ลานสวนป่า

:: เห็นเขาเห่อมีหลานเต็มลานบ้าน

ผมจะเอาหลานที่ไหนไปอวดบ้าง

จะขอเช่าใครเขาจะไว้วาง

เมื่อทุกอย่างดุจแก้วตาและดวงใจ

:: และแล้วเทพารักษ์ก็เมตตา

ส่งหลานมาให้เลี้ยงกันยกใหญ่

เพศชาย2หญิง2ผ่องอำไพ

ป้อนนมให้จุ๊บๆแล้วฟุบนอน

:: ตื่นขึ้นมาร้องจ้าดุจฟ้าผ่า

ต้องถลามาโอ๋ตัวโตก่อน

กว่าจะอิ่มพริ้มงีบไม่รีบร้อน

ต้องลุกป้อนบ่อยๆค่อยๆโต..

อิ อิ . . ผมมีหลานเลี้ยงกับเขาแล้วนะพี่น้อง หลังจากนั่งอิจฉาอัยการชาวเกาะมาหลายเพลา วันนี้คนงานตัดไม้ ไปโค่นต้นที่มีโพรงกระแตทำเป็นรังคลอดลูกน้อย ระหว่างที่ลงเลื่อยยนต์ ลูกกระแตก็ร้อง..แต่ทำไงได้ในเมื่อต้นไม้ล้มลงแล้ว แม่กระแตก็ไม่รู้ไปหาอาหารอยู่ที่ไหน ปล่อยไว้ก็จะเป็นอาหารอันโอชะของแมวป่าและนกกระปูด เสียงร้องหิวนมจะเรียกให้มัจจุราชมาตะครุบ!

คนงานจึงจับเอาลูกกระแตตัวเล็กมาให้ผมรับผิดชอบ

จะทำยังไงได้ละครับ

ต้องรับหลานน้อยมาฟูมฟัก

ยังไม่ลืมตาด้วยซ้ำ

ผมทราบวิธีเลี้ยงอยู่แล้ว เอานมโคมาป้อน บดหัวอาหารสัตว์ให้ดูดกิน กระแตเป็นสัตว์ที่ชอบกินผลไม้ทุกชนิด มีฟันแทะเมล็ดพืชเป็นอาหาร เลี้ยงได้อายุเดือนหนึ่งก็จะวิ่งพล่านเต็มบ้านแล้ว ผมเจาะถังน้ำดื่มให้เป็นห้องนอนไปพลางๆก่อน ต่อเมื่อโตแล้วก็จะคัดลูกน้ำเต้ามาทำเป็นบ้านแจกคนละหลัง กระแตน้อยก็จะเป็นสมาชิกในครอบครัวตลอดไป เรียกก็จะมาหาไต่ตามตัวตามไหล่เรา พาไปเที่ยวที่ไหนๆก็ได้ เขาจะชอบซุกอยู่ใต้แขนเสื้อ เรียกก็จะโผล่ออกมา..

โตแล้ว..ไม่หนีไปไหนหรอก

กระแตเป็นสัตว์ขี้อ้อน

ปรับตัวอยู่กับมนุษย์ได้เชื่องจนเป็นธรรมชาติ

บางคนที่เคยเลี้ยง

เวลากระแตตายร้องไห้เป็นวรรคเป็นเวร

ยิ่ ง ก ว่ า ถู ก แ ฟ น หั ก อ ก เ สี ย อี ก. ชิ มิ ชิ มิ

« « Prev : สงกรานต์บ้านป่า

Next : มหกรรมเห่อหลาน » »