วิธีแก้โรคตาถั่ว
ผมลองตั้งโจทย์วิชาพอกิน เป็นจุดเริ่มปลูกอะไรสนุกๆ เริ่มจากเรื่องง่ายๆใกล้ตัว นั่นคือการ ป ลู ก ถั่ ว ฝั ก ย า ว เพราะเห็นว่าปลูกง่ายกินง่าย เดินไปเด็ดปับแล้วเอามาทำอะไรปุบ -จิ้มน้ำพริก -ตำถั่ว -ผัดกระทะร้อน-หั่นฝอยใส่ยำ-ใส่ไข่เจียว หรือแม้แต่เด็ดมาเคี้ยวเล่นบัดเดี๋ยวนั้น.. ไม่ต้องเตรียมยุ่งยาก หั่นๆก็จบ เริ่มตรงจุดที่ชอบและง่ายเป็นปฐม เมื่อรู้ตัวว่าขี้เกียจ จะไปทำสิ่งที่ยุ่งทำไมละครับ งานที่เหมาะกับคนขี้เกียจก็คือการปลูกถั่วฝักยาวนี่แหละ เล็งที่ว่างเหมาะๆข้างบ้าน ควรปลูกในที่โล่งแจ้ง อยู่ใกล้ๆ จะเห็นถั่วอยู่ในสายตา..จะได้พ้นข้อกล่าวหาว่าตาถั่ว
เอาเมล็ดถั่วหยอดลงหลุมๆละ2เมล็ด ที่ไม่แนะนำให้ปลูกมาก เพราะมันจะเป็นการยั่วแมลงมารบกวน พวกแมลงก็ชอบและรู้ดีเหมือนเรานั่นแหละว่าถั่ว “ของอร่อย” โดยเฉพาะพวกเพลี้ยพวกหนอนนิยมชมชอบถั่ว ไม่ว่าจะไปแอบปลูกตรงไหนก็จะตามไปราวีจนได้ ถ้าปลูกน้อยๆเราก็จะดูแลทั่วถึง ไม่ต้องฉีดพ่นยา เห็นหนอนโผล่มาตัวสองตัวก็จับออก หรือบี้ๆๆๆให้เละ เห็นเพลี้ยเริ่มโผล่มาก็เอามือรูดออก จัดการตัวเบียดเบียนแต่แรกเริ่ม ทำให้ถั่วรอดปลอดภัย
ถ้าสมาชิกครัวเรือนอยู่กัน 2-3คนปลูกถั่วกี่หลุมดี
ผมทดลองหยอดถั่ว7หลุม กะให้พอดีกับวันจันทร์-วันอาทิตย์ หลังจากหยอดเมล็ดแล้วก็ทำค้างถั่วตามตัวอย่างป้าสอน ..เอาไม้ไผ่มาฝังทำหลัก-หัว-ท้าย แล้วเอาอีกต้นมาวางเป็นคานด้านบน 4-5วันถั่วงอกก็เอาก้านกล้วยที่ริดใบออก มาผูกโยงให้ตรงกับหลุมถั่ว พอถั่วได้น้ำได้ปุ๋ย ถั่วก็จะทอดยอดขึ้นเกาะเกี่ยวไต่พันไปตามก้านกล้วย พร้อมๆกับแตกช่อดอก เพียงเดือนเดียวเท่านั้นแหละครับ เราจะเห็นฝักถั่วแตกออกเป็น2เส้นเขียวเล็กๆยาวๆ แล้วโตขึ้นอยากรวดเร็ว เพียงไม่กี่วันฝักถั่วก็จะห้อยยาวเป็นสายๆให้เก็บอย่างสนุก อย่าปล่อยให้แก่เนื้อจะฟ่ามไม่กรอบ
แต่เท่าที่ปลูก 7 หลุม
แค่เจ็ดเถาว์นี่แหละถั่วสดๆจะทยอยออกมาจนเจี๊ยะไม่ทัน
หรือถ้ามันออกมามากก็ปล่อยๆไปเสียบ้าง
