ลานร่มเย็น

ไปสวนป่าคราวล่าสุด ได้เข้าลานปัญญา ได้โจทย์ให้คิดให้ทำสนุกๆอีกเพียบ  จากดาโกตาเตาหัวเดียวเป็นเตาสองหัว สามหัวสี่หัว ก็เป็นไปได้มาแล้วเอาเป็นว่าสถิติไปสวนป่าเป็นของปีเก่าไปก็แล้วกัน  ปีใหม่ศักราชก็เก็บสถิติใหม่ อิ๊อิ๊….

     เรื่องราวดีๆปีใหม่ที่ประทับใจที่เกิดขึ้นก่อนหมดเดือนแรกของปีนี้ 

     เรื่องแรกคราวไปสวนป่าแขนงไผ่ใต้ลานไผ่ก็พบกับสุดยอดกรรไกรตัดเล็มได้ทั้งกิ่งแห้ง กิ่งสดตัดทำเชื้อฟืนใส่เตาครับตัดได้นิ่มมือดีจริง วันนี้เจอเข้าแล้วครับพี่น้อง ไป กทม. วันครูคราวก่อนเจออยู่ที่ร้านขายอุปกรณ์ก่อสร้างข้างกระทรวงศึกษาฝั่งตรงข้ามคลองผดุงกรุงเกษมโดยบังเอิ๊ญบังเอิญ… ดีใจมากรี่เข้าไปซื้อติดไม้ติดมือกลับบ้าน ครั้นจะลองตัดกิ่งไม้หน้าร้านเพราะไม่แน่ใจก็เกรงใจเจ้าของร้านต้องอดใจรอมาตัดที่ลำพูนเอา   ใช้งานได้เหมือนที่สวนป่าครับสุดยอด ตอนนี้ตัดแต่งกิ่งได้ทุกวันเลย  

    เรื่องสอง เนื่องจากเป็นคนชอบทานทุเรียนมาก ฝันไว้อยากมีต้นทุเรียนสักต้น พอมีทุเรียนที่ทานแล้วเมล็ดงอกก็เอาปลูกลงดินไว้เมื่อสิบกว่าปีที่แล้ว รอคอยว่าเมื่อไรจะได้เชยชม ยังไม่หวังว่าจะติดผล ขอให้แค่ได้เป็นดอกก่อนก็พอ เห็นผลแล้วครับ ตอนนี้ดอกตูมออกช่อตามกิ่งแล้วถือว่าสำเร็จดังใจหวังแล้ว ติดผลได้ก็ถือเป็นกำไรจะขอเชิญชาวลานมาชิมเอาฤกษ์เอาชัยกันนะครับ

     เรื่องสามเป็นเรื่องของต้นไม้อีกครับชื่อต้นอโศก หรือต้นส้มสุกดอกสวยงามมาก ยอดอ่อนทานได้เป็นผักยืนต้นชนิดหนึ่งใช้ยำ หรือจิ้มน้ำพริกอร่อยดี มักจะปลูกตามวัด แต่โรงเรียนก็ปลูกให้เด็กได้ร่มเงา ได้มีดอกไม้สวยงาม  ชาวบ้านก็มักจะแวะเวียนเข้ามาเก็บยอดอ่อนไปยำกันเพราะหาตามบ้านไม่ค่อยมี ครั้นจะไปเก็บตามวัดก็ไม่นิยม  ผมปลูกมาได้มาประมาณ ห้าหกปีแล้วครับ ดอกสวยมากๆๆๆๆๆๆขอบอก      

   ก็ถือว่าได้มาแบ่งปันความสุขเล็กๆให้กท่านหายเหนื่อยท่ามกลางสังคมที่มีทุกข์มีแต่ความขัดแย้งกันลึกๆ  มาบอกเล่าเก้าสิบสิบเอ็ดสิบสองกันสักนิดนึงครับ…….