ลานสวนป่า

( อาเหลียงนั่งเมินโรตี ใจเย็นๆนะโยมวันหน้ายังมี)

เมื่อคืนโดนหนูตาหวานเลี้ยงขนมแบบทิ้งท้าย  ไม่ชิมก็ไม่ได้ ในเมื่อประชาสัมพันธ์ยั่วกระเพาะเหลือเกิน กลับมาถึงโรงแรมทุกคนเมาขนมนอนสลบไสล ตื่น 8.00 น. ไปกินอาหารเฃ้า แล้วออกเดินทางไปจังหวัดกำแพงเพชร ทั้งๆที่อิ่มจากที่พัก ตาหวานอยากจะให้ชิมข้าวมันไก่ที่อร่อยที่สุดในโลก จึงแวะร้านพังกี่ที่ลือชื่อมีฝีมือข้าวมันไก่ เราไปถึงแทบต้องเล่นเก้าอี้ดนตรี คุณหมอจอมป่วนบอกว่าถ้ามาสายกว่านี้รับรองอดแน่นอน ถ้าจะจริงเพราะเช้าๆ คนก็แน่นร้านแล้ว คุณหมอไปเจรจาให้เขาหาที่นั่งที่ชั้น 2จึงได้ชิมข้าวมันไก่สมปรารถนา ทุกคนยอมรับว่าอร่อยจริงๆด้วย.. อาเหลียงบอกว่าที่ตลาดพลูกรุงเทพข้าวมันไก่ไม่ธรรมดา น้องมิมบอกว่าที่กำแพงเพชรก็ดังนะ

(หนูไผ่ตัวโตเนื้อแน่น คุยเก่ง อารมณ์ดี พี่ป้าน้าอากอดอุตลุด)

เพื่อเป็นการท้าพิสูจน์ เราหมุนพวงมาลัยไปจังหวัดกำแพงเพชรกัน ช่วง 11.00น. ไม่มีใครท้องว่าง ยังอื้อตื้อกันเป็นแถว คณะเราจึงบ่ายหน้าไปเยี่ยมสวนสิงห์ป่าสัก ไปถึงหนูไผ่ยิ้มหน้าแป้นมารับพี่ป้าน้าอา โดนป้าจุ๋มกอดฟัดจนจุใจ เจ้าบ้านเตรียมขนม ผลไม้ ไว้รอในซุ้มข้างบ้านที่ร่มรื่น ในท่ามกลางสวนผลไม้ที่ดูแลอย่างประณีต มะม่วง ลำใยกำลังติดผล มะปรางสุกเหลืองเต็มต้น หลังจากกอดทักทายกันแล้ว หนูไผ่ชวนเราไปเยี่ยมมุมสวนที่มีต้นไม้หลากหลายชนิด มีสวนไผ่ สวนมะม่วง ลำใย เงาะ ปลูกไม้ทดลองหลายชนิด  ข้างๆซุ้มรับรองปลูกดาหลาดอกสวยเต็มกอ เจ้าบ้านตัดแจกสาวๆ คนละหลายสิบดอก เท่าที่เห็นทิ้งดอกแก่ไว้เต็มกอ

มีเรื่องหนึ่งที่น่าสังเกตุ สวนแห่งนี้ได้ทดลองปลูกต้นตะกูเพื่อการทดลอง พบว่าไม่เป็นผลเท่าที่ควร แสดงว่ากระแสตะกูที่เคยเปรี้ยงปร้าง สุดท้ายก็เป็นการหลอกกันทั้งเพ ขนาดฝีมือเจ้าหน้าที่เกษตรปลูกทดลองเอง กรณีอย่างนี้เป็นเรื่องที่ควรเอาเป็นแบบอย่าง ควรมีการทดลองมาระดับหนึ่งจึงเผยแพร่ ไม่งั้นชาวประชาก็จะถูกแหกตาอยู่ร่ำไป..

(ดอกดาหลาออกมาเต็มกอ ตัดแจกสบายๆ ได้กันคนละหอบ)

หลังจากนั้นเราชวนกันไปเยี่ยมบ้านน้องมิน ต้องเดินทางต่อไปอีกประมาณ 30 กม. ไปถึงช่วงบ่ายเล็กน้อย คราวนี้ใครชวนชิมอะไรไม่มีเหลือ คุณแม่น้องมินเตรียมขนมจีน  มีน้ำยาเจ แกงเขียวหวานเจ ไม่ได้พูดเอาใจนะ ยอมรับว่าอร่อยมากอย่างคาดไม่ถึง สู้แม่ครัวได้ทั่วราชอาณาจักร อิ่มแล้วยังมีมะขามหวานหลายสายพันธุ์มาให้ชิม ลมเย็นๆพัดโชยมาแทบจะหามุมงีบ เนื่องจากเราต้องเดินทางอีก 300 กม. จึงอำลาเจ้าบ้านผู้อารีย์ เอาไว้แต่งลูกเขยเมื่อไหร่เราจะพากันมาที่บ้านนี้อีก หนูมิมหาแฟนให้ได้เร็ว ๆ ก็แล้วกัน อิ อิ..

(บ้านน้องมินลมโชยสบาย กับข้าวอร่อย จากมาอย่างอาลัย วันหลังจะไปใหม่)

ผ่าง ๆ  ใครอยากเป็นลูกเขยสวนมะขามหวาน

รีบประสานใจด่วน

พวกเราจะได้มาร่วมแสดงความยินดียังไงละ

อาเหลียงพาหนูบลูกับคุณน้าคนโตบึ่งไปสมุทรสาคร ตาหวานกับหนูมิมแยกกลับไปเมือง 2 แคว ผม ป้าจุ๋ม รอกอด เข้า กทม. แยกย้ายกันเรียบร้อยแล้ว เป็นการเดินทางเยี่ยมญาติที่สมบูรณ์แบบมาก ได้ไปเยี่ยมชมสถานที่ต่างๆ ได้ไปเที่ยวงานวัด ได้ไปชิมอาหารอร่อย ทุกมื้อ ได้รู้จักผักฮาก และแมงขี้เบ้า ฯลฯ ได้ไปเคารพงานคุณแม่บัวเขียว ได้พบหนูฮิตาชิขวัญใจของอาจารย์ภูคา ได้พบ 2 กุมารีแห่งเมือง 2 แคว ได้ไปเยี่ยมสวนสิงห์ป่าสักสมใจนึก ได้ไปเยี่ยมบ้านหนูมิม ได้ชิมขนมจีนเจที่อร่อยที่สุดในโลก

ขอขอบคุณเจ้าภาพ คุณหมอจอมป่วน

หนูตาหวาน อาจารย์ภูคา หนูมิม ครูสุ จุ๊บแจง

และท่านรอกอด อาสาเป็นโชเฟอร์ใจดีที่สุดในโลก

จบ.

« « Prev : อำลาน่านสะท้านทรวง

Next : กอดชาวเฮฮาตีราคาบ่ได้? » »