( แก่แล้ว ) ไม่เจียมตัว ?
อ่าน: 1876
รูปวันนี้ยังไม่ได้ ขอเอารูปเก่าขึ้นให้ดูก่อน อิอิ
เมื่อคืนก่อนรีบนอน เพราะวันนี้ต้องตื่นแต่เช้าไปแข่งขันจักรยานเสือภูเขาพิชิตเขายอดด้วนที่ทางชมรมจักรยานจังหวัดพิษณุโลกจัดขึ้น ไม่ได้จะไปเอาถ้วยรางวัลหรอกครับ เพราะยังไม่เคยปั่นขึ้นได้ครบระยะทางเลยครับ ต้องจูงแถมนั่งพัก 3 ตลบจึงจะขึ้นถึงเจดีย์ยอดด้วนในสภาพที่หอบสุดๆ แต่ไปสมัครแข่งแบบว่า ขอมีส่วนร่วมในกิจกรรมที่พรรคพวกจัด
ปกติจะปั่นไปจากบ้านเลยนะครับ แต่วันนี้ประธานชมรมจักรยานเทศบาลนครพิษณุโลก ( เสืออัคนี ) กับเสือหน่อยมารับตอน 6 โมงเศษ เอารถไปจอดไว้ที่ปั๊มน้ำมันแถวทางเข้าบ้านครูสุ แล้วก็เริ่มขี่จักรยานไปที่ตีนเขาสมอแครงเพื่อสมัครเข้าร่วมการแข่งขัน
เริ่มปล่อยตัวเป็นรุ่นๆนะครับ เริ่มจากรุ่นโอเพ่น รุ่นเด็กๆ แล้วก็ถึงรุ่นอายุ 50 ปีขึ้นไป หลังจากนั้นก็เป็นรุ่น นน.มากกว่า 80 กก. ตามด้วยรุ่นโอเพ่นหญิง
เที่ยวนี้เก่งกว่าทุกครั้ง เพราะปั่นขึ้นไปได้ระยะทางมากกว่าทุกๆครั้ง ผ่านจุดที่เคยลงจูงแล้วต้องนั่งพักทั้งสองจุด แต่ก็ยังขึ้นไม่ถึงเจดีย์ยอดด้วนครับ เหลือระยะทาง 2-300 เมตรสุดท้ายก็ต้องลงจูงขึ้นไปครับ สรุปได้ที่ 7 เพราะมีลงแข่งในรุ่นนี้แค่ 8 คนครับ ( เป็นรองแชมป์ อิอิ ) ได้น้ำดื่มกับก๋วยจั๊บก็ค่อยยังชั่วครับ
ทุกครั้งจะได้พักไม่นานก็ต้องขี่ลงเขา เลยไม่กล้าลงแทร็คที่ชาวเสือภูเขาช่วยกันทำ ( หมายถึงทางลงที่เป็นป่า ไม่ลงตามถนนลาดยาง เพื่อความมัน ) ไม่กล้าลงเพราะรู้สึกล้าและหมดสภาพ ไม่แน่ใจว่าจะมีแรง มีสติพอที่จะควบคุมรถลงทางแทร็คหรือไม่ ?
วันนี้มีรายการกินก๋วยจั๊บ แจกถ้วยรางวัล จับฉลากของรางวัลเลยรู้สึกสดชื่นขึ้น อยากลองลงแทร็คสักครั้ง เลยถามเสืออัคนีว่าลงแทร็คไหม ? เสืออัคนีบอกว่าไม่ลง ๆ ๆ ก็เลยปั่นลงทางถนนลาดยาง แหม เสียดายจัง
เจอเสือหน่อยที่ตีนเขา รอเสืออัคนีไม่มาสักทีก็เลยชวนกันขี่กลับไปรอที่ปั๊มน้ำมันก่อน รอสักพักเสืออัคนีก็ขี่มาถึงในสภาพเหมือนเสือลำบาก บอกว่าเห็นเด็กๆลงแทร็ค อดใจไม่ได้ก็เลยลงตาม เลยได้แผลกลับมาด้วย ไม่เข็ดๆๆๆๆๆ นี่ถ้าบอกจอมป่วนว่าจะลงแทร็คตั้งแตแรก จอมป่วนคงเจ็บตัว ได้แผล เป็นเพื่อนไปแล้ว อิอิ
การแข่งขันวันนี้ มีความรู้สึกว่าร่างกายแข็งแรงขึ้นมาก ขี่ได้ระยะทางมากขึ้นโดยไม่ต้องหยุดพักระหว่างทาง จูงแค่ระยะทางสุดท้ายนิดเดียว ต้องหมั่นฟิตซ้อม ต้องพิชิตเจดีย์ยอดด้วนให้ได้สักวัน
การลงแทร็คก็เหมือนกัน วันนี้ตั้งใจจะลงอยู่แล้ว ดันบอกเราว่าไม่ลง ๆ ๆ เลยไม่ได้ลงเลย ครั้งต่อไปจะพักให้หายเหนื่อย แล้วลองดูสักครั้ง
( แก่แล้ว ) ไม่เจียมตัว ?