โดยเฉพาะช่วงที่เว้นวรรคไม่มีญาติโกโหติกามาเยี่ยม
ถั่วจะทะยอยแก่..ทำไงดีละ
ว่างๆเราก็เด็ดถั่วแก่คราวละ10-12ฝักไปป้อนวัว
วัวชอบถั่วฝักยาวมาก..ตัวไหนๆได้กินถั่วจะติดใจ
เป็นการผูกสมานไมตรี คุ้นเคย เชื่องมากขึ้น
เจอหน้าก็จะร้องมอ มอ มอ ..ขอกินถั่ว
ถั่วฝักยาวสดๆจะหวานกรอบ แตกต่างจากถั่วที่ท่านไปซื้อหาจากตลาดอย่างมาก ไม่ว่าแม่ค้าจะชุบสารฟอร์มาลินอย่างไรก็ยากที่จะสู้ถั่วที่เด็ดด้วยมือเรา ที่น่าระแวดระวังคือถั่วฝักยาวที่ปลูกเป็นแปลงใหญ่ๆ ยากนักที่จะรอดพ้นจากการฉีดยาฆ่าแมลง ชาวสวนถั่วมืออาชีพบางคนสารภาพว่า..ปลูกถั่วฝักยาวไม่ฉีดยาไม่ได้ขายหรอก เพลี้ยกับหนอนบุกแน่นอน ส่วนมากจะใช้วิธีย้ายที่ปลูก ไม่ปลูกซ้ำที่เดิมและจะฉีดยาเป็นระยะ จะเว้นวรรคบ้าง2-3วันก่อนเก็บถั่ว นี่สำหรับชาวไร่ที่สำนึกดีและมีความรับผิดชอบอยู่บ้าง แต่บางสวนก็ฉีดอุตลุดไม่คำนึงถึงอันตรายของผู้บริโภคเอาเสียเลย แถมแม่ค้าคนกลางยังชุบสารบ้าๆบอๆอีก ใครที่ชอบกินถั่วแบบที่ต้องซื้อจากตลาด ร้ อ ย ล ะ 99% เ จ อ ถั่ ว เ ค ลื อ บ ส า ร พิ ษ ทั้ ง นั้ น แ ห ล ะ ค รั บ อันตรายแค่ไหนคงไม่ต้องบอกรายละเอียดให้สะแหยง บางคนคิดเข้าข้างตัวเอง นานๆกินครั้งคงไม่เป็นไร แต่มันสะสมในตัวเราไปเรื่อยๆ ผักอย่างอื่นก็ใช่ว่าจะปลอดภัย กะหล่ำปลี ผักกาด ยกเว้นผักสลัด ผักพวกนี้อ่อนแอต่อโรคแมลง ชาวสวนจึงอัดยาเต็มที่ พริก มะเขือ คะน้า ผักบุ้ง พวกนี้แมลงรบกวนบ้าง แต่นานๆชาวสวนก็ฉีดยาอยู่ดี ไม่กระหน่ำฉีดสาระพัดยาเหมือน ถั่วฝักยาว-กะหล่ำปลี-กะหล่ำดอก-ผักกา-มะเขือเทศ
(ปลูกแต่พอดี ดูแลง่าย ได้ถั่วเจี๊ยะประจำ)
: ::เท่าที่สังเกตุ จะมีมดแดง และมดดำ แบ่งกลุ่มกันมาเกาะที่ขั่วดอก
เข้าใจว่า มดเหล่านี้จะคาบเพลี้ยคาบหนอนมาไว้ที่ขั้วดอก
หนอนตัวเล็กจะชอนไชเข้าไปที่ผล ฝักตัวกัดกินเนื้อถั่ว ทำให้ผลถั่วเหี่ยว
ถ้ากำจัดมดได้ ทุกอย่างก็จบ
แต่มดพวกนี้ขยันขันแข็งเหลือกิน ไล่ไม่ไปง่ายๆ กวนใจอยู่นั่นแหละ..
