ลานละเลง

จากการประกาศสถานะการณ์ฉุกเฉินที่เกิดขึ้น จนถึงกระทั่งเมื่อวาน (พ.19-5-53)

เวลาประมาณ 17.00 น. มีกลุ่มคนจำนวนประมาณ 100 คน มารวมตัวกัน ณ.บริเวณริมถนน พระรามสี่ ฝั่งพื้นที่เขตปทุมวัน (ตรงข้ามกับ ธ.กรุงเทพ สาขาสะพานเหลือง ซึ่งอยู่ฝั่งในเขตพื้นที่บางรัก)

มีคนจำนวนหนึ่งในนั้น วิ่งข้ามถนนมา เพื่อที่จะพยายามเผา ธ.กรุงเทพ ตำรวจ ซึ่งคุมเชิงอยู่บริเวณนั้น จำนวน 2 นาย ก็ได้พยายามเกลี้ยกล่อมว่า อย่าเลย ซึ่งนักการเมี่ยงก็อยู่บริเวณนั้น ก็ได้ร่วมช่วยเกลี้ยกล่อมด้วยว่า ที่นี่เป็นชุมชน มีเด็ก สตรี และผู้สูงอายุเป็นส่วนใหญ่ อย่าให้ชาวบ้านซึ่งไม่รู้เรื่องเดือดร้อนด้วยเลย

การเกลี้ยกล่อมดูแล้วจะไม่เกิดผล และตำรวจดูแล้วก็ไม่สามารถที่จะควบคุมสถานะการณ์ได้

นักการเมี่ยงจึงวิ่งเข้าไปในชุมชน ซึ่งมีชาวบ้านหลาย ๆ ท่าน ชะโงกหน้า หรือบางท่าน ก็ออกมาอยู่หน้าบ้าน มองดูเหตุการณ์อยู่ พร้อมกับตะโกนบอกชาวบ้านเหล่านั้นว่า อาจจะมีบางกลุ่ม กำลังจะมาเผา ธ.กรุงเทพ อยากให้พวกเราชาวชุมชน ออกมารวมตัวกัน ขอร้อง แต่อย่ากดดัน เขาเหล่านั้น ไม่ให้เผา ธ.กรุงเทพ ซึ่งอาจลามเข้ามาถึงชาวบ้านในชุมชน

จากนั้นก็ได้โทรฯแจ้งประธานชุมชน ว่าให้ช่วยออกเสียงตามสายในเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ซึ่งประธานชุมชนก็ขออกมาดูเหตุการณ์ก่อน

ได้คุยกับตำรวจอีกครั้ง ทางตำรวจแนะนำว่า หากมีเสียงตามสาย แล้วดังมาถึงกลุ่มผู้ชุมนุน ให้กระจายเสียงในลักษณะขอร้องอาจจะสามารถช่วยได้บ้าง

ได้ยินตำรวจแนะนำอย่างนี้ ประธานชุมชน กับนักการเมี่ยง จึงรีบกลับไปที่บ้านประธานชุมชน เพื่อกระจายเสียงในลักษณะขอความเห็นใจจากผู้เข้าร่วมชุมนุม รวมถึงให้คนในชุมชน พร้อมที่จะรับสถานะการณ์

ระหว่างการประกาศ ทราบข่าวว่า ทางผู้ชุมนุม ค่อนข้างที่จะยินยอมแค่เผาเกาะกลางเท่านั้น

แต่เหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น เมื่อทางฝ่ายผู้ชุมนุม ที่เป็นผู้หญิงท่านหนึ่ง คอย ก่นด่า และยุแหย่ ตลอดเวลา ทำให้คนบางคนในชุมชนเกิดอาการไม่พอใจ จนกระทั่งตบตีกัน

พอตบตีกัน ตำรวจก็ไม่ได้ห้ามปราม ผู้ชุมนุมที่อยู่ฝั่งตรงข้าม จึงกรูเข้ามา ชาวชุมชน จึงหนีหลบกันเข้ามาในซอย

