ลานเด็กเหน่อ

             เมื่อวานนี้น้องจิได้มีโอกาสไปช่วยลุงเอก ครูเสียงเหน่อ ครูโย่ง ครูปู พี่ก้อย  ในการช่วยสอนให้บรรดาลุงๆ ปปช.นั้นเขียนเว็บไซค์เจ้าค่ะ…น้องจิพยายามทำตัวไม่ดื้อ ไม่ซน……(น้องจิก็ทำได้ (หรือเปล่า) )  5555++……

             น้องจิกับครูเสียงเหน่อ นั่งรถตู้ไปลงที่อนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ แล้วลุงทรงกรด(คนติดตามลุงเอก)…ก็มารับน้องจิกับครูเสียงเหน่อที่ท่ารถตู้…..เมื่อนั่งขึ้นรถเรียบร้อยแล้ว….น้องจินั่งข้างหน้ากับลุงทรงกรด…เพราะต้องคอยบอกเส้นทางลุงตลอด…น้องจิกลัวลุงทรงกรดจะเหงา ก็เลยเป่าขลุ่ยกับร้องเพลงให้ฟัง….ตลอดทางเลย….พอไปถึง ปปช.ก็ขึ้นลิฟต์ไปหาลุงเอก ลิฟต์อะไรก็ไม่รู้ไม่เคยเห็น..กดขึ้นฝั่งนี้ แต่ลิฟต์เปิดฝั่งโน้น…..งงไปหมด  5555++ จากอึนๆอยู่แล้วยิ่งอึนเข้าไปใหญ่เลย ป๊าดดดดดดดดดด

              พอไปถึงชั้น 22..ก็ได้ยินลุงเอกบรรยายอยู่..พอลุงเอกพักก็เข้าไปกอดลุงเอก แล้วก็ป่วน เอ๊ย ช่วยลุงเอกในการพิมพ์คอมให้ลุงเอกบรรยาย……น้องจิก็อึนๆ พิมพ์ผิดพิมพ์ถูก 555555+++…(ปล่อยเป็ด ปล่อยไก่ไปตั้งหลายตัวเจ้าค่ะ) 5555++

             พอกลางวันทานข้าวเสร็จ….ครูโย่ง ครูปู พี่ก้อย…ก็ตามมา ตอนแรกน้องจิกำลังนั่งเป่าขลุ่ยอยู่ เห็นครูโย่งมา ขลุ่ยสะดุดเลยเจ้าค่ะ 55555++++…และมหกรรมการกอดก็เกิดขึ้น……

             ช่วงบ่ายก็เป็นการสอนให้บรรดาลุงๆ ป้าๆ ทำเว็บไซค์กันค่ะ…โดยครูเสียงเหน่อๆ เป็นคนสอน น้องจิ ครูโย่ง ครูปู พี่ก้อย เป็นคนป่วน เอ๊ย  เป็นลูกมือในการช่วยค่ะ…..อิอิ

                        คนหน้าตาดีกำลังร้องอีแซว 555++

          กฏของเนตรนารีอากาศ…ต้องกระทำตนให้เป็นประโยชน์

                   แก๊งหน้าตาดี……อันมีน้องจิหน้าตาดีสุด 555++

             พอกิจกรรมเสร็จ..ลุงเอกก็พาไปเลี้ยง เย้ๆๆๆๆๆๆ…….ได้ข่าวว่าพี่กล้วยแขกจะมาด้วย…ยิ่งดีใจใหญ่เลย อิอิ……พี่กล้วยแขกมาทีหลัง แต่ถึงที่เลี้ยงก่อนเลย นั่นก็คือ ซาบุ ซาบุ 555555++…เนื่องจาก พี่กล้วยแขกมาไม่ถูก ลุงเอก ครูปู ครูโย่ง  ไปรับที่สถานีรถไฟ…ส่วนน้องจิ พี่ก้อย ครูเสียงเหน่อๆ ต้องนั่งรถตามไปทีหลัง….พอไปถึง ป๊าดดดดดดดดดดด น้องจิก็มองหาที่นั่ง ไหนล่ะ พี่กล้วยแขก ไหนครูโย่ง ไหนครูปู มองไม่เห็น จูงมือพี่ก้อยไป มองหาไป 5555++..และแล้วก็เจอ พี่กล้วยแขกไม่พูดอะไรเลย เงียบได้อีก ให้น้องจิ กับครูโย่ง เม้าส์อยู่ได้ 5555+++……

