สืบสานอีแซว…ตามแนวสุพรรณ

5 ความคิดเห็น โดย น้องจิ เมื่อ 25 มกราคม 2009 เวลา 13:29 ในหมวดหมู่ Uncategorized #
อ่าน: 2437

สวัสดีเจ้าค่ะทุกๆท่าน…วันนี้มีโอกาสมาเขียนอีกแล้ว…ก่อนที่จะเดินทางกลับมหาวิทยาลัยในตอนเย็น….อิอิ

             เมื่อวานน้องจิไปช่วยครูพิสูจน์และน้องๆโรงเรียนบางลี่วิทยาแสดงเพลงอีแซวที่มหาวิทยาลัยราชภัฏ นครปฐมมาเจ้าค่ะ….นัดกับครูพิสูจน์ไว้ที่หน้าม.ศิลปากร…เพราะอยู่ไม่ไกลกับม.ราชภัฏมากนัก….ในตอนเช้า ครูพิสูจน์ก็มารับที่หน้ามหาวิทยาลัยแล้วได้เดินทางไปถึงราชภัฏนครปฐมในเวลาไม่ถึง 5 นาที อิอิ

             น้องจิดีใจมากๆที่จะได้ใส่ชุดอีแซวอีกครั้ง….และอยากจะใส่อีกหลายๆครั้งซะด้วยสิ อิอิ….น้องจิได้พบน้องๆที่น่ารัก….พวกเราสนิทกันมากๆ คำแรกที่น้องๆทักก็คือ เมื่อไหร่ผมพี่จิจะยาวสักที …โอ๊ยน้องเอ๋ย มันยาวให้เท่านี้ก็บุญและ 55555++….

              ในขณะที่แต่งตัวก่อนทำการแสดง…น้องจิเห็นเจ้าโจ้แต่งเครื่องประดับเล่น…ซึ่งเป็นเครื่องประดับที่วางอยู่ในกระจาดสีขาวๆ….แต่งแล้วออกมาใช้ได้…น้องๆเลยบอกพี่จิไปแต่งเป็นตัวนางหน่อยจะถ่ายรูป…5555++…น้องจิก็บ้ายุซะด้วย เลยไปแต่งแล้วถ่ายรูปคู่กับเจ้าโจ้….งานนี้อีแซวแปลงโฉม ฮาได้อีกค่ะ อิอิ

                         Vc

               แล้วก็ถึงเวลาแสดง…พวกเราแสดงกันใช้เวลาไปชั่วโมงกว่าๆ….ร้องหลายแนวเพลงมากๆ น้องจิร้องอีแซว แหล่ และ รำตัด…และสังเกตเห็นได้ถึงพัฒนาการของอีแซวโรงเรียนบางลี่วิทยา…ไม่ว่าจะเป็นคนพูด ซึ่งน้องข้าวฟ่างกำลังจะหัดพูด….ที่มากไปกว่านั้น อีแซวบางลี่นี่ มีการพัฒนาทางด้านการแต่งตัวอย่างมากๆ…”ไก่งามเพราะขน คนงามเพราะแต่ง”……(แต่ถ้าน้องจิแต่ง คำพังเพยนี้อาจจะเปลี่ยนไปก็ได้ค่ะ)……

                พอแสดงจบ…ก็กลับบ้าน..งานนี้ไม่ต้องขึ้นรถเมล์เพราะได้นั่งรถฟรี ครูพิสูจน์ไปส่งที่บ้านเจ้าค่ะ อิอิ…

                น้องจิดีใจมากๆค่ะที่ได้มีโอกาสมาเล่นอีแซวอีกครั้ง….แถมครูพิสูจน์เล่าเรื่องลาวครั่งที่ทำวิทยานิพนธ์เกี่ยวกับอักษรไทยน้อยด้วยค่ะ…ซึ่งน้องจิกำลังทำวิจัยเกี่ยวกับเรื่องนี้พอดีเลย งานนี้คุ้มมากๆค่ะ…เดี๋ยวเย็นนี้น้องจิต้องกลับไปซ้อมดนตรีไทยและพรุ่งนี้ต้องออกพื้นที่วิจัยอีกเช่นเคยเจ้าค่ะ

                     Mm

                รักและคิดถึงทุกๆท่านนะเจ้าค่ะ …………เป็นกำลังใจให้เจ้าค่ะ….หนูจิ


มันก็แค่ ขำ ขำ

8 ความคิดเห็น โดย น้องจิ เมื่อ 25 มกราคม 2009 เวลา 10:15 ในหมวดหมู่ Uncategorized #
อ่าน: 2578

 

ฉันโดนแขวนประจานกลางแดดจ้า

ใครผ่านไปผ่านมาเขาก็เห็น

หัวเราะเยาะฉันอย่างเลือดเย็น

เพียงเพราะเป็นกางเกงในลายการ์ตูน

 

รอบกายคืออาคารอันสวยหรู

ล้วนแต่ดูศิวิไลซ์น่าอิจฉา

บรรยากาศสวยงามสะอาดตา

แมลงสาบอย่างข้าขอลาจร

 

ค่อย ๆ ก้าวขึ้นไปอย่างช้า ๆ

โดยอาศัยวันเวลาเป็นพื้นฐาน

สี่สิบปีที่ฉันเกี่ยวประสบการณ์

ก้าวขึ้นคานอย่างโดดเดี่ยวเปลี่ยวหัวใจ

 