ขณะนั้น ผู้ชุมนุมเริ่มเปลี่ยนใจที่จะเผา ธ.กรุงเทพ มีการขว้างปา ระเบิดขวดเข้าไปใน ธ. และเผายางรถยนต์

คนในชุมชน พยายามเอาเครื่องดับเพลิงมาดับ ก็ต้องวิ่งหนีออกมาจากจุดเกิดเหตุ เพราะมีเสียงปืน และระเบิดขวด โยนเข้ามา

อีกประมาณ ครึ่งชั่วโมงหลังเกิดเหตุ รถดับเพลิงเข้ามาจากด้านสี่พระยา (หมายเหตุ ชุมชนซอยสองพระ เป็นซอยเส้นทางลัดเชื่อมระหว่าง ถนนสี่พระยา ออก ถนนพระรามสี่ ซึ่งเดินรถทางเดียว) มาถึง ก็ไม่กล้าที่จะฉีดน้ำดับ เพราะพอขยับตัว ทางฝ่ายผู้ชุมนุม ก็มีการยิง และปาระเบิดขวดเข้ามา ตอนนี้ ทางฝ่ายชุมชน เริ่มมีคนเจ็บจากระเบิด หนึ่งคน

ข่าวว่า มีผู้ชุมนุม ซุ่มอยู่บนสะพานลอย มีปืนและพร้อมที่จะยิง หากชาวชุมชน หรือมีใคร ขยับออกไปทาง ถนนพระรามสี่

สถานะการณ์เริ่มเครียด เพราะทำอะไรกันไม่ได้เลย รถดับเพลิง ก็ถอยออกไปทางถนนสี่พระยา เพราะเกรงว่าอยู่นาน อาจโดนยึดรถ

ติดต่อกับนักการอิ่มตลอดเวลา

ข่าวมาใหม่ว่า ต้องรอให้ถึงเวลา เคอร์ฟิว เพื่อทหารจะได้ออกมา และรถน้ำจะได้มาดับเพลิง

ตอนนี้หลาน เริ่มร้องไห้ พี่สะใภ้ก็ตกใจกลัว แต่อาป๊า บอกว่าไม่มีอะไรหรอก ไม่ยอมไปไหน แต่ก็เตรียมของพร้อมที่จะอพยพทันที

นักการเมี่ยงเริ่มกลับหัวรถ ให้พร้อมที่จะพุ่งหนีออกไปทางสี่พระยา เพราะในซอยเป็นการเดินรถทางเดียว จึงต้องกลับหัวรถเพื่อย้อนศรออกไป

พี่ชาย ซึ่งตอนนี้อยู่ ตจว. ก็โทรฯบอกเพื่อนซึ่งอยู่ในละแวกไม่ไกล ให้มาช่วยดูแลที่บ้านหน่อย

ตอนนี้ก็ต้องตัดสินใจว่า ให้หลาน กะพี่สะใภ้ ไปอยู่ในที่ ๆ ปลอดภัยก่อน คือบ้านเพื่อนพี่ชาย เพราะ อาป๊า กะอาม้า ยังไม่ยอมออกจากบ้านแน่ ๆ

เวลาประมาณ 22.00 น. คนในชุมชนที่รวมตัวกันอยู่ เริ่มถอยร่นไปอยู่กลางซอย แต่จะมีพวกผู้ชายบางกลุ่ม ประมาณ 10 คน มาซุ่มอยู่แถวหน้าปากซอย (บริเวณหน้าบ้านนักการเมี่ยง) มีไม้ แป๊บ หรืออาวุธที่พอหาได้ มาดักเพื่อกันไม่ให้พวกผู้ชุมนุมรุกล้ำเข้ามาในซอย (……. ขณะนี้ นักการเมี่ยง นึกถึงชาวบ้าน บางระจันเลยอ่ะ คือไม่มีใครช่วยเราได้ นอกจากตัวเราเอง………..)

