ลานสวนป่า

(ขอบคุณ พ.ท.กิตติพงษ์ พุทธิมณี)

ขากลับเข้ากรุงเที่ยวนี้ นัดกันขึ้นรถ 9.00 น. เนื่องจากเมื่อคืนมีรายการส่งท้ายกันหนักไปหน่อย บางท่านกลับเอาจวนสว่าง การเดินทางจึงเป็นไปแบบสบายๆ ขาโจ๋อยากจะไปด่านเกวียน ฝ่ายเอาใจก็รีบรับลูกบริการ ชั่วไม่นานเราก็มายืนอยู่ด่านเกวียน ถนนสายเครื่องปั้นดินเผาแหล่งใหญ่แห่งหนึ่งของเมืองไทย ทุกร้านวางสินค้าละลานตาไปหมด จดๆจ้องๆตัดสินใจไม่ได้ว่าจะซื้ออะไร ถึงจะหนัก-ใหญ่-เล็กยังไงผู้พันก็บริการได้อยู่แล้ว ช่องใส่ของใต้ท้องรถยังมีที่ว่างปะเลอะ

คนบ้านไกลอย่างผม ถึงชอบอะไรก็ไม่รู้จะขนอ้อมโลกกลับบ้านยังไง จึงได้แต่ดูตาปริบๆ ครูหยุ่ยชวนซื้อหมวกโคบาลคนละใบ ลองใส่ดูแล้วเท่ห์ระเบิด เป็นการใช้วัสดุพลาสติกมาขึ้นรูป ทำโปร่งๆไม่อับทึบ ราคาใบละ 150 บาท ส่วนขาช็อปนั้นไม่ต้องห่วง ชี้ๆๆๆห่อๆๆขนขึ้นรถ คุณอัมราได้รูปปั้นสวยอ่อนช้อย ชี้ให้ดูว่าช่างปั้นใบหน้าได้อ่อนหวานชอบใจมาก

รถวิ่งมาถึงปากช่อง

แวะซื้อข้าวโพดหวาน

ซื้อกระท้อนลอยแก้ว

เอามาฝากคนบางกอก

หยุดพักรับประทานอาหารมื้อเที่ยงที่ร้านครูต้อ

ครูที่ไม่มีหนี้สินแต่รวยเอาๆ

ขายสะเต๊กและของฝากเป็นหลัก

เราสั่งสะเต๊กปลา-สะเต๊กหมู

ผมกับเพื่อนสั่งสะเต๊กเนื้อสันโพนยางคำ

เพื่อจะทดสอบคำกล่าวที่ว่า>>

มีแต่เนื้อโพนยางคำปลอมทั้งน๊านนน

เท่าที่ชิมเนื้อยังไม่นุ่มเท่าที่ควร

ส่วนจะของปลอมของแท้พิสูจน์ยาก

แต่ที่แน่ๆลงไปนอนในพุงเราหมดแล้วละครับ

มาถึงบางกอกบ่าย 2

มีเวลานอนตอนบ่ายอิ่มหนึ่ง

ตื่นมาต๊อกๆบันทึกประจำวันนี่ละครับ

ขอขอบคุณท่านแม่ทัพและคณะนายทหารที่ดูแลเราอย่างดี

ครูหยุ่ยคิดต่อว่า

เดือนมกราคมเราลุยปราสาทนครวัตนครธมดีกว่า

แวะนอนสวนป่า 1 คืน

นอนในกัมพูชา 1 คืน

ให้แม่ทัพภาค 2 ช่วยประสานงาน

อิ อิ

« « Prev : ตามไปดูเขยย่าโม

Next : ร้อนวิชายามหน้าหนาว » »