เมืองคอบคือเมืองในซอกเขา
เคยได้ยินชื่อเมืองคอบมาจากหนังสือชุดเรื่องผี ที่เล่าถึงเรื่องราวของผีโพงเมืองคอบ พอสบโอกาสได้ไปทำงานเมืองเชียงฮ่อน ก็เลยวางแผนขยายพื้นที่ทำกิจกรรมให้ครอบคลุมไปถึงเมืองคอบในครานี้นี่เอง ก่อนไปก็สอบถามชาวหงสาที่เคยไปเมืองคอบได้ข้อมูลแบบปะติดปะต่อว่า “เมืองคอบเป็นเมืองในหุบเขามองไปทางไหนก็เจอแต่ภูเขา” “เมืองคอบมีที่พักดีๆอยู่แต่เมืองคอบไม่มีที่กินข้าวเย็น” อ้ายน้องที่เชียงฮ่อนพอรู้ว่าเราจะไปนอนค้างเมืองคอบก็ให้ข้อมูลเพิ่มว่า “เมืองคอบเป็นเมืองสี่ตาแสง” หมายความว่าสมัยก่อนเมืองคอบขึ้นกับเมืองเชียงฮ่อน ต่อมาทางการท่านจึงตัดเอาสี่ตาแสง หรือสี่ตำบลออกไปตั้งเป็นเมืองหรืออำเภอใหม่
จากเชียงฮ่อนลัดเลาะซอกซอนข้ามทะเลขุนเขา ผ่าเปลวไฟจากการเผาป่าไปถึงเมืองคอบเอาตอนสี่โมงเย็น แว่ปแรกที่เห็น ก็คิกชื่อของบันทึกว่า เมืองคอบคือเมืองในซอกเขา เพราะไม่ว่าจะมองไปทางไหนล้วนเห็นขุนเขาเป็นปราการตระหง่านง้ำต้องแหงนคอตั้งบ่า
เมืองคอบวันนี้มีร้านอาหารอยู่ตั้งสองร้านแล้ว ร้านแรกถูกจองโดยคณะทำไม้ชาวจีน พวกเราจึงต้องรีบไปสั่งอาหารอีกร้านที่เหลือไว้กันเหนียว แล้วเราก็เดินรอบเมือง เดินๆหยุดๆถ่ายรูป เดินยังไม่ทันได้เหงื่อก็วนรอบเมืองแล้ว ไม่ถึงสองกิโลมั้ง
แอบถ่ายรูปสาวๆอาบน้ำที่แม่น้ำคอบมาด้วย แต่ไม่กล้าซูม อิอิ
กลางคืนเดินชมดาวอีกหนึ่งรอบ เงียบสงบจริงๆ แต่ยามค่ำคืนเมืองคอบในเดือนมีนาคม มองเห็นราวไฟป่าแดงเป็นแนวเป็นแถวรายรอบทุกทิศทาง ปานว่าเมืองคอบตามประทีบพลุไฟเฉลิมฉลอง เป็นความสวยงามบนการสูญเสีย
ตื่นเช้าก่อนหกโมง ไปเดินตลาดเช้า แม้จะยังเช้าแต่ตลาดก็ใกล้จะวายแล้ว
มนต์ขลังของตลาดชนบท ตลาดหัวเมืองยังไม่เสื่อมคลาย
ท่านดูก๋วยที่แม่ค้าหาบของมาขาย
ท่านดูมัดกระเทียมที่ประณีตสวยงาม
ท่านดูแม่ค้าที่โพกหัวสะพายย่ามเหมือนเป็นเครื่องแบบ
ท่านดูแม่เฒ่าที่มาขายต้นหอมหนึ่งกอง กับฝ้ายที่เก็บจากไร่มาอิ้วมาสาวพร้อมใช้อีกหนึ่งไจ
หลังมื้อเช้า เราไปดูสวนส้มเขียวหวาน ที่ปลูกแบบไร้สารเคมี แบบกรรมวิธีพื้นบ้านที่ทรงภูมิปัญญา ไม่น่าเชื่อว่าจะพบเจอท่ามกลางขุนเขาเช่นนี้ นี่เองช้างเผือกในป่าลึก
ดีใจที่ได้เยือน ….นะเมืองคอบ
« « Prev : ความขัดแย้ง(ในใจ)วันปลูกป่า
Next : เพื่อนสนิท ชวนให้คิด » »
3 ความคิดเห็น
ชอบมากเลยตลาดพื้นถิ่น เมื่อไหร่หนอจะมาวาสนาไปเห็นๆๆๆๆๆ
เมืองคอนสงบสันติดุจสวรรค์บนดิน
เสน่ห์อยู่ที่ความเรียบง่าย สบายๆ
ไม่ต้องใส่หน้ากากทะเลาะกัน เหมือนชาวเมืองสารขัณฑ์
เข้าทางด่าน อำเภอเชียงคำ พะเยาก็ได้ครับพ่อ ห่างจากชายแดนซาวกิโล
แต่สงบเรียบง่าย เหมือนกับอยู่ห่างกันหมื่นไมล์เลยครับ
แึ้ค่เห็นบรรยากาศตลาดสดของชาวบ้านยามเช้า หัวใจก็พาลชุ่มชื่น อบอุ่นขึ้นมาได้ซะงั๊น แค่สวนป่าฯ ยังคว้าแห้วมากินบ่อย ๆ ทำจะได จะตะกายไปถึงเมืองพะเยาล่ะอ้าย… ^_^