เรื่องเล่าสนุกๆค่ะ

            เรื่องของคุณลุงคนนึง แกทำงานอยู่ กทม. ใกล้จะเกษียณแล้วล่ะ
วันหนึ่งก็มารอรถเมล์จะกลับบ้าน รออยู่คันแล้วคันเล่ารถก็ดูเต็มทุกคัน
แกรออยู่ตั้งนาน  เวลาก็ค่ำลงๆ ก็มีอยู่คันหนึ่ง ทำท่าว่าจะจอดรับ แต่ก็ไม่จอด
แต่ลุงแกนึกว่าจะจอดก็ค่อยๆ วิ่งไล่ตามแกวิ่งไล่ตามไปเรื่อยๆ
เผลอไปสักพักใหญ่
….เฮ้ย …..ถึงบ้านแล้วนี่หว่า แกดีใจ
เออดี …..ไม่ต้องเสียค่ารถเมล์สามบาท แกดีใจ ใหญ่เลย กลับไปเล่าให้เมียฟัง
ลุง : นี่เธอจ๋า .. วันนี้พี่วิ่งไล่ตามรถเมล์มานะ ถึงบ้านพอดี ตังค์ก็ไม่ต้องเสียตั้งสามบาทล่ะ
เมีย : (พอได้ยินแทนที่จะดีใจไปด้วยกลับด่าส่ง)…ไอ้แก่จะตายแล้วยังจะโง่อีก
ลุง : อ้าวมาด่าฉันทำไมล่ะ
เมีย : นี่ถ้าแกวิ่งตามแท็กซี่ แกรู้มั้ย ประหยัดได้อีกตั้งเท่าไหร่

 

รูปเธอคือประตูสู่ความสำเร็จ อิอิ

สามี: เธอพกรูปฉันไว้ในกระเป๋าเสมอ ทำไมหรอ
ภรรยา: อ๋อ ก็ถ้ามีปัญหาอะไร ไม่ว่าจะหนักหนาแค่ไหน ฉันก็จะดูรูปเธอ
แล้วปัญหาก็หายไปเลย
สามี: เห็นมั้ย ว่าฉันเป็นสิ่งมหัศจรรย์สำหรับเธอขนาดไหน
ภรรยา: ใช่ ฉันมองภาพเธอแล้วก็พูดกับตัวเองว่า “ปัญหาอะไรจะมาหนักหนากว่านี้อีกนะ”

การแก้ไขปัญหาของเมีย อิอิ

 ”สามีนอนดูอเมริกันฟุตบอลอยู่ ภรรยาเข้ามาขอร้อง
“ซ่อมไฟทางเดินให้หน่อยสิ มันเสียมาหลายวันแล้ว”
“ซ่อมไฟเหรอ” สามีโมโห
“ฉันไม่ได้ทำงานเจเนรัลอิเลคทริคนะ ดูที่หน้าผากซิมี จีอี. สลักไว้หรือเปล่า”
“งั้นซ่อมประตูตู้เย็นให้หน่อยนะ” ภรรยาขอต่อ
“ซ่อมตู้เย็น ? ” สามีฉุน “ไม่ได้ทำงานเวิล์ดพูลนะ ดูหน้าผากฉันซิมีอักษรสลักไว้หรือเปล่า”
“ค่ะ อย่างน้อยช่วยดูบันไดให้หน่อยได้ไหม รู้สึกมันจะพังแล้วนะ
“ซ่อมบันได” สามีโมโหสุดขีด “ฉันไม่ใช่พนักงานรับซ่อมบ้านนะ ดูซิมีเครื่องหมายพนักงานอยู่ตรงไหน”
สามีปึงปังออกจากบ้านไป เขาไปดื่มเหล้าดับอารมณ์อยู่สักพักก็รู้สึกตัวว่าเขาพูดจารุนแรงไป
เขาตัดสินใจกลับบ้านมาซ่อมของใช้ให้ภรรยา
เมื่อกลับเข้าบ้าน เขาเห็นไฟทางเดินส่องสว่างดี ประตูตู้เย็นก็ซ่อมเป็นปกติ บันไดก็ซ่อมเสร็จ
เขาจึงถามภรรยา “ที่รัก นี่เธอซ่อมมันยังไง”
“อ๋อ พอคุณออกจากบ้านไป ฉันก็นั่งร้องไห้อยู่ที่หน้าบ้าน มีผู้ชายคนหนึ่งผ่านมาถาม ฉันเลยเล่าให้ฟัง
เขาอาสาว่าจะซ่อมให้ โดยขอนอนกับฉันครั้งหนึ่ง หรือไม่ก็ทำคุกกี้ให้เขา”
“เหรอ แล้วเธอทำคุกกี้อะไรให้เขาล่ะ” สามีถาม
“นี่คุณ” ภรรยาขึ้นเสียง
“ดูหน้าผากฉันซิ มีอักษร S & P หรือเปล่า”

 

             **** วันนี้น้องจิก็เอาเรื่องขำๆ มาเขียนให้ฟังนะเจ้าค่ะ อิอิ หวังว่าอ่านแล้วคงจะคลายเครียดกันเด้อจ้า รักและคิดถึงทุกท่านนะค่ะ กอดๆๆ****

 

 



Main: 0.046961069107056 sec
Sidebar: 0.026746034622192 sec