ลานสวนป่า

• ลองนึกดูเถิด ถ้าเกิดมาแล้วไม่ได้รู้จักมิตรภาพที่แท้จริง

ชีวิตนี้จะเหี่ยวเฉาเพียงใด ..

ช่วงผ่องผ่านชีวิตของเราเผชิญอะไร ๆ มากมาย

ในความมากนั้นมีทั้งน้ำใสใจจริงและน้ำที่ขื่นฝาดบาดคอ

ชวนกันนั่งร้าน สั่งกาแฟเย็น น้ำปั่น น้ำสี เป๊ปซีโคลา

จิตใจก็ดี ความรู้สึกนึกคิดก็ดี มันดีดดิ้นไปตามเหตุและปัจจัย

• ประวัติชีวิตลิขิตไม่ได้เหมือนเข็มนาฬิกา..

เข็มกระดิกไปวัน ๆ..

ชีวิตเดินไม่เที่ยงตรงนักหรอก..บางทีก็กระโดกกระเดก

แต่..ถ้าชีวิตเดินราบเรียบ ..บางคนคงเซ็งเป็นบ้า

แต่บางคน..ต้องการความสงบ สงัด ปกติ สม่ำเสมอ นะโยม

มนุษย์มีหลายล้านอารมณ์ ยากที่จะมีเครื่องกำกับดูแล

เครื่องบริหารอารมณ์ไม่มีขาย

เครื่่องกำกับสติก็ไม่มีจำหน่าย

• มนุษย์มาแล้วก็จากไป

สิ่งที่ทำที่สร้างไว้ล้วนเป็นเบื้องหลัง

เราเลือกที่จะทำ และเลือกที่จะไม่ทำก็ได้

ถ้าปลูกต้นไม้ แม้วันจากไปก็ยังมีชีวิตสืบทอดไปเรื่อยๆ

ไม้ต้นนั้นจะออกฝักออกลูกแพร่พันธุ์ต่อ ๆ ไป..ได้อีกนานแสนนาน..

ถ้าเขียนเรื่อง “เจ้าเป็นไผ”

ตัวหนังสือก็จะเป็นตัวแทนเล่าเรื่องแทนตัวเราไปอีกนาน

อาจจะสร้างแรงบันดาลใจให้ใครต่อใคร ต่อๆไป ต่อไป..

• เราไม่สามารถเอาอะไรไปได้เลยจริง ๆ

เกิดมาทำอะไรไว้บ้าง

สร้างและทำลายอะไรไปบ้าง

ใช้อ็อกซิเจน และคาร์บอนไดอ๊อกไซด์ไปเท่าใด

ถ้าถัวเฉลี่ยไม่มากไม่น้อย ไม่ให้โลกขาดทุนก็นับว่าดีพอควร

• เคยดูหนังโนอาห์ บัญชาสวรรค์วันสิ้นโลก ไหม?

ตำนานน้ำท่วมโลกจากไบเบิ้ล

เมื่อโลกเกิดกลียุค พระเจ้าจึงทำลายล้างโลก

เพื่อสร้างโลกใหม่โดยเลือกโนอาห์และครอบครัว

เป็นผู้สืบต่อเผ่าพันธุ์มนุษย์

• พระเจ้าบอกให้โนอาห์สร้างเรือ

แล้วให้นำสัตว์ทุกชนิดอย่างละคู่ขึ้นเรือ

โนอาห์พยายามเตือนคนอื่น ๆ แต่ไม่มีใครเชื่อ

จนเมื่อพระเจ้าบันดาลให้ฝนตกจนน้ำท่วมโลก

มีเพียงโนอาห์กับครอบครัวเท่านั้นที่มีชีวิตรอด

เพื่อเสาะหาแผ่นดินและสร้างโลกใหม่ต่อไป..

> จะเสียเวลาแค่ไหนที่จะปลูกต้นไม้สักต้น

> จะต้องใช้พลังใจแค่ไหนที่จะลงมือเขียนเรื่องตัวเอง

> คิดๆเก็บไว้ ..วันไหนสบายใจ อยากจะเขียน ก็เขียนๆๆ

> เหมือนกับรดน้ำใส่ปุ๋ยต้นไม้ ช่วงไม่นานนักจะเห็นดอกสวยเบิกบาน

> จะเสียดายแค่ไหน ถ้าเกิดมาแล้วไม่รู้จักคนในตระกูลเฮ

> จงลงมือทำความรู้จักอารมณ์ตัวเองตั้งแต่บัดนี้เถิด

« « Prev : เรื่องที่คันในหัวใจ

Next : ปล่อยเกาะอัยการ » »