เขียนเรื่องนี้แล้วคิดถึงป้าหวานเป็นบ้า..คุณป้าละเมียดลมัยเรื่องอาหารอย่างมาก
เคยฝากผักไปให้ ป้าคิดถึงพระทุกที ทำอาหารไปถวายพระ
ด้วยผลบุญแห่งความดีงาม ทำให้ป้าตำน้ำพริกอร่อย
ยิ้มหวาน สุขภาพกายใจยอดเยี่ยม
ใครไม่ยังเคยชิมน้ำพริกฝีมือป้าผมท่านนี้..อย่าเพิ่งคุย
อีกทางเลือกหนึ่งคือพิจารณาผักพื้นเมืองบ้านเรา มีปะเลอะที่ไม่ต้องฉีดยา เช่น หัวปลี ฝักเพกา มะรุมทั้งยอด-ดอก-ฝัก ไม่มีแมลงรบกวนแน่นอน ยอดมะกล่ำ ยอดมะกอก ยอดผักเม็ก ยอดชะอม ยอดมะม่วงหิมพานต์ ยอดกระถิน ยอดเสาวรส ยอดน้ำเต้า ยอดมะสัง ยอดฟักข้าว ยอดตำลึง ยอดหวาย ยอดโสม ยอดอ่อมแซบ หน่อไม้ ผลขนุนอ่อน ผักสลิด มะเขือพวง ถั่วพู ใบมะขามอ่อน ใบชะมวง ใบยออ่อน ใบขี้เหล็ก ใบมะกรูดอ่อน ดอกข่าเอามาใส่ไข่เจียวก็อร่อยเน้อ ขอบอก ถ้าเรารู้จักเลือกบ้าง ปลูกบ้าง สารพิษก็จะเข้ามาสะสมในตัวเราได้น้อย ที่รอกอดส์คิดจะทำหมู่บ้านโลกนั้นชอบแล้ว แต่ต้องปลูกผักกินเองเป็นงานที่สนุกและเป็นสุข ..
แต่ก็นั่นแหละ..เวลาเรานัดกันไปเลี้ยงที่ร้านอาหาร
เราไม่มีสิทธิ์รู้เลยว่า..มีสารอะไรบ้างตกค้างอยู่ในจานที่ดูอร่อยเหล่านั้น
เราไม่สามารถป้องกันตัวเองได้เลยแม้แต่น้อย
อาหารสำเร็จรูปนั่นแหละตัวดี
เราตายผ่อนส่งตั้งแต่วิธีผลิตเนื้อสัตว์ด้วยหัวอาหาร-ยา-วัคซีน-และฮอร์โมน
เรื่องเหล่านี้นับว่าสาหัสสากรรจ์แล้ว
นี่ยังมีข่าวว่าเอาไก่ป่วย-ไก่เน่า-มาชำแหละขายอีกเป็นล่ำเป็นสัน
พวกเรา..ใครบ้าง..เผลอกินไก่เน่าไปบ้าง..ก็ไม่รู้นะ..บรืออออส์
ทำไมหมู่นี้บ้านเมืองเรามีแต่เรื่องบูดเน่าก็ไม่รู้เน๊าะ
แม้แต่นายทหารบางคนก็จิตใจเน่า
ตั้งใจ..ขับรถชนหมอผู้หญิงแบบกะให้ตาย..
แล้วมาแก้เกี้ยวว่า..คุณหมอพุ่งให้รถชน ท่ามันจะบ้า
เรามีนายทหารบ้า..เกษตรกรบ้า..นักการเมืองบ้า..คนเขียนเรื่องบ้าๆ..
เมื่อสังคมป่วยเยี่ยงนี้ เราจะทำกันยังไงดีละครับ..
นอกจากหวลกลับมาปลูกถั่ว กินถั่ว จะได้หายตาและใจถั่ว อิ อิ..
