ลีลาการนำเสนอชาวสกุลเฮ

โดย sutthinun เมื่อ 10 กุมภาพันธ 2009 เวลา 18:14 ในหมวดหมู่ การบริหารจัดการ การจัดการความรู้, มหาชีวาลัยอีสาน, สวนป่าฮาเฮ #
อ่าน: 1881

ถ้าสังเกตุ จะเห็นว่าชาวเฮให้ความสำคัญกับการบันทึกเรื่องเล่ามาก เป็นสไตล์ของชาวเฮจริง ๆ นะพี่น้อง ถึงไปท้องที่เดียวกัน ท้องเรื่องเดียวกัน แต่ก็ปั่นการเขียนได้อย่างบรรเจิด แปลกตรงที่อ่านแล้วไม่จืดชืด ทั้ง ๆ ที่เขียนเรื่องเดียวกัน ตรงนี้ชัดแจ้งมากเลยว่าคนเรามองไม่เหมือนกัน คิดและชอบไม่ตรงกัน การเปิดให้คิดให้เขียนอย่างอิสระไม่มีเส้นขอบกำหนด กลับเป็นเรื่องดีที่ช่วยกันประมวลเกร็ดเล็กเกร็ดน้อย เป็นการทำงานอย่างมีส่วนร่วมโดยไม่ต้องประกาศ ร่วมแรงใจ ร่วมแรงสติ จะเป็นพลังของการเรียนรู้ที่เป็นไปตามธรรมชาติ

ผมชอบอ่านของทุกท่าน อ่านแล้วก็ได้แง่คิดและมุมมองใหม่ ๆ มาถมหลุมดำของตนเอง ช่วงที่ผ่านมาเราได้เห็นนักศึกษาลูกศิษย์อาจารย์แป๋วมานำเสนอ ก็เลยนึกเปรียบเทียบว่าเรื่องนำเสนอนั้นเราทำกันเป็นปกติ รายงานทั้งเนื้อหาสาระ แทรกบันเทิงแต่พองาม ยั่วกันนิดหน่อยพอเป็นเสน่ห์ ลงภาพเด็ดช็อตเด็ด! บางภาพก็เรียกเสียงฮือฮาได้อย่างสนุก บางคนก็สอดแทรกเทคนิคลงไป อย่างที่ อ.ขจิตลงภาพครูปูผัดผักบุ้งแบบเคลื่อนไหว อีกหน่อยคงมีกลิ่นโชยออกมาจากหน้าจอ ที่เล่ามาก็เพื่อจะบอกว่า ชาวบล็อกทั้งมวลกำลังพัฒนาการนำเสนอของตนเอง การเขียนบล็อกจึงมีความหมายมีประโยชน์มากกว่าที่จะเฉยเมย ว่าง ๆ ก็มาเขียนบล็อกกันเถิดนะ

พวกเราไม่ได้เขียนทิ้ง เขียนขว้างนะ

เรื่องเจ้าเป็นไผกำลังจะได้รับการตีพิมพ์ในเร็ว ๆ นี้

ถือว่าเป็นการนำเสนออีกรูปแบบหนึ่ง

ดังนั้นมาช่วยกันทำมาหากินหน่อยเถิด

คนเขียนบล็อกจะใจเย็น เพราะเป็นการฝึกสมาธิอย่างหนึ่ง

คนเขียนบล็อกจะน่ารักน่ากอด

คนเขียนบล็อกจะอารมณ์ดี ยิ้มง่าย

คนเขียนบล็อกจะก้าวหน้าเรื่องข่าวสารความรู้

คนเขียนบล็อกจะพัฒนาตนเองอยู่เสมอ

เจ้าลูกชานเหน่อโทรมา

กลัวพ่อลงแดงระหว่างอยู่ต่างประเทศ

กำลังหาทางเชื่อมโยงอินเทอร์เน็ตมาถึงชาวลาน

จะได้หรือไม่ได้ก็ไม่กระไรนัก

ถ้าไม่เหนื่อยจนคอพับคออ่อน

ก็จะลุกมาบันทึกไว้ทุกวัน

กลับมาก็จะลงบล็อกพรืดเดียว 10 ตอนไปเลย

อ่านกันให้ตาแฉะ อิ อิ..

« « Prev : ขันหมากตระกูลเฮ

Next : จำใจจร » »


ผู้ใช้ Facebook สามารถให้ความเห็นที่นี่ได้ โดยกด Like เพื่อแสดงตัว

8 ความคิดเห็น

  • #1 น้องจิ ให้ความคิดเห็นเมื่อ 10 กุมภาพันธ 2009 เวลา 22:54

    เข้ามาขอกอดพ่อหน่อยค่ะ ….

  • #2 krupu ให้ความคิดเห็นเมื่อ 10 กุมภาพันธ 2009 เวลา 23:54

    พ่อคร๊าบ เอาการบ้านมาส่งคร๊าบ

    http://lanpanya.com/krupu/?p=15

    กดดันเช้ากดดันเย็นนี่เน๊อะ อิอิ

    ว่าแต่ หนูสงสัยนะ  ว่าทำไมต้อง “รอกอด” อิอิ

  • #3 sutthinun ให้ความคิดเห็นเมื่อ 11 กุมภาพันธ 2009 เวลา 0:47

    เฮ้อ รู้จักช่วยกันทำมาหากินอย่างนี้ก็ดี
    ไปไหนมา ร่ายลีลาอักษรเป็นตอนๆไว้
    อ่านเมื่อไหร่ดีใจเมื่อนั่น เป็นความสุขที่พวกเราร่วมชื่นชมได้ด้วย
    วันหลังจะให้กอดฤๅษี เอาให็ฮือกันไปทั้งบาง อิอิ

  • #4 krupu ให้ความคิดเห็นเมื่อ 11 กุมภาพันธ 2009 เวลา 8:18

    ถ้าฤษียกขิมขว้างเข้าให้จะทำยังไงกันดีหล่ะพ่อ ฮาๆๆๆๆๆ

  • #5 sutthinun ให้ความคิดเห็นเมื่อ 11 กุมภาพันธ 2009 เวลา 11:18

    หลบสิ

  • #6 Logos ให้ความคิดเห็นเมื่อ 11 กุมภาพันธ 2009 เวลา 12:25

    ฤๅษีอยู่ป่าช้าเก่ามาเก้าปีแล้ว ไม่กลัวจนขว้างขิมมาเป็นการป้องกันหรอกครับ ใช้ข้าวสารเสก ฮาๆๆๆๆ ล้อเล่ง

  • #7 khajitf ให้ความคิดเห็นเมื่อ 11 กุมภาพันธ 2009 เวลา 16:04
    • ถ้าพี่ครูปูได้กอดฤษีจริงๆๆ
    • สงสารฤษ๊ครับ
    • ก๊ากกกกกกกก
  • #8 krupu ให้ความคิดเห็นเมื่อ 11 กุมภาพันธ 2009 เวลา 20:59

    ไม่เชื่ออย่าลบหลู่นะเออ
    ดู #6 ดิ่  หน้าแดงเป็นแตงหล่นร้านมาแร่ะ
    กร๊ากกกกก….


แสดงความคิดเห็น

ท่านอยากจะเข้าระบบหรือไม่


*
To prove you're a person (not a spam script), type the security word shown in the picture. Click on the picture to hear an audio file of the word.
Click to hear an audio file of the anti-spam word


Main: 0.023031949996948 sec
Sidebar: 0.047941923141479 sec