สุนัขเห่าใบตองแห้ง
(ตัดกี่ทีๆก็แตกออกมาเป็นกิ่งยอดพันธุ์เดิมๆ)
คืนนี้ มีเสียงกบเขียดร้องเซ็งแซ่ แข่งกับเสียงเทคโนโลยีที่ออกจากทีวี พัดลม โทรศัพท์ รถยนต์ ฯลฯ เสียงจากธรรมชาติมาไม่แน่ไม่นอน ช่วงอบอ้าวอาจจะมีเสียงฟ้าร้องครางครืน เสียงเมล็ดฝนหล่น เสียงลมกระโชกแรง กิ่งไม้หักโค่น เสียงอื้ออึงจากพายุ บางวันเช้าๆอากาศแจ่มใสท่ามกลางแดดอุ่น นกเขายังมาคันคูบนสายไฟฟ้า สายหน่อยมีเสียงหมาเห่า เสียงเป็ดไก่ เสียงกะต๊ากแม่ไก่ เสียวัวร้องมอๆๆ เฮ้อโลกนี้มีเสียงสาระพัดสาระพัน
นัก ร้ อ ง ใ ช้ เ สี ย ง . .
นัก ก า ร เ มื อ ง ห า เ สี ย ง . .
ชาว บ้ า น ข า ย เ สี ย ง . .
แหมถ้ามีคนซื้อเสียงบ่อยๆ คนขายเสียงขายได้เรื่อยๆ เศรษฐกิจเมืองไทยมันจะปัดธิโท่ขนาดไหน ไม่ต้องทำอะไร ถึงทำก็ไม่ได้อะไร เมื่อใส่ใจกับประชาธิปไตยไม่เกิดผล ก๊วนไหนรวบรวมเสียงได้มากก็เท่ากับกินรวบประชาธิปไตยหวานคอแร้ง เมื่อคนไทยส่วนใหญ่พอใจกับวิธีการเยี่ยงนี้ เราจะไปหาประชาธิปไตยเยี่ยงไหนได้ นอกจากนั่งกลอกตาเป็นไอ่เบื๊อกบื้อ ดูจำงวดการเมืองไปวันๆ สำคัญอะไรนักหนากับนโยบายแปลกสาแหรกที่เสกแสร้งขึ้นมาแบบทื่อๆด้านๆ คนไทยเชื่อใจใครง่ายอย่างนั้นรึ หรือมีเหตุผลอื่นแฝงเร้น ภาพรวมมันถึงออกมาเยี่ยงนี้ ประเทศไทยเป็นของใครกัน อย่าบอกนะว่าเป็นของเธอ แน่ใจรึเปล่า..
ประเทศไทยเป็นของใครกัน
เธออยู่ในฐานะใดในประเทศนี้
เธอแน่ใจรึว่าตัวเองมีสิทธิ์เต็มเม็ดเต็มหน่วย
ใ น เ มื่ อ ป ร ะ เ ท ศ ไ ท ย เ ป็ น ข อ ง ใ ค ร ก็ ไ ม่ รู้
ในทางทฤษฎีก็ว่าไว้อย่างหนึ่ง
ในทางความเป็นจริงก็อีแลแปแปดออกมาอีกอย่างหนึ่ง
อึดอัด อึกอัก อู้อี้ อึมครึมไปก็เท่านั้น..
แน่ใจหรือว่าจะดื้อตาใสไปได้เรื่อยๆ
เธอจะอยู่กับความเฉี่อยเฉยไปได้เรื่อยๆ
ในเมื่อเสียงข้างมากแตกตัวออกเป็นเสียงข้างน้อยกระจิดริด..
จะพอใจ ไม่พอใจ ก็ทำอะไรไม่ได้หรอก
(ถ้าการเลือกตั้งทำให้ผลผลิตดีขึ้นเหมือนตัดแต่งไม้ผล สังคมคงสันติสุข)
หมู่นี้ เห็นใจประเทศไทยเป็นบ้า แต่ไม่รู้จะทำอย่างไร จะโนโหวตก็มีเจ้าข้าวเจ้าของจับจองเอกสิทธิ์ไว้แล้ว เมืองไทยนี่หาช่องว่างที่ปลอดโปร่งยากเสียจริงๆ สภาพการเมืองที่เกิดขึ้นทั้งหมดมันมีที่ไปที่มา ไปโทษพวกสีเสื้อไม่ได้หรอก ต้องโทษตัวเราเองนี่แหละที่ลอยเพสังคมและการเมือง วัฒนธรรมหยวนๆใครกวนบ้านกวนเมืองก็ทำตาปริบๆ ใครเขาแหกตาก็ไม่กระโต๊กกระตาก โรคห่วยแตกระบาดมานาน แทรกซึมไปทุกหย่อมหญ้า เสียดายแทนคนที่อายุยังน้อย อาจจะต้องเผชิญเรื่องไม่ชอบมาพากลมากขึ้นเรื่อยๆ ทั้งๆที่บ้านนี้เมืองนี้เปรียบเสมือนสวรรค์ ถ้าอยู่กันอย่างปกติสุข ผู้คนจะเดินทางมาท่องเที่ยว มาชมความงดงามวัดวาอารามและวิถีไทกันให้ขวัก ดินดำน้ำชุ่ม กินอิ่มนอนอุ่น เป็นเครือญาติกันทั้งแผ่นดิน
ในช่วงที่ออดอ้อนหาเสียง
ทุกค่ายพยายามขบเหลี่ยมโหดกันทุกย่างก้าว
ช่วยบอกผมหน่อยเถอะ
จะให้ผมเอาเสียงที่มีอยู่1ไปทำอะไรได้
อย่าบอกนะว่าเลือกคนดีคนที่ชอบเข้าสภา
เคยเลือกมาแล้ว ..