สักพักมีตำรวจ 2 นาย ขี่มอเตอร์ไซด์เข้ามา และก็ย่องออกไปดูเหตุการณ์หน้าปากซอย จากนั้นก็วิ่งเข้ามา พร้อมกับบอกชาวบ้านที่ซุ่มอยู่ว่า เฮ้ย มันยังอยู่อีกเยอะ ………………….. พวกผู้ชายที่ซุ่มอยู่ ก็เลยต้องวิ่งหนีตามตำรวจไปอยู่ที่กลางซอย (…….. เฮ้ออออออออออ นักการเมี่ยงนึกในใจว่า แล้วพวกคุณตำรวจจะมาทำไมฟร่ะนี่……………)

มีข่าวว่า รถน้ำ มาอีกครั้ง แต่ก็ยังคงดับเพลิงไม่ได้ เพราะโดนระเบิดขวดและ เสียงปืน คอยสกัด จึงต้องถอยออกไป

นักการเมี่ยง ให้อาป๊า กะอาม้าขึ้นไปนอน ส่วนตัวเอง เอาเตียงผ้าใบมานอนชั้นล่างเพื่อรอดูเหตุการณ์

ตลอดเวลา มีเสียงปืน และระเบิดเป็นระยะ ๆ

เวลาประมาณ 24.00 น. ได้ยินเสียงกลุ่มมอเตอร์ไซด์ จึงแอบชะโงกหน้าออกไปดู ปรากฎว่าเป็นกลุ่มตำรวจ จึงตัดสินใจ ออกจากบ้าน และตะโกนถามตำรวจว่า ไฟที่แบงค์กรุงเทพดับหรือยัง

คราวนี้แหละ ตำรวจที่ขี่มอเตอร์ไซด์ทั้งหลาย เริ่มกรูเข้ามา พร้อมกับส่องไฟใส่ (ตอนนี้นักการเมี่ยง ยกสองมือยอมแพ้แล้วอ่ะ แหะ ๆ) พร้อมกับตะโกนใส่ว่า ใครอ่ะ ออกมาทำไม เข้าไป จึงต้องบอกไปว่า บ้านอยู่ตรงนี้ อยากรู้ว่า ธ.กรุงเทพ ไฟดับหรือยัง
ก็ได้ยินเสียงตะโกนตอบกลับมาว่า ดับแล้ว ๆ เข้าบ้านไป (นึกในใจ มันดับแล้วแน่หรืออ่ะ)

กว่าเสียงปืน หรือเสียงดังต่าง ๆ เริ่มหาย ก็ประมาณ ตี 4

ประมาณ 06.00 น. คนในชุมชนเริ่มทะยอยออกมา ควันใน ธ.กรุงเทพ ยังคงมีอยู่

ประมาณ 07.00 น. รถดับเพลิง มาถึง ฉีดน้ำเข้าไปใน ธ. แต่ก็ไม่สามารถเข้าไปถึงด้านใน แจ้งมาว่า ต้องบอกให้ทาง พนักงาน หรือผู้จัดการ ธ.มาก่อน จึงจะสามารถฉีดน้ำเข้าไปข้างในได้

ประมาณ 09.00 น. ควันเริ่มหมดไป สถานะการณ์ต่าง ๆ เริ่มดีขึ้น

พี่สะใภ้พาหลาน ๆ กลับมาที่บ้าน ข้างบ้านที่ไปพักที่อื่นเมื่อคืน ซื้อกับข้าวมาฝากที่บ้านนักการเมี่ยงด้วย เพราะคนเริ่มทะยอยกลับเข้าบ้านแล้ว

เฮ้ออออออออ จบเรื่องเมื่อคืน ด้วยความระทึกใจ สะเทือนใจ ซาบซึ้งใจ ฯลฯ

ขอบคุณทุก ๆ ท่าน ที่ลานแห่งนี้อีกครั้ง ค่ะ

11 Comments »