ออตโอดโอย
:: วาสนาหมาน้อยละห้อยโหย
ดิ้นแดโดยปัดปัดเหมือนหมัดกัด
เฮโคราชคลาดคิดเหมือนผิดนัด
จึงขอจัดรายการมาบ้านนี้
:: วิสาขะมาสละแรงปลูกป่า
กินข้าวปลากินผักกินบักมี่
ถ้ามาถึงนอนผึ่งดวงฤดี
ชมจันทราราตรีประดับดาว
:: อยู่ขอนแก่นแล่นแตร๊เล่นดนตรี
เจอแต่แสงแต่งสีที่ฉานฉาว
ลองมาฟังจักกะจั่นร้องลั่นกราว
ให้ยุงสาวกัดแก้มบ้างปะไร
:: ไม่แน่นะน้าอึ่งอาจบึ่งมา
เห็นตั้งท่าตั้งทีอยู่ไหวไหว
ถ่างช่องว่างชีวิตและจิตใจ
ให้อำไพผุดผ่องดั่งทองทา
:: แต่ช้าแต่..แม่ใหญ่ก็มาด้วย
จะบ่มกล้วยมะม่วงไว้ล่วงหน้า
จะให้ชิมไวน์แดงแกงผักปลา
จะปิดป่าต้อนรับประทับใจ
:: โลกแสนกว้างทำไมต้องใจแป้ว
ชีวิตแห้วอยู่เรื่อยเมื่อยบ้างไหม
ควรบริหารชีวาให้อ้าไว้
ถ้าปิดกั้นร่ำไปใจสั่นคลอน
:: จึ่งดีใจนักหนาออตมาสวน
จะได้ชวนเพื่อนๆยิ้มสลอน
ลองมาฝึกหัวใจไร้ขั้นตอน
ลองมาผ่อนดอกเบี้ยชีวิตดู..
:: ที่สวนป่าหาเครื่องมือเตรียมไว้แล้ว
กำจัดแห้วให้สลายหายหดหู่
ชีวิตใครติดไฟแดงหมดแรงสู้
ลองมาอยู่สักคืนชื่นมื่นเอย..
Next : วาระแห่งกอดคึดฮอดหลาย » »
2 ความคิดเห็น
@ แม้ชีวาช่วงนี้มีงานขนัด
ไม่สามารถขจัดไปให้หมดสิ้น
ไม่สามารถไปกราบแทบแผ่นดิน
เมืองย่าโม หมดสิ้นหวังจะยล
จึงชดเชยวาสนาของข้าพ์น้อย
ในวิสาขบูชาร้อยคอยสร้างฝัน
ชวนเพื่อนพ้องพี่น้องฮักที่รักกัน
ไปบรรเลงเพลงฝัน ปันอารมณ์
ไปปลูกป่า พฤกษาให้ท้าฝัน
คนละอันคนละต้นจนเต็มป่า
เห็นครูบาตอบรับกลับคืนมา
โอ้ยวาสนาเรายังมี ใช่หนีไกล
วาสนายังดี อิ