ลานร่มเย็น

          ตัวครกกระเดื่องสมัยก่อนทำจากไม้เนื้อแข็งทั้งต้น ขุดทำเป็นหลุมโดยการเผาหรือขวานเฉาะ  พอไม้หายากผุพังไปบ้างตามกาลเวลา  ก็ไม่ค่อยจะมีให้เห็นกันแล้ว  จะเห็นก็ตามที่เขานำที่ผุๆไปตกแต่งสวนหย่อม

 วันนี้มีครกกระเดื่องรุ่นพิมพ์นิยม ใช้งานตำ โขลก เช่นตำข้าว  ข้าวที่ได้ก็ไม่ถูกขัดสีเอาวิตามินทิ้งไปเหมือนโรงสี   ตำอะไรได้อีกแล้วแต่จะประยุกต์ดัดแปลง อาจจะใช้ไปตำส้มตำ ร้านส้มตำไหนสนใจก็โปรโมทเป็นจุดขายประจำร้านก็เป็นได้  จะตำไทย ตำปู ตำปลาร้า ตำซั่ว ตำ ฯลฯก็อร่อย   ตำอะไรได้อีกเยอะเลยล่ะครับ

 ทำไม่ยากหาพิมพ์ที่เป็นถังพลาสติคเส้นผ่านศูนย์กลางสัก 40 - 50เซนติเมตร เสริมด้วยใส้เหล็กเส้นให้แข็งแรง  จุดสำคัญการทำหลุมครกใช้ต้นกล้วยเหลาให้มน  แล้วมัดเชือกเจาะรูร้อย หย่อนลงไปให้เป็นหลุมทิ้งไว้

ผสมปูน ทราย หิน ตามสัดส่วนข้างถุง  เทลงไปในถังพลาสติคทิ้งไว้ 1 วัน ก็แกะแบบได้   ก่อนจะนำไปใช้งานตำ   ก็แช่น้ำและดูดความเป็นด่างออกเสียบ้างด้วยต้นกล้วยสับ 2 - 3 วัน 

ตัวครกสำเร็จแล้ว จากนั้นก็เป็นตัวไม้คานเหยียบ   ตัวสาก  เสาคู่  และแกนหมุน   หาที่เหมาะๆขุดเสา เจาะ ยึดประกอบหาจุดหมุนให้ผ่อนแรงเหยียบเสียหน่อย  เท่านี้ก็เรียบร้อยครับ

 การตำครกเป็นการสร้างจังหวะความเข้าใจระหว่างคนตำ ต้องประสานงานกันให้ดี ถ้าไม่ดี มีหวังมือเดี้ยง  คนอยู่หน้าครก มองตาก็รู้ใจกัน เกิดวัฒนธรรม เกิดสังคม เกิดความใกล้ชิดกันขึ้น   มาลองตำกันไหมครับ อิอิ