ไอ่หน้าไหนเข้าไปมันก็แด๊กซ์ฉิ-หายวายป่วง
รอฟังนโยบายชัดๆ..แ ต่ ไ ม่ เ ห็ น ไ ม่ ป ร า ก ฎ
พรรค..กรูจะไม่แด๊กซ์โว้ย
บางตัว..บอกว่าจะไปปราบคอรัปชั่น
ผีเจาะปากพูดนะสิ
มันรู้รึว่าตัวคอรัปชั่นเป็นอย่างไร
เดี๋ยวนี้ก้าวหน้าไปถึงขั้นคอรัปชั่นจิตวิญญาณกันแล้วนะเธอ
เนียนจนแยกไม่ออก ไอ่ไหนคอรัปชั่นไอ่ไหนไม่ใช่
พวกไม่คอรัปชั่นใกล้สูญพันธุ์ไปหมดแล้ว
ขืนทำตัวสง่างามบริสุทธิผุดผ่อง มันจะถี-เอานะสิ
กลายเป็นหมาหัวเน่า..พวกไม่คอรัปชั่นคือพวกด้อยพัฒนา
รู้ไว้เสียด้วยว่า..กระแสคอรัปชั่นเป็นส่วนหนึ่งของกลไกบริหารในโลกยุคนี้
เป็นส่วนสำคัญที่ให้ทุกภาคส่วนขับเคลื่อนไปได้แบบก้าวกระโดด
ลองไม่มีคอรัปชั่นดูสิ..ป่านนี้
เราคงใช้โทรศัพท์รุ่นกระดูกหมาอยู่กระมัง
เราจะมีวาสนาเห็นเสาคอนกรีตเป็นแท่งยืนตายซากข้างถนนรึ
เราจะได้เห็นพวกบ้าน้ำลายมายืนตะโกนปาวๆรึ
เราจะต้องจ่ายค่าโง่ให้กับประชาธิปตายรึ!!
เลือก ไ ม่ เ ลื อ ก ได โ ว่ ก็ เ ต็ ม ส ภ า อยู่แล้ว
ทุกข์ของแผ่นดิน อยู่ที่ต้องเลือกตั้งโดยไม่สะดวกใจ และเต็มใจ..
เป็นคนไทยก็ต้องตกอยู่ในภาวะจำยอมอย่างนี้แหละ
เป็น ท.ทหาร อดทน ทนๆๆๆๆ
โปรดติดตามด้วยความอดทน ระทึกระทวยใจต่อๆๆไป
อ้าว! นี่เขียนทำซากอะไรก็ไม่รู้ แคว๊กกก..
9 ความคิดเห็น
เมืองไทยนี่แปลก เป็นประเทศกสิกรรมแท้ๆ ประชากรส่วนใหญ่ก็อยู่ในภาคการเกษตร แต่เกษตรกรไม่ยอมเลือกตัวแทนพรรคของภาคเกษตรกร หรือชาวนาให้เป็นผู้แทนชาวนา น่าเห็นใจ กลับเป็น…ให้ผู้อยากไต่ขึ้นสู่อำนาจบริหารประเทศจนชาวนาหมดเนื้อหมดตัว แล้วจะโทษใครก็ต้องโทษตัวเองแบบที่ครูบาว่านั่นแหละ
มีหัวหน้าพรรคการเมืองหนึ่งที่เกือบเคยได้ไปเป็นแกนนำจัดตั้งรัฐบวมมาแล้ว มาบอกว่า ท่านอยากยกให้ผมเป็นหัวหน้าพรรค (ใจหายวาบ…ถ้ายกให้ ผมคงรับว่ะ) แต่บัดนี้อนิจจาวัตตสังขารา พรรคนี้ล่มไปแล้วอย่างรวดเร็ว เหลือเชื่อ
ผมเห็นว่า เราน่ามาทำการเมืองกันสักที ตั้งพรรค “เขียวดำขาว” ขึ้นมาสักที
เขียวคือเกษตร ดำคืออุตสาหกรรม ขาวคือใจบริสุทธิ์ของเรา
ปากกัด ตีนถีบ ใจโถม
เอามันดูสักตั้งดีไหม …ครูบาเป็นหัวหน้าพรรค …
อ้อนซื้อเสียงด้วยการแจก weblink
รมว. สาธาฯ หมอสาวตา
รมว. เกษตร พี่อาม่า
รมว. ศึกษา อาอึ่ง
รมว. ICT อาลอกอสด์
รมว. อื่นๆ ช่วยกันเสนอชื่อด้วยเด๊อ
มาช่วยกันคิดด้วยนะ อย่าเอาแต่ตลิกๆ แล้วขำแบบ คริๆ แล้วก็ผ่านไปไม่เห็นหัว ไปมั่วๆ อยู่ริมป่าอีเล็กตรอน
