ลีลาการนำเสนอชาวสกุลเฮ
ถ้าสังเกตุ จะเห็นว่าชาวเฮให้ความสำคัญกับการบันทึกเรื่องเล่ามาก เป็นสไตล์ของชาวเฮจริง ๆ นะพี่น้อง ถึงไปท้องที่เดียวกัน ท้องเรื่องเดียวกัน แต่ก็ปั่นการเขียนได้อย่างบรรเจิด แปลกตรงที่อ่านแล้วไม่จืดชืด ทั้ง ๆ ที่เขียนเรื่องเดียวกัน ตรงนี้ชัดแจ้งมากเลยว่าคนเรามองไม่เหมือนกัน คิดและชอบไม่ตรงกัน การเปิดให้คิดให้เขียนอย่างอิสระไม่มีเส้นขอบกำหนด กลับเป็นเรื่องดีที่ช่วยกันประมวลเกร็ดเล็กเกร็ดน้อย เป็นการทำงานอย่างมีส่วนร่วมโดยไม่ต้องประกาศ ร่วมแรงใจ ร่วมแรงสติ จะเป็นพลังของการเรียนรู้ที่เป็นไปตามธรรมชาติ
ผมชอบอ่านของทุกท่าน อ่านแล้วก็ได้แง่คิดและมุมมองใหม่ ๆ มาถมหลุมดำของตนเอง ช่วงที่ผ่านมาเราได้เห็นนักศึกษาลูกศิษย์อาจารย์แป๋วมานำเสนอ ก็เลยนึกเปรียบเทียบว่าเรื่องนำเสนอนั้นเราทำกันเป็นปกติ รายงานทั้งเนื้อหาสาระ แทรกบันเทิงแต่พองาม ยั่วกันนิดหน่อยพอเป็นเสน่ห์ ลงภาพเด็ดช็อตเด็ด! บางภาพก็เรียกเสียงฮือฮาได้อย่างสนุก บางคนก็สอดแทรกเทคนิคลงไป อย่างที่ อ.ขจิตลงภาพครูปูผัดผักบุ้งแบบเคลื่อนไหว อีกหน่อยคงมีกลิ่นโชยออกมาจากหน้าจอ ที่เล่ามาก็เพื่อจะบอกว่า ชาวบล็อกทั้งมวลกำลังพัฒนาการนำเสนอของตนเอง การเขียนบล็อกจึงมีความหมายมีประโยชน์มากกว่าที่จะเฉยเมย ว่าง ๆ ก็มาเขียนบล็อกกันเถิดนะ
พวกเราไม่ได้เขียนทิ้ง เขียนขว้างนะ
เรื่องเจ้าเป็นไผกำลังจะได้รับการตีพิมพ์ในเร็ว ๆ นี้
ถือว่าเป็นการนำเสนออีกรูปแบบหนึ่ง
ดังนั้นมาช่วยกันทำมาหากินหน่อยเถิด
คนเขียนบล็อกจะใจเย็น เพราะเป็นการฝึกสมาธิอย่างหนึ่ง
คนเขียนบล็อกจะน่ารักน่ากอด
คนเขียนบล็อกจะอารมณ์ดี ยิ้มง่าย
คนเขียนบล็อกจะก้าวหน้าเรื่องข่าวสารความรู้
คนเขียนบล็อกจะพัฒนาตนเองอยู่เสมอ
เจ้าลูกชานเหน่อโทรมา
กลัวพ่อลงแดงระหว่างอยู่ต่างประเทศ
กำลังหาทางเชื่อมโยงอินเทอร์เน็ตมาถึงชาวลาน
จะได้หรือไม่ได้ก็ไม่กระไรนัก
ถ้าไม่เหนื่อยจนคอพับคออ่อน
ก็จะลุกมาบันทึกไว้ทุกวัน
กลับมาก็จะลงบล็อกพรืดเดียว 10 ตอนไปเลย
อ่านกันให้ตาแฉะ อิ อิ..
Next : จำใจจร » »
8 ความคิดเห็น
เข้ามาขอกอดพ่อหน่อยค่ะ ….
พ่อคร๊าบ เอาการบ้านมาส่งคร๊าบ
http://lanpanya.com/krupu/?p=15
กดดันเช้ากดดันเย็นนี่เน๊อะ อิอิ
ว่าแต่ หนูสงสัยนะ ว่าทำไมต้อง “รอกอด” อิอิ
เฮ้อ รู้จักช่วยกันทำมาหากินอย่างนี้ก็ดี
ไปไหนมา ร่ายลีลาอักษรเป็นตอนๆไว้
อ่านเมื่อไหร่ดีใจเมื่อนั่น เป็นความสุขที่พวกเราร่วมชื่นชมได้ด้วย
วันหลังจะให้กอดฤๅษี เอาให็ฮือกันไปทั้งบาง อิอิ
ถ้าฤษียกขิมขว้างเข้าให้จะทำยังไงกันดีหล่ะพ่อ ฮาๆๆๆๆๆ
หลบสิ
ฤๅษีอยู่ป่าช้าเก่ามาเก้าปีแล้ว ไม่กลัวจนขว้างขิมมาเป็นการป้องกันหรอกครับ ใช้ข้าวสารเสก ฮาๆๆๆๆ ล้อเล่ง
ไม่เชื่ออย่าลบหลู่นะเออ
ดู #6 ดิ่ หน้าแดงเป็นแตงหล่นร้านมาแร่ะ
กร๊ากกกกก….