อนไขขี้เท่อ
ได้ข่าว..วิ่งกระเสือกกระสนจะเจรจา โธ่เอ๊ย..เจ้าจะมาขอร้อง วิงวอน ว่าอย่างไร
ระบบรัฐสภาฯรึ สถาบันรึ ลูกไก่ในกำมือ อิโธ่อิถังเอ๊ย..