ยาแก่นไม้จากฤๅษี
(ฉากดวลมะม่วง)
ก่อนหน้านี้อาจารย์นฤมลจากจุฬาฯมา วันนี้อาจารย์นฤมลจากธรรมศาสตร์ก็มาเยี่ยม เป็นการพบปะอาจารย์นฤมลยกกำลัง2 ..การแห้วเหินไม่ได้เดินทางเข้าบางกอก ผมตะหงิดๆในใจว่าจะต้องมีอะไรไม่ให้โคจรจึงมายับยั้งไว้ ช่วงสายหน่อยก็ได้รับโทรศัพท์จากฤๅษีถามว่าอยู่บ้านไหม? อาจารย์นฤมลจะบุกสวนป่า โอ้ยโย้ มาเล๊ยยย กำลังเซ๊งเป็ดอยู่นี่ไง จึงนัดหมายไปบรรจบกันที่ร้านก้วยเตี๋ยวเจ๊หงอดเจ้าประจำ ใกล้เที่ยงเราก็มาดวลก้วยเต๊่ยวตามที่นัดหมาย โซ๊ยกันไปคนละ2-3ชาม อิ่มแล้วขับรถปุเลงๆตามกันเข้าสวน หลังจากล้อหยุดหมุนผมก็ชวนไปเก็บมะม่วงอกร่องที่หล่นเกลื่อนพื้น เลือกเก็บผลที่หล่นลงมาใหม่ไม่ช้ำมาก..เก็บ2ต้นได้ครึ่งเข่ง แค่นี้ก็หิ้วจนแอ่นแล้วละครับ
พาแวะไปดูการปลูกไผ่กิมซุง
แวะไปดูวัวชาโล่เล่ที่ฝึกให้ออกไปกินหญ้าอิ่มแล้วเดินกลับเข้าคอกเอง
คุยกันว่า..จะ ฝึ ก วั ว ตั ว อื่ น ใ ห้ รู้ เ ว ล า เ ดิ น ก ลั บ ค อ ก
จะฝึกได้ผลแค่ไหนอย่างไรเอาไว้รายงานอีกครั้งนะครับ
(อาจารย์นฤมล ปราชญ์โยธิน เตรียมเครื่องปรุงมะม่วงมายำสดๆรสเด็ด)
หลังจากมานั่งพักเหนื่อยในอาคาร อาจารย์นฤมลเตรียมปรุงมะม่วงยำที่เตรียมมาให้ชิมในคราวนี้ ฤๅษีอ้นล้างมะม่วงแล้วฝานดวลกัน ฤๅษีชอบผลไม้หวาน มะม่วงอกร่องจึงพร่องไปครึ่งกาละมัง บอกว่าจะเอาเมล็ดทั้งหมดไปเพาะเพื่อรักษาอกร่องสายพันธุ์แท้ไว้ นอกจากยำมะม่วงอร่อยแล้ว ยังมีขนมลำดวน ขนมขนุนอบรสแปลกใหม่ ฤๅษีเอาแก่นไม้ฝาง แก่นไม้แดง แก่นไม้ชะเอมไทย ผ่าเป็นชิ้นเล็กๆแล้วตากแดดให้แห้งสนิท มาให้ผมต้มไว้ชิมรักษาอาการปวดเมื่อย
นับเป็นการนำเสนอการใช้ประโยชน์เชิงสมุนไพรที่น่าสนใจอีกประเภทหนึ่ง
นอกจากเราจะใช้ส่วนต่างๆของใบ-กิ่ง-ก้าน-แล้ว
แก่นไม้เอามาผ่าตากแดดก็เป็นประโยชน์ที่ใครๆมองข้าม
ช่วงนี้ผมจึงมีชาแก่นไม้ให้ชื่นชิม
(ยาจากแก่นไม้ที่ฤๅษีเอามาฝาก)
บ่ายแก่ๆชวนกันชมสวนอีกรอบ ผมพาไปเก็บมะตูมให้ไปทดลองทำมะตูมไข่หวาน ฝากต้นกล้ามะตูมไปปลูก เก็บผักหญ้าไปปลูก ชี้ให้ดูกล้าไม้ยางนา ไม้อโศก ไม้จันผา ที่เกิดเองเรี่ยราดตามพื้น ฤๅษีบอกว่าเพียงเราเอาถุงเพาะชำมาเรียงในแปลง แล้วมาจิ้มเอากล้าไม้พวกนี้ไปชำต่อ เราก็จะมีกล้าไม้ไว้ปลูกที่สะดวกกว่าเมื่อก่อนมาก เรานัดกันว่าวันหลังจะจะจัดรายการเย้าเยือนกัน โดยแต่ละฝ่ายจะไปนอน ฤๅษีบอกว่าเอาเดือนหน้าไหมละ ผมขอหารือเจ้าแห้ว อุ้ย สมาชิกชาวเฮก่อน รายการที่น่าสนใจอย่างนี้ ..ที่จะไปนอนกวนใจฤๅษีนั้นถือเป็นทริปพิเศษจริงๆ
ท่านใดสนใจ เดินออกมาข้างหน้า 1 ก้าว อิ อิ
« « Prev : อาการโรคตกเครื่องบินกำเริบ
Next : ฝึกวัวให้เดินเข้าคอก » »
3 ความคิดเห็น
แก่นฝางเป็นส่วนประกอบสำคัญของน้ำยาอุทัยที่เราใส่น้ำดื่ม หอมเย็นชื่นใจนะคะพ่อ และเด็กๆเดี๋ยวนี้เอามาทาแก้ม ^ ^
เห็นภาพอาจารย์นฤมลแล้ว นึกถึงรสมือทำกับข้าวอันแสนอร่อยในบ้านที่เหมือนแกลอรี่งานศิลปะ และสุ่มเสียงที่ไพเราะขับลำนำที่ซาบซี้ง ในค่ำคืนหนึ่ง ค่ะครูบา
ระลึกถึงวันอันเป็นสุขนั้นเป็นอย่างมาก
กราบอาจารย์นฤมลและทักท่านท่านฤาษีผ่านบล็อกครูบาด้วยค่ะ
หากมีวาสนาคงได้ไปเยี่ยนยามทั้งสองท่านอีกครั้งค่ะ
=ชิมยำมะม่วงของอาจารย์ แล้วก็ระรานคิดถึงคนไกล ที่ไม่ได้มาชิมด้วย อิ