ลานสวนป่า

บ่ายวานนี้ รถของวิทยากรพิเศษมาถึงก่อน ดร.ประทีป วีระพัฒนนิรันดร์ และคณะเดินทางมาถึง ทริปนี้มีอาจารย์จากวิทยาลัยกองทัพบกติดสอยห้อยตามมาด้วย ผมพาเดินยืดเส้นยืดสายรอบสั้น ๆ ไปดูการเลี้ยงวัวด้วยใบไม้ และแปลงสาธิตการปลูกต้นไม้หลายวัตถุประสงค์ เพื่อจะขอความเห็นจากผู้สันทัดกรณี ว่าควรจะปรับปรุงแก้ไขในประเด็นใด ข้อมูลเชิงประจักษ์ที่แสดงผลทำให้เข้าใจง่าย ไม่ต้องอธิบายมาก อาจารย์บอกว่าถ้าแบบนