ทางออก

โดย sutthinun เมื่อ 22 พฤศจิกายน 2008 เวลา 22:09 ในหมวดหมู่ สวนป่าฮาเฮ #
อ่าน: 2510

พี่น้องครับ

 

วันนี้เดินไปซื้อกับข้าวที่ห้างคาร์ฟูมาสต็อกไว้

ไปเจอหนุ่มหล่อคนหนึ่งนั่งร้องไห้เป็นวรรคเป็นเวร

จะเข้าไปถาม ไปถ่ายรูปก็เกรงว่าจะโดนเตะ

เพราะแกเอาแต่ร้องไห้ไม่สนใจอะไรเลย

คงมีเหตุป่วนในอกจนยากที่ยั้งใจได้

เฮ้อ..อย่างนี้ก็มีด้วย หนุ่มทั้งแท่งแท้ๆ

คงจะหาทางออกไม่เจอ

 

(ซื้อถั่วลิสงบดกับแยมมะเดื่อเอามาทาขนมปัง)

ด้วยเหตุนี้ละครับ

ทำให้ผมสนใจเรื่องทางออกของคนกรุง

เดินผ่านตู้โทรศัพท์

มองไปเจอใบปลิวติดประกาศสารพัดเรื่อง

ใครต้องการยกโทรศัพท์ไปตามเบอร์ที่แจ้งไว้

เออ..คนกรุงนี่ดีมีบริการถึงใจทุกอย่าง

  

เดินไปอีกหน่อยเจอต้นไม้

ติดป้ายรายการอาหารและเครื่องดื่ม

มีเมนูอร่อยไล่เรียงลงมาเป็นแนวดิ่งตามรูปทรงต้นไม้

จะสั่งอะไรก็เลือกตัดสินใจเอาจากที่นี่

ไม่มีปัญหาเรื่องโมโหหิวเหมือนก่องข้าวน้อยฆ่าแม่

  

เดินไปสะดุดป้ายรับจำนองบ้านที่ดิน

เอาละสิ ใครจะจำนองจำนำที่ดิน ที่แม่ยายยกให้ก็เชิญ

เพียงแค่ยกหูโทรศัพท์ตามที่เขาแปะไว้

ก็จะมีผู้สันทัดกรณีมารับเรื่องไปจัดการให้

คนกรุงนี่ช่างเอาอกเอาใจกันเหลือเกิน

  

เดินไปอีกหน่อยเจอป้าย

บริการเงินด่วน

แหม..ใครหน้ามืดเรื่องเงิน ๆ ทอง ๆกระทันหัน

บริการด่วนยิ่งกว่า EMS. ของไปรษณีย์เสียอีก

ที่บ้านนอกมีบริการเงินไม่ด่วน

ทำไมมันเหลื่อมล้ำกันอย่างนี้หนอ

  

ทราบไหมครับ ทางม้าลายหายไป

กทม.สร้างสะพานลอยให้เดินข้ามนะสิ

อ้าว! แล้วม้าลายไปอยู่ที่ไหนละ

ผมเจอแล้ว

ม้าลายมาชุมนุมกันอยู่ที่ศาลเจ้า

 

ศาลเจ้ากับศาลพระภูมิเป็นอันเดียวกันรึเปล่านะ

เจอคุณน้าคนหนึ่ง

จุดธูปบนบานศาลกล่าว

แสดงว่า..ได้ยึดเอาสิ่งศักดิ์สิทธิ์เป็นที่พึ่ง

จะได้ผลหรือไม่ ผมไม่ทราบ

แต่อย่างน้อยก็ยังมีทางออกใช่ไหมครับ

 

เดินไปแผงขายหนังสือ

ไปเจอหนังสือเล่มหนึ่ง

ชื่อ..ผมไม่ได้ขายชาติ

อ้าว! แสดงว่ามีที่รับซื้อชาติไทยละสิ

ถ้าขาย..เราจะตีราคาประเทศไทยเท่าไหร่?