« « Prev : โจรกลับใจ
Next : พ่อลมเย็นไปญี่ปุ่นอีกแล้ว » »
12 ความคิดเห็น
ไหงหมอว่าจะลงแทร็ค ไง อิอิ
อายุมากแล้ว อย่าออกกำลังเกินไปนะ เป็นห่วงครับ เพื่อน พี่น้องผมเสร็จไปหลายคน เพลาๆหน่อยครับ อย่าฝืนนะครับ เป็นห่วงมากๆ
ศึกษาเรื่องนี้มาตลอด ระวังมากๆที่จะไม่หักโหม แต่อย่างว่า ไม่เจียมตัว ? อิอิ
แค่ีทีี่บรรยายมาก็วิเศษมากแล้วครับ หากเป็นผม แค่ร้อยเมตรแรกก็จอดไม่ต้องแจวแล้วหละ อิอิ
ที่เขียนบันทึกนี้อยากให้เป็นแรงบันดาลใจ จะได้ไม่กล้ัว หันเริ่มออกกำลังกายกันครับ อายุไม่สำคัญ ถ้าฝึกซ้อมถูกวิธี ระมัดระวัง ก็ไม่มีอันตรายอะไรครับ
ไม่ต้องบ้าเหมือนพวกเข้ากระดูกดำก็ได้ครับ เอาแค่เพื่อสุขภาพก็พอ แต่จริงๆแล้วขีดความสามารถของมนุษย์สูงมากครับ ทั้งร่างกายและจิตใจ เราสามารถพัฒนาได้ทั้งคู่ ถ้าสนใจศึกษาและฝึกซ้อมครับ
เอ้า เร็ว ๆ ๆ ๆ ๆๆ มาออกกำลังกันเร็ว อย่ามัวแต่ รู้ แต่ไม่ทำ อยู่เลย ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
สวัสดีคะคุณหมอ
ตอนคุณหมอเล่าให้ฟังยังไม่ค่อยเห็นภาพ ตอนนี้ชัดแจ้งเลย นั่งอ่านไปหัวเราะก๊าก ๆ เลย(แบบนั่งนึกภาพหมอตาม ขำๆๆๆ) รักษาสุขภาพบ้างเด้อออออ ออกกำลังเพื่อสุขภาพ ไม่ใช่ทำลายสุขภาพนะจ้ะ นะจ้ะ นะจ้ะ อิ อิ อิ อิ
ออกกำลังกายแบบนี้ ทำลายสุขภาพ ??????
ออกกำลังกายแบบไหน ไม่ทำลายสุขภาพก็เอาเหอะ เอาเล้ย ๆ ๆ ๆ ๆ
ดีกว่ามัวแต่คิด ไม่ทำสักที 5555555
เล่าซะเห็นภาพเสือลำบาก เสืออัคนี ชักอยากเห็นเสือจอมป่วน แทร็คมั่งจังเลย แหมนับถือจริงๆ ใจเนี่ย….
ถึงว่าหลังๆ นี่หน้าละอ่อนขึ้นเยอะ มีอะไรมัน มันเล่นนี่เอง นับถือ นับถือ
เขาเรียก แก่หาเรื่อง ตัวไม่เจียม
สนใจเล่นด้วยก็เชิญนะครับ อิอิ
ขอบคุณครูบามากครับที่ชม อิอิ