กระผมสะเหนอทั่นนายก ยุบกระทรวงไอซีทีครับ
ผมยกมือค้าน ผมว่ากระทรวงนี้เป็นชุมทาง อะไรๆ ในที่สุดก็จะมาลงที่นี่แหละ
เป็นบ่อเกรอะทางข้อมูล ว่างั้นเถอะ
เอาข้อมูลมันมาหมัก แล้วรีไซเกินมันออกไปให้สะอาด จะดีไหม อาโลโกส์ อิอิ
การเมืองภาคประชาชน อาจจะเป็นทางออก ตามสไตล์ชาวเฮ ทุกวันนี้เราก็อยู่ในสภาพการบ้านการเมืองที่เราคิดและทำกันอยู่แล้ว เป็นการเมืองแท้ๆ ไม่ต้องการอำนาจ อิทธิพล แต่ต้องการเห็นคนมีความรู้ มีความสุข เกิดสันติสุข ในกลุ่มเล็กๆ ถ้าเกิดหลายกลุ่ม หรือกลุ่มโตขึ้น บางทีอาจจะชดเชย การเมืองที่เอือมระอา ที่รู้ทั้งรู้ว่ามันหวังผลอะไรไม่ได้ แต่ระบบการเมืองไทย ก็สุ่มเสี่ยงไปอย่างน่าเวทนา
มาช่วยกันหาคำตอบ แบบชิวๆ ของเราเองดีกว่านะครับ
อาม่าก็ลุยไปเยอะแล้ว ทำๆๆๆต่อๆๆไป อิ
ครูอึ่งก็ชะงักเป็นที่ไหนละ นำพาครูและเด็กๆเรียนอย่างบรรเจิด
อาว์เปลี่ยน ท่านบางทราย ก็ร่ายทวนกระชับมือ
รอกอดส์ ถอดข้อมูล มาตีแตกยั่วยุอยากทดลองเรื่องโน่นนี่มาตลอด
หมอตา แวะมาเปิดตาเปิดใจเรื่องสาธารณสุขอย่างสนุก
แม่ใหญ่ กำลังจะทำนาโยน อีกหน่อยก็คงได้โยนๆๆๆ
อุ้ยก็ถูกระบบใช้งานจนแทบเดิี๊ยง เร็วๆนี้จะจัดรายการเปิดใจอุ้ย อิอิ
หมอเบริ์ดไปตามหาทุเรียนลับแล หลังจากแวะมาเล่าเรื่องตะปิ้งในอดีต คิคิ
พูดไปแล้ว ในลานปัญญานี่แหละคือการเมืองภาคพลเมืองอย่างแท้จริง
ที่ติดป้าย กล่าวหากัน เป็นการเมืองปลอมๆๆ
ขอให้ท่านผู้เจริญชาวเฮ
ช่วยกันทำการบ้านเพื่อนำไปสู่การเมือง
ให้สำเริงบรรเทิงใจต่อไป อิ อิ..
แค่คิดตามก็สนุกแล้ว
เจ๊ครูปู ขอออดอ้อนเป็นน้องสาว เอ๊ย เป็นเลียขาทั่นนายกล่วยคนนาฮ้า เผื่อพี่ชายพลาดเมื่อใด น้องจะได้เตรียม “เสียบ” :P
เย็น 24
แน่ๆ มี 4 คนแล้ว…ใครบ้าง ไปเจอกันที่จัมโบเทลนะคะ
อุ้ยถึงกรุงเตปบ่ายสอง
ครูบาถึงกรุงเตปบ่ายสี่
พี่สาวตาถึงกรุงเตปสามทุ่ม
ท่านอีกท่านถึงกรุงเตป หกโมง
อิอิ
ทั่นนายก ด้วยโครงสร้าง กฏระเบียบ และทัศนคติของคนในปัจจุบัน กระทรวงนี้เกินเยียวยาแล้วครับ มันเป็นความเละที่เกินจินตนาการ ตั้งกระทรวงขึ้นมาเพื่อต่อสัญญาสัมปทาน พอต่อสัญญาเสร็จ ใครจะนั่งกระทรวงนี้ก็ไม่สนใจแล้วเพราะว่าภารกิจสำเร็จแล้ว การแก้ไข ควรทุบทิ้งแล้วสร้างใหม่
แล้วนี่กำลังจะมีกระทรวงภัยพิบัติอีกนะขอรับ วิธีคิดยังไม่เอาอ่าว จะเป็นกระทรวงไปทำไม งบประมาณสองกระทรวงนี้ เห็นทีจะปีละหมื่นล้านครับ เสียดาย