ขืนขายสุ่มสี่สุ่มห้าโดนโห่ตายเลย

 

 

 

ุเดินไปเจอป้าย โทรไม่ถือ

โธ่..ไม่ถือก็ไม่มีโทรนะสิ

ป้ายนี้เหมือนแม่ขวัญจิตผมเลย

ทุกวันนี้ไม่ยอมถือโทรศัพท์

คิดถึงก็คิดเอา…ไม่เสียตังส์

  

วันนี้มีประชุมยืดเยื้อ

เจ้าหน้าที่ส่งแผ่นกระดาษเล็กรายการเมนู

มาให้เลือกว่ารับประทานอะไร

ผมขอก๋วยเตี๋ยวกับขนมวุ้นรูปหัวใจ

นึกสนุกอยากจะเคี้ยวหัวใจ

สุดท้ายก็ได้คำตอบ

ทางออกทุกอย่างขึ้นอยู่กับใจของเรานี่เอง..อิ อิ..

  

วันนี้อัยการชาวเกาะบินมาถึง

แต่รายนี้โทรแฮะ..ชวนไปเลี้ยงข้าว

คนกรุงนี้แปลก

ไปไหนก็ขึ้นรถ

ในแต่ละวันเดินไม่กี่ก้าว

ไปห้างยังไม่ยอมเดิน..ขึ้นบันไดเลื่อน

สบายจนจะเป็นง่อยตายอยู่แล้ว

เบื่อ เบื่อ..อยากกลับบ้านไปเดินเล่น

ตอนเย็น ๆ ก็อาบน้ำทาแป้ง สบาย ๆ..

« « Prev : บุกสำนักร่มธรรม

Next : ดวลข้าวต้ม » »


ผู้ใช้ Facebook สามารถให้ความเห็นที่นี่ได้ โดยกด Like เพื่อแสดงตัว

4 ความคิดเห็น

  • #1 Logos ให้ความคิดเห็นเมื่อ 22 พฤศจิกายน 2008 เวลา 23:00

    ประเทศไทยราคาเท่าไหร่?

    ถ้าคิดแบบนักเลือกตั้ง ก็แปดพันล้านบาทครับ ไม่น่าเชื่อเลย

    กกต. แจ้งว่าเมื่อการเลือกตั้งทั่วไปเมื่อวันที่ 23 ธ.ค. 2550 มีผู้มีสิทธิ์ออกเสียงเลือกตั้ง 45,658,178 คน มาออกเสียงไม่เคยเกิน 70% ก็ไม่เกิน 31.96 ล้านเสียง ซื้อครึ่งเดียวก็ได้เสียงข้างมากแล้ว จ่ายเสียงละห้าร้อยบาท (อันนี้เผื่อส่วนบุญตามรายทางแล้ว เพราะว่าไม่ว่าเขตไหนชาวบ้านก็ได้ไม่ถึง) รวมทั้งสิ้นเป็นเงินไม่เกินแปดพันล้านบาทครับ

  • #2 sutthinun ให้ความคิดเห็นเมื่อ 22 พฤศจิกายน 2008 เวลา 23:02

    ราคาถูกแบบนี้พวกเซ๊งลี้จึงกระดี๊กระด๊า

  • #3 dd_l ให้ความคิดเห็นเมื่อ 23 พฤศจิกายน 2008 เวลา 18:48

    ได้รู้ว่าครูบาก็ชอบดูป้าย..เดินไปถ่ายไป..ลูกหลานเลยมีป้ายมาให้ดู อิ อิ

  • #4 bangsai ให้ความคิดเห็นเมื่อ 23 พฤศจิกายน 2008 เวลา 21:34

    มีที่ไหนประเทศไทย  ไม่มีแล้วครับ ถูกขายไปแล้ว อิอิ..
    ไอ้ที่เดินๆ นั่งๆแต่งชุดหล่ออยู่นั่นน่ะ พนักงานเจ้าสัวเขา…

    เอาเถอะ..มีทางออกแน่นอนครับ


แสดงความคิดเห็น

ท่านอยากจะเข้าระบบหรือไม่


*
To prove you're a person (not a spam script), type the security word shown in the picture. Click on the picture to hear an audio file of the word.
Click to hear an audio file of the anti-spam word


Main: 0.056808948516846 sec
Sidebar: 0.046926021575928 sec