8 ความคิดเห็น
อ่านบล็อกนี้เสร็จ ก็อยากมีที่ดินสักพอประมาณเพื่อลงมือทำตามค่ะ ชีวิตคงมีความสงบอย่างพอเพียง
อาหารการกินก็คงจะอยู่ในมือ คือควบคุมได้ แล้วอาจกลายเป็น มีอะไรก็กินอันนั้น ถ้าไม่มีก็ไม่กิน อย่างนี้แล้วร้านอาหารคงร้องโอยบ้างล่ะนะคะ
ขอบคุณคุณสุทธินันท์มากค่ะที่เล่าความเป็นไปได้จากทรัพย์ในดิน อ่านดูแล้วเหมือนทำง่ายจังเลยค่ะ
แงๆ หนูรบกับเพลี้ยถั่วไม่ไหว รูดก็แล้ว ยาสูบหมักก็แล้ว
ความจริงก็หนีความจริงไม่พ้น แต่ทำไมไม่ชอบบอกความจริงกันก็ไม่รู้ คนไทยด้วยกันทั้งนั้น อิอิ
putarn
วิธีปลูกวิธีทำ โดยเฉพาะการปลูกผักต่างๆ ถ้าเราออกแบบให้ง่าย ทำแต่พอดี อย่าทำมาก เอาแค่รดน้ำบัวเดียวก็ทั่งถึง ใส่ปุ๋ยปุ้งกี๋เดียวก็พอ อย่างนี้ละง่ายแน่ๆ แต่ถ้าทำมากๆ ขั้นตอนยุ่งยาก มันก็จะยาก ขึ้นอยู่กับวิธีทำ การออกแบบกิจกรรมในสวนครัว ทำสนุกๆแถมได้ผักกรอบอร่อย ก็วินๆๆ แล้วนะ อิอิ
สุวรรณา
ถ้าปลูกไม่มาก เอาแค่พอกินในครอบครัว อย่างมากก็ปลูกเท่าที่เล่ามานี้ เช้าๆเดินไปดูฝักถั่ว จะเห็นหนอนมาเจาะเข้าไปฝังตัวในฝักถั่ว เราเอาเข็มจิ้มตรงที่หนอนนอนขดอยู่ก็จบ ถั่วไม่ช้ำ ยังยืดยาวออกมาได้ เท่าที่เล่าแสดงว่าปลูกเยอะไปหน่อย ดูแลไม่ไหว พวกหนอนพวกเพลี้ยงถ้าเราจัดการแต่แรกๆอย่างให้ขยายตัวจะง่าย ลองดูไหมนะ อิ อิ
เมื่อสัก 20 ปีมาแล้ว ผมซื้อหนังสือ square foot gardening มาอ่าน สนุกเป็นบ้าเลยครับ ดูเหมือนจะเป็น best seller ในยุคนั้นด้วย คนแต่งเขาช่างคิด คือ ปีหนึ่งมี 52 สัปดาห์ เขาให้วางแผนปลูกผักหลากหลายในพื้นที่น้อยๆ ให้พอกินทั้งปี โดยแต่ละแปลงมีพท. แค่ 1 ตร.ฟุต ที่พอถอนกินได้หนึ่งอิ่มพอดี ถอนเสร็จก็ปลูกใหม่
บาท่านน่าออก หนังสือ “นาผืนน้อยค่อยเกี่ยวกิน” มาสักเล่ม ก็จะดีนะครับ อาจดังกว่า sfg ก็เป็นได้ อิอิ
แม้หวังความสงบ อย่าอยากดัง เด๊่ยวจะดับ อิ อิ
เพิ่งนึกได้ว่าเวลานี้โลกอินตะเน็ต คลิกเข้าไปหา square foot gardening เจอ 46 ล้านฮิต ทำให้หวนคิดถึงความหลัง ว่าหลังบ้านที่เมกา คราใบไม้ผลิ ผมก็ทำสวนผักหลังบ้าน มีหลากหลาย จำไม่ไหว ยกเว้น มะเขือเทศ และ ออริกาโน เอามาต้มซุบด้วยกัน หอมหวานมาก ส่วนแครอท ถูกกระต่ายป่ามันมาลักขุดกินไปเสียมาก
ระหว่างทำสวนวันหนึ่ง เพื่อนบ้านหญิงมาชวนคุย คำแรกเธอทัก ด้วยความเอ็นดูบอกว่า “this is my man” เธอคงชอบท่ายกจอบฟันดินแบบกระฉับเฉงของผม อิอิ
เกษตรนี่หล่อจริงๆ ผู้หญิงเขาอยากรู้จัก
เกษตรนี่หล่อยิ่งรัก ถ้าใครรู้จักกินผักกินปลา อิอิ