~*…~*~ ฝากสายลม…ปลอบแผ่นดิน~*~…~*
~*…~*~ ฝากสายลม…ปลอบแผ่นดิน~*~…~*
ลมเอ๋ย ช่วยเป็นสื่อให้ นำรักจากห้วงดวงใจ ของข้านี้ไปบอกเขานั้นหนา ให้ ” เมืองไทย ” รู้ว่า ไม่นานลูกที่จากมาจะไปซบหน้ากับอกแม่เอย……
ตั้งแต่เราเกิดมา….ถูกถนุถนอมอยู่ในอ้อมอกอันอบอุ่นของแม่…เสียงเพลงกล่อมเด็กได้ผ่านหูฟังดูไพเราะจนเคลิ้มหลับ……เราจะถูกปลอบตอนที่เราร้องไห้ เสียใจ หนาว ทุกข์ ….แล้วเวลาที่แผ่นดินเจ็บปวดรวดร้าวล่ะ ใครจะเป็นผู้ปลอบโยน?????
เด็กมีปัญหา หา หา ช่วยไม่ได้เลยเธอ ปล่อยไปต้องเพ้อ เพ้อ เพ้อเที่ยวไปรักใครๆ ก็เลยต้องหา หา หา คนมาควบคุมใจ เป็นเธอได้ไหม ยัย ยัย ช่วยมารัก รักกันก็จะดี……..เมื่อเวลาเด็กมีปัญหา…ก็มักจะหาคนมาเป็นที่ปรึกษา คอยดูแลเอาใจใส่ให้ความรักความอบอุ่น……..แล้วเวลาที่แผ่นดินกำลังเกิดปัญหาล่ะ ใครจะมาเป็นผู้แก้ปัญหา??????
ในขณะที่เรากินอาหารเข้าไปในแต่ละวัน…เราสามารถรับรสได้ทั้งหมด 4 รส ไม่ว่าจะเป็นหวาน เปรี้ยว ขม เผ็ด…เมื่อเรากินเผ็ดเข้าไป…เราก็จะดื่มน้ำ ดื่มนมเพื่อบรรเทาอาการ….แล้วในขณะที่แผ่นดินกำลังเผ็ดร้อนล่ะ เราจะได้อะไรบรรเทา?????
วิทยาศาสตร์มีความเจริญก้าวหน้ามากมาย….จึงทำให้เกิดผลิตภัณฑ์ต่างๆเพื่อช่วยให้ผู้บริโภคพึงพอใจกับผลที่ได้รับ….ถ้าหน้าเป็นฝ้า ตีนกาขึ้น ผิวแตก ก็มีครีมทาเพื่อให้ใบหน้าดูสดใส สวยงาม…..แล้ววิทยาศาสตร์จะสร้างผลิตภัณฑ์ที่ทำให้แผ่นดินไม่แตกแยก เป็นน้ำหนึ่งเป็นเนื้อเดียวกันจะได้ไหม??????
ในยามที่เศร้ารู้สึกเศร้า มันก็มีหลากหลายสาเหตุ…เศร้าเพราะอกหัก ก็โทษคนรัก…เศร้าเพราะสอบตกก็โทษตัวเอง เศร้าเพราะตกรถก็โทษคนขับ …….ทุกความเศร้าย่อมมีสิ่งที่ทำให้เศร้าทั้งนั้น….แล้วเวลาที่แผ่นดินเศร้าล่ะ จะโทษใครดี??????
รักกันไว้เถิด เราเกิดร่วมแดนไทย จะเกิดภาคไหนๆ ก็ไทยด้วยกัน……เมืองไทยแบ่งเป็นภาคต่างๆ มีภาษา วัฒนธรรม ความเป็นอยู่ที่แตกต่างกันออกไป มีอาณาเขตบอกอย่างแน่นอนว่า ตรงนี้เหนือ ตรงนี้ใต้ ตรงนี้ออก ตรงนี้ตก……แต่แผ่นดินซิเจ้าค่ะ….แผ่นดินไม่มีการแบ่งแยก แผ่นดินยังคงเป็นดินแผ่นเดียวที่ให้คนทุกภาค ทุกภาษา ทุกวัฒนธรรมได้ยืนหยัดอยู่ทุกวัน…..จะมีใครรักแผ่นดินไหม?????
ในยามที่ท้อแท้ ขอเพียงแค่คนหนึ่ง ที่จะคิดถึง และคอยห่วงใย ในยามที่ชีวิต หม่นหมองร้องไห้ ขอเพียงมีใคร ปลอบใจสักคน…….คนเราย่อมที่จะหาที่พึ่งพาจิตใจเวลาที่จิตใจอ่อนแอ อ่อนล้า อ่อนไหว……และในยามที่แผ่นดินไหวล่ะ ใครจะอยู่เคียงข้าง…(บางท่านคงคิดว่า แผ่นดินไหวใครจะอยู่ หนีก่อนแหละ เดี๋ยวโดนดินทับตาย อิอิ)…แต่หนูนี่แหละจะคอยกอดแหละปลอบแผ่นดินแม้จะโดนแผ่นดินทับก็ยอมจะกลัวอะไรกับแผ่นดินทับทีเรายังทับแผ่นดินมาตั้งแต่เกิด…หนูจะคอยอยู่ข้างแผ่นดิน
ฝากสายลมอันอ่อนไหว…..ช่วยปลอบโยนแผ่นดิน….คงอีกไม่นานก็จะดีขึ้นเอง….รักและห่วงใยแผ่นดินเสมอ……จุ๊บๆ
« « Prev : มอบของขวัญจากก้อนดิน….แด่ประเทศชาติ
Next : *~…ใครว่ามนุษย์เอาชนะทุกอย่าง…~* » »
2 ความคิดเห็น
ตามอ่านมาทุกบันทึกด้วยความชื่นชมเยาวชนคนเก่งคนนี้จากใจจริงเลยจ้ะ ที่เลือกเม้นต์ในบันทึกนี้เพราะเห็นว่ายังไม่มีคนเม้นต์ อิอิอิ
น้องจิเขียนได้น่ารักมาก และเห็นถึงความตั้งใจดีที่จะร่วมกันปลอบโยนแผ่นดิน อาชอบบันทึกนี้ของน้องจินะจ๊ะ..กอดแน่นๆด้วยความภูมิใจจ้ะ ^ ^
สวัสดีเจ้าค่ะ อาน้ำฟ้าและปรายดาว
ชื่ออาเพราะจังเลยค่ะ อิอิ ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมบันทึกน้องจิค่ะ สบายดีหรือเปล่าเจ้าค่ะ รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ เป็นกำลังใจให้เจ้าค่ะ….หนูจิ