ลานจอมป่วน

ไม่ได้เขียนในแนวธรรมะนะ เพราะสารภาพเลยว่าไม่ชอบเข้าวัด สวด ท่องบาลีไม่ได้เลย ไม่เคยนั่งสมาธิเป็นเรื่องเป็นราว แต่เป็นการพิจารณาการใช้คำง่ายๆอธิบายอะไรบางอย่าง ให้คนบางคนฟังอาจจะเข้าใจได้ง่ายกว่า ?

ในการพัฒนาตัวเอง คงต้องฝึกปฏิบัติอะไรๆมากมายควบคู่ไปกับการเรียนรู้ทฤษฎี เพื่อให้เข้าใจพื้นฐานและขั้นตอนของการปฏิบัติ

หลังจากที่เริ่มเข้าใจว่าการพัฒนาตัวเอง (ซึ่งในการพัฒนาทีมงานก็มาเริ่มที่พัฒนาตัวเองเหมือนกัน) ก็เริ่มสนใจเรียนรู้เรื่องของตัวเองมากขึ้น เมื่อก่อนก็พยายามหาวิชาไปเปลี่ยนคนอื่น ไปพิชิตผู้อื่น ต้องเตะขี้หมา(ก็เหม็นเท้าตัวเอง……อันนี้ขอยืมที่ครูบาสอนไว้) ต้องเอาหัวโขกกำแพง จนหัวน่วม ปวดไปหมด แต่กำแพงก็ไม่ยักพัง สงสัยแข็งเหมือนกำแพงบ้านน้องมิม (อันนี้ก็ครูบาสอนไว้)

พอเริ่มสนใจตรงนี้เพราะเอะใจว่าเราน่าจะดับทุกข์ผิดทาง ก็เริ่มศึกษาควบคู่กับการปฏิบัติ ที่ทำอยู่ก็แค่ฝึกให้มีสมาธิ หัดตามดูจิตตามที่หลวงพ่ออำนาจสอน (ชอบแนวของ อ. วรภัทร์ ด้วย) ก็อ่านไป ปฏิบัติไป ได้มั่ง ไม่ได้ซะละมากกว่า อิอิ ช่วงนี้ก็เลยดูคลิปน้อยลง เอ๊ย ค้นเรื่องธรรมะมาอ่านมากขึ้น เพราะบางทีทำไปก็ติดขัดไป

……..

เข้าเรื่องสักที

……

ที่นำเรื่องปล่อยวางมาคุยกันเพราะเป็นคำที่เจอบ่อย คนที่ขี้โมโห ขี้น้อยใจ ฯลฯ ชอบบอกว่าปล่อยวางแล้ว แต่เผลอแป๊บเดียวหยิบขึ้นมาอีกแล้ว

บางคนใช้คำว่าทนได้แล้ว ยังไงๆก็ต้องทน แบบว่าศรีทนได้ในโฆษณาสีทาบ้าน แต่พอทนไม่ไหวก็ระเบิดเลย แถมคิดดอกเบี้ยทบต้นซะอีก

พูดคุยกับบางท่าน ท่านก็บอกว่าการที่รู้สึกโกรธแล้วระงับไว้ได้ก็เป็นการฝึกเอาศิลาไปทับหินไว้ รู้จักข่ม รู้จักระงับความโกรธไว้ ก็เป็นขั้นตอนแรกๆของการฝึกฝนตัวเอง แต่การระงับดังกล่าวอาจเป็นเพราะต้องทน มีความจำเป็นเพราะรักเขามาก เพราะกลัวผู้มีอำนาจ ฯลฯ ก็ดีกว่าไม่รู้จักระงับ ปล่อยให้ระเบิดออกมา ด่าว่าผู้อื่นหรือถึงขั้นลงไม้ลงมือ

บางคนก็คิดว่าทำได้แค่นี้ก็ถือว่าปล่อยวางได้แล้ว แต่พร้อมจะหยิบขึ้นมาอีก เพราะวางไว้เฉยๆ วางไว้ใกล้ตัวหยิบฉวยได้ง่าย

เลยคิดว่าน่าจะใช้คำว่า โยนทิ้งไปเลยแทนคำว่าปล่อยวาง เพราะถ้าโยนทิ้งไปเลย เวลาจะหยิบขึ้นมาใหม่น่าจะหาไม่เจอ หรือหายากกว่าวางไว้เฉยๆ วางไว้ข้างตัว

การโยนทิ้งไปเลย คงหมายถึงโยนเหตุการณ์ดังกล่าวทิ้งไปเลย ลืมไปเลย แต่ก่อนโยนทิ้งถ้ามีสติ นำมาไตร่ตรองจนเกิดปัญญา ก็จะโยนทิ้งไปทั้งอารมณ์เลยน่าจะดีกว่านะ

แต่ก็อย่างว่า พูดง่ายแต่ทำยาก แต่ถ้าเข้าใจ ฝึกปฏิบัติ สักวันคงทำได้ แต่ถ้ารู้แต่ไม่ทำ เมื่อไหร่ๆก็ทำไม่ได้เพราะไม่ได้ทำ

……….

จบยังไงดีนะ จบไม่ลง จบดื้อๆยังงี้แหละ…………

Facebook

« « Prev : ที่ว่าปฏิบัตินั้นทำอย่างไร ?

Next : ถมไม่รู้จักเต็ม » »