                                              ลุงสุดหล่อ และ หลานหน้าตาดี 55555555555++

                                       น้องจิมีแสงรัศมีด้วย 555555+++….กลุ่มหน้าตาดี อิอิ

            เมื่อวานนี้มีความสุขมากๆเลยค่ะ หลังจากสอบเสร็จไป 4 วิชา ยังคงเหลืออีก 2 วิชา คืออารยธรรมตะวันตก กับ ดนตรีไทยภาคทฤษฏี  ….สอบวันที่ 30 นี้ค่ะ ถ้าสอบ 2 วิชานี้เสร็จก็ปิดเทอมแล้ว 5555555++++……..คนไทยไม่เครียด ป๊าดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

            ลุงเอกให้ท้อกกิ้งดิกส์น้องจิมาด้วย จะได้พูดอังกฤษไม่เหน่อ…แล้วก็ให้อินตผาลัมน้องจิมาด้วยค่ะ…รักลุงเอกที่สู๊ดดดดดดดดดดดด……กอดๆๆๆๆ

            ตอนขากลับรถตู้น้องจิต้องผ่านสะพานพระราม 8 ลุงเอกก็ยังโทรมาบอกว่า อย่าลืมมองบ้านลุงนะ บ้านลุงอยู่ใกล้ๆ บ้านเรือนไทยอ่ะ เดี๋ยวลุงยืนโบกมือกับกระโดดให้ดู….อิอิ น้องจิเห็นบ้านลุงเอกแล้ว อิอิ ดีใจๆๆๆ

            ขอบคุณทุกๆท่านนะเจ้าค่ะที่ช่วยสร้างสรรค์ความสุขในหัวใจเด็กคนนี้……ไม่มีความรักความอบอุ่นใดๆที่จะสุขได้อุ่นได้ยั่งยืนเท่ากับความสุขที่เกิดขึ้นภายในหัวใจหนูแล้วค่ะ  รักลุงเอก  รักครูโย่ง รักครูเสียงเหน่อ รักครูปู รักพี่ก้อย รักพี่กล้วยแขก และก็รักทุกๆคนค่ะ

            เป็นกำลังใจให้เจ้าค่ะ —->น้องจิ ^_^

                    พ่อช่อมะกอก…………….แม่ดอกมะไฟ

                    สอบเสร็จแล้วหนา……….ฮาฮากันไป

                    จะเอหรือเอฟ…………….คอยลุ้นกันได้

                    นั่งสอบอังกฤษ…………..หงุดหงิดในใจ

                    ข้อสอบเปลี่ยนเท้นท์…….นั่งหน้าเอ๋อใส่

                    แล้วค่อยค่อยคิด…………พาจิตวุ่นวาย

                    ขจิตปวดหัว………………กลัวทำไม่ได้

                    โทรมาถามข่าว………….สอบเป็นจังได๋

                    ตอบครูเสียงเหน่อ……….ด้วยความมั่นใจ

                    ข้อสอบชิวชิว…………….เอฟมาแต่ไกล

                     แต่ในวันนี้……………….น้องจิทำได้

                    แถมพรลุงเอก……………ปลุกเสกหนังควาย

                    เลยผ่านฉลุย…………….สอบได้สบาย

                    ลุงสอนปรัชญา………….ไว้สอบตอนบ่าย

                    ข้อสอบออกมา………….เลือกทำง่ายง่าย

                    เขียนตอบสี่หน้า…………เมื่อยมือแทบตาย

                    น้ำท่วมทั้งนั้น……………เนื้อหาไม่ได้

                    รอลุ้นผลสอบ……………จะเป็นเช่นไร

                    รักทุกทุกคน………………ให้กำลังใจ   

                    พ่อช่อมะม่วง…………….แม่พวงลำใย

                    พรุ่งนี้จะไป……………….หาลุงเอกเอย

            ตอนสอบนั่งหน้าอย่างนี้เลย……………………… คิดได้อีก 555555555+++++

               เข้าสู่สัปดาห์แห่งการสอบ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ…..น้องจิเตรียมตัวก่อนการสอบ 1 อาทิตย์(แบบฟิตๆ)…..ไปอ่านหนังสือ นอนในหอสมุดเลยก็มี…..อ่านต่ำสุดก็ประมาณตี 3…..อ่านแล้วก็ไปเรียน ไปเรียนแล้วก็มาอ่าน…แบบว่า ใครทักก็ยิ้มให้ แต่ยิ้มแบบไม่ชื่นบานเพราะด้วยความเครียดในสมองทั้งสองซีก เอิกๆๆ

