ลานสวนป่า

ผมมีแผนพัฒนาอยู่ในใจมานานแล้ว

แต่กึ๋นไม่พอ..ทำอะไรก็ยักแย่ยักยัน

ผมคิดอย่างนี้ครับ > >

อยากจะชวนคนกรุงมุ่งออกมาสู่ชนบท

จากโจทย์ที่ว่า..จะพัฒนาอะไรต้องใช้คนที่มีความรู้ความสามารถ

ทรัพยากรมนุษย์ที่ว่านี้จะใครเสียอีกละ..ถ้าไม่ใช่ชาวกรุง

เก่ง ดี มีความพร้อม เหมาะที่จะชักชวนมาสร้างอนาคตให้กับชนบท

แทนที่จะไปอัดแน่นแข่งกันซังกะตายในบางกอก

ไม่ได้ใช้ฝีไม้ลายมือ..สมกับความสามารถที่เอกอุ

มันน่าเสียดายเป็นบ้าเลย..เธอว่าไหม?

อ้าว ! แล้วคนชนบทละ ทำไมไม่ชวนมาพัฒนาบ้านเกิดเมืองนอนด้วยเล่า   ก็ไม่ได้มองข้ามญาติโกโหติกาเหล่านี้หรอกนะครับ เพียงแต่ว่า..คนที่มีฝีไม้ลายมือหนีเข้าบางกอกหมด ปล่อยให้แม่ใหญ่เลี้ยงดูลูกหลานอยู่ในหมู่บ้าน พ่อบ้านแม่บ้านวิ่งเข้าวิ่งออกระหว่างโรงงานกับหมู่บ้าน อิหลักอิเหลื่อเหลือเกิน ไม่มีกระจิตกระใจที่จะก่อสร้างแปงเมือง ถูกกระแสอยากจะรวยมากๆ รวยง่ายๆ รวยเร็วๆ ถูกปั่นหัวเหมือนลิงเมายาบ้า ทำมาหากินอะไรก็ทุนหายกำไรหด เป็นหนี้เป็นสินหัวโต เมื่ออยู่ชนบทไม่เห็นอนาคตก็เผ่นสิครับ ไปเป็นผู้อพยพแรงงานกันบานเบอะ

• การศึกษาก็สอนแต่วิชาทิ้งถิ่น
• ชาวไร่ชาวนาถูกกระทำ ถูกเอารัดเอาเปรียบ
• ทำงานแทบตาย..กลายเป็นทำให้คนอื่น
• หาได้เท่าไหร่ต้องเอาไปจ่ายจิปาถะ
• จ่ายค่าน้ำมูกน้ำมัน ค่าเครื่องจักร ค่ายาปุ๋ย ค่ายา ค่าดอกเบี้ย ค่าโง่
• เป็นหนูลองยาให้กับโครงการส่งเสริมพัฒนาอาชีพ
• ลองไปลองมาหนูที่ว่านี้หมดตัว หมดภูมิปัญญา หมดอนาคต

• ทำมากทุกข์มากลำบากนักหนา
• หนี้สินพัวพันเกี่ยวกันเรื่อยมา
• ไปถามพ่อค้า..ราคาก็ร่วงรูด
• ทีวีก็ดีแต่พูดๆ..ชวนให้กินไก่ขี้โรค
• ชวนให้เสี่ยงโชคกับหวยเอื้ออาทร

นักสู้ลูกทุ่งหมดเรี่ยวหมดแรง

เปลี่ยนจากเกษตรกรไปเป็นกรรมกร

เมื่อเป็นฉะนี้..ผมจะไปชวนน้องพี่ที่ไหนละครับมาพัฒนาชนบท

ชวนใคร..ก็เอาแต่ทำตาปริบๆ

เพื่อนบ้านทิ้งถิ่นทิ้งผมไปเฉยเลย

เมื่อละครพัฒนาชนบทส่งผลลัพธ์ออกมาเช่นนี้

จะให้ผมทำฉันใด ..ละขอรับ

มองไปไหนก็เห็นแต่หมาผอมโซไม่มีแรงแม้จะโงหัวขึ้นมาเห่า

ผมจึงวางแผน ยั่วยุ ยั่วเย้า ยั่วยวน ชวนคนกรุงทิ้งกรุง

จะทิ้งถาวร หรือทิ้งเป็นครั้งเป็นคราวก็มาจับเข่าคุยกัน

ผมเชื่อแน่ว่า..ถ้าท่านเต็มใจช่วยชาติ วาสนาท่านดีแน่

จะแจกบัตร ATM. เบิกความคิด ความหวัง ความสงบสุข

ผมเป็นคนจริงใจและจริงจังนะบอกไว้ก่อน

คิดเล่นๆเบาๆแต่เอาจริงนะเธอ

รักแล้วรักเลย ไม่มีเกียร์ถอย..

บางคนถามว่า..เกษียณแล้วมาได้ไหม?

มาได้ โธ่ ! อาวุโสประสบการณ์ยิ่งต้องการเป็นพิเศษ

หนุ่มสาวละมาได้ไหม > >

โธ! จะเสียเวลาถามทำไมก็ไม่รู้

คนอกหัก คนถูกแฟนทิ้ง  ก็มาได้

ผมนะมีลูกสาวลูกชายสุดหล่อให้เลือกเป็นกะตัก

บางคนถามมายังไง ..อ้าว! จะให้จัดกองยาวไปเห่ไหมละ

มาให้ถึง..ไม่ต้องห่วง

จะต้อนรับดูแลเครือญาติยิ่งกว่าไข่ในหิน

จะชวนทำเรื่องสนุกๆและตื่นเต้น

เช่น..ยังไงบ้างค่ะ > >

เมื่อเช้านี้ เดินไปคุยกับนกกระจอกเทศ

เจ้านกกระจอกยักษ์เดินยิ้มมาหาเชียว..

ผมหยิบไอโฟนเพื่อจะถ่ายรูปแม่ตาหวานใกล้ๆ

คาดไม่ถึง.. แม่คุณอ้าปากจิกคาบเอาไอโฟนไปเฉยเลย

กว่าจะวิ่งตามไปขอคืนมาได้

ไอโฟนก็คลุกฝุ่นไปเสียแล้ว !

คิ คิ ..

« « Prev : อยู่บ้านนาใครว่าไม่ดี

Next : คนขี้หนาว เลี้ยวป้ายนี้ » »