ลานระเบิด

เช้าวันอาทิตย์เป็นวันหยุดของคนทำงานส่วนใหญ่  ซึ่งก็ล้วนเป็นมนุษย์เงินเดือน  หลายคนตื่นสาย  หลายคนตื่นเช้า ทำตัวสบายๆ  กว่าจะอาบน้ำ  ทำตัวเรื่อยๆอย่างไม่เร่งรีบ  ให้เวลากับครอบครัว กับตัวเอง อย่างเต็มที่  ผมก็เช่นกัน ตื่นช้ากว่าปกติ ตั้งใจจะตื่นสาย เพราะเมื่อคืนทั้งลมกรรโชกแรงและฝนตกหนัก  ภารกิจเข้าเวรยามต้องเลิกเร็วกว่าทุกคืน  สาเหตุก็เจ้านกเขาใหญ่ตัวโปรดขันสะเทือนเลื่อนลั่น เช้านี้เลยชวนลูกสาวคนเล็กอายุ 5 ขวบกว่า เดินเก็บผักริมรั้ว ( ตามสไตล์ ออกกำลังกายแบบชาวบ้านตามที่ได้เรียนรู้ที่สวนป่า )  ระหว่างนั้นก็ทักทายเพื่อนบ้านไปทั่ว มีคนต่างซอยนำวัวพันธุ์มาผูกให้กินหญ้า 2 ตัวรูปร่างสวยมาก  เห็นแล้วอยากจะเข้าไปแนะนำให้กินใบไม้บ้าง ( จะได้ถ่ายทอดความรู้จากสวนป่าเช่นกัน )  เก็บผักตำลึงมาได้ 1 ตะกร้า นำมาผัดน้ำมันกระเทียมเจียวใส่ซีอิ้วขาวสูตรสวนป่า  มื้อเช้าแบบบ้านๆ แต่ถูกใจศรีภรรยา  ทำให้ชวนคิดถึงครูบาจัง  ครูบาคงสบายดีนะ เจ้าบทเจ้ากลอนเชียว

                   ทุกวันหยุดถ้าไม่ได้ไปเที่ยวไหน ก็จะออกกำลังกายแบบนี้  นี่แหละวิถีชีวิตพอเพียงของผมที่กำลังถ่ายทอดให้กับลูกๆ

« « Prev : คืนนี้ไม่เหมือนคืนนั้น

Next : รู้ธรรมชาติแล้วจะอยู่อย่างไร » »