                              ก่อนการสอบก็ยังพอไหว…..อิอิ อ้วนท้วนสมบูรณ์ดีเจ้าค่ะ

               มีอยู่คืนหนึ่ง น้องจิเครียดเกี่ยวกับการสอบพูดภาษาไทยกับพูดภาษาอังกฤษ..แล้วน้องจิก็ไปห้องสมุดอ่านไปอ่านมา …ในที่สุดก็ตัดสินใจ ลงไปซื้อแปปซี่มากินคลายเครียด…กินแล้วจุกเลยแน่นไปหมด….ส่งข้อความบอกลุงสุดที่รัก…ว่า กินแปปซี่จุก…ลุงโทรกลับมาบอกว่า อย่าไปเครียด อย่าพึ่งเหยียบคันเร่งเยอะ เรียนอีก 4 ปีนะ ไม่ใช่เรียนจบแค่ ปีเดียว 555+++…อย่าผ่าไฟแดงนะอีหนู….อิอิ แล้วลุงก็บอกว่า คืนนี้อ่านแค่ เที่ยงคืนพอนะ เดี๋ยวลุงโทรมาไล่ให้ไปนอนอีกรอบ

               อ่านหนังสือไปเรื่อยๆ…ประมา 5 ทุ่มครึ่งลุงก็โทรมาบอกว่าให้อ่านแค่ 20 นาทีเท่านั้นนะแล้วก็ไปนอนคืนนี้ไม่ต้องนอนที่หอสมุด…น้องจิก็เชื่อฟังทุกประการ….น้องจินอนเที่ยงคืน

               พอรุ่งเช้าลุงแห่งชาติก็โทรมาบอกว่า…ลุงกำลังอยู่บนรถเดินทางไปลพบุรี (ไปหาเพื่อนๆของน้องจิ อิอิ)…..ลุงบอกให้น้องจิไปวิ่งสัก 2 รอบ…น้องจิก็เลยไปวิ่ง 2 รอบแล้วก็ขึ้นมาอาบน้ำแต่งตัว เตรียมตัวไปสอบพูดภาษาไทย….แล้วลุงเอกก็โทรมาอีก..โทรมาเพราะยังไม่ได้อวยพรให้น้องจิเลยค่ะ….พอลุงอวยพรเสร็จมีกำลังใจในการสอบ….

                น้องจิไปสอบพูด…น้องจิพูดเรื่อง วัฒนธรรมเมืองสุพรรณ…ก่อนจะออกไปพูด น้องจิก็นึกถึง ลุงเอก ป้าจุ๋ม พ่อครู ครูพิสูจน์ พ่อประจักษ์ ครูเสียงเหน่อ  นึกถึงหมดเลย…แล้วน้องจิก็เดินออกไปพูด…น้องจิพูดนำเรื่องด้วย บทกลอน 2 บท และปิดท้ายด้วย คำขวัญประจำจังหวัดสุพรรณ

                ครูบอกน้องจิว่า ..ลีลาการพูดดี ขึ้นด้วยดี ปิดเรื่องดี จังหวะการพูดดี แต่งตัวเรียบร้อย(หน้าตาดี)  555++….บุคคลิกดี  ออกเสียง ร  และ คำควบกล้ำชัดเจน แต่ เสียง ท มีลมมากไปหน่อย 555++ น้องจิก็งงๆเหมือนกัน…แล้วครูก็บอกว่า ข้อมูลวัฒนธรรมด้านสำเนียงหามาได้ชัดเจน สมบูรณ์ดีมาก 555++ น้องจิต้องขอบคุณครูพิสูจน์ที่สุดๆๆๆๆ

                 สรุปน้องจิสอบพูดภาไทยได้คะแนน 4.85 เต็ม 5…..โทรไปบอกลุงสุดที่รัก  และเตรียมตัวสอบพูดภาษาอังกฤษในตอนบ่ายต่อไป…งานนี้ได้ติวเตอร์จากครูเสียงเหน่อๆ เป็นคนสอนให้…ลุงเอกให้พรมาเรียบร้อยในรอบบ่าย…ไปสอบด้วยความตื่นเต้น…พูดๆๆๆๆ ครูบอกว่า ดัดจริตใช้ได้ ป๊าดดดดดด….ได้มา 4.75 เจ้าค่ะ 555555+++….สบายใจไปในการสอบพูดทั้งไทยและอังกฤษ

                   พอมาถึงสัปดาห์นี้…เป็นสัปดาห์ของการสอบปลายภาค…ยิ่งหนักใหญ่เลย…วิชาแรกเมื่อวันจันทร์ที่ผ่านมา น้องจิสอบ information เจ้าค่ะ…สอบเสร็จ น้องจิก็กลับมาที่หอ…น้องจิแทบตาย…อาเจียนๆๆๆ แล้วก็ปวดท้องมาก เดินไม่ไหว…ตอนแรกเพื่อนบอกว่าไปหาหมอไหม น้องจิยังไม่นึกว่าจะเป็นมาก ก็เลยบอกว่าไม่เป็นไร สักพัก น้องจิยืนไม่ได้ต้องคลานลงกับพื้นเลย ก็เลยบอกเพื่อนว่า พาไปโรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุดเลย เพื่อนเลยเรียกวินมอไซค์พาไปโรงพยาบาลนครปฐม แบบว่า นั่งรถแทบตกมอไซค์แบบปวดมากๆ น้ำตาไหลเลย.

                   พอไปถึงโรงพยาบาล..หมอก็ให้นอนบนเปลแล้วลากไปที่ห้องฉุกเฉิน…กลัวสุดๆ..ตอนนั้นก็นึกถึง ลุงเอกอีกนั่นแหละ นึกถึงป้าจุ๋ม..พอนึกถึงเสร็จ ก็โทรหาแม่..ให้แม่มาหาที่โรงพยาบาลนครปฐมด้วย..แม่ก็มาเลย……หมอไม่ได้ทำอะไรเลย ให้น้องจินอนปวดใส่แทบขาด…จนอาการทุเราลงหมอก็มากดๆท้อง…และวินิจฉัยโรคมาว่า น้องจิมีลมในกระเพาะมากเกินไป + กับความเครียดเลยเป็นอย่างนี้..แล้วลุงเอก ครูพิสูจน์ ครูแอน ครูเสียงเหน่อ ก็โทรมาหาน้องจิตลอดเลย ซึ้งมากๆในความห่วงใย รักทุกคนมากๆๆๆๆๆๆๆ ถึงมากที่สุด ไปจนถึง อินฟินีตี้เลย อิอิ

                  มาวันนี้สอบภาษาไทย….ลุงเอกก็โทรมาให้พร…ก่อนเข้าห้องสอบแบบว่า ปวดท้องก็ปวด คลื่นไส้อีกต่างหาก….แต่ได้พรแล้วน้องจิต้องทำได้ แถมน้องจิเอายันต์ลุงเอกผูกปากกาเข้าไปทำข้อสอบด้วย (เล่นของเล็กน้อย)….น้องจิก็พยายามนั่งคิด…นั่งเขียน…พระเจ้า!! ออกอะไรมึนได้อีก..ทำจนเสร็จแล้วก็ส่ง…พอส่งข้อสอบเสร็จก็กลับหอ..อ้วกได้อีก จะตายไหมนี่..แล้วก็มาติวภาษาอังฤษตอนบ่าย 1-บ่าย 5 โมง แล้วก็นั่งรถเมล์กลับบ้าน……แม่มารอรับ แล้วก็ไปงานศพของลุงต่อ……พรุ่งนี้อ่านวิชาภาษาอังกฤษและปรัชญา เพื่อเตรียมตัวสอบวันพฤหัสนี้ พระเจ้า อิอิ สู้ว๊อยยยยย

                 น้องจิรักลุงเอก รักป้าจุ๋ม รักพ่อครู รักลุงอัยการ รักอาเหลียง รักครูพิสูจน์ รักพ่อประจักษ์ รักครูเสียงเหน่อ รักครูโย่ง รักลุงบางทราย รักป้าหมอเจ๊ รักป้านิด  รักลุงนายช่าง  รักทุกๆๆคนเลย หนังสือเรียนน้องจิส่วนใหญ่จะมีชื่อคนที่น้องจิรักไว้ด้วย แทบทุกเล่ม เพราะเวลาน้องจิเปิดหนังสือมาอ่านก็จะมีกำลังใจในการอ่าน อิอิ

                    ตอนนี้เอารูปนิ้วมาให้ดู..ถ้าถ่ายรูปน้องจิมาให้ดู คงจะบอกเป็นคำเดียวกันว่า ซากคนเดินได้ 5555+++….เอานิ้วมาให้ดูว่า ยังสู้อยู่ และ รักทุกๆคน อิอิ

                                     สู้ได้อีกค่ะ ….555555++++….อิอิ

                                    รักทุกๆๆๆคนนะค่ะ ……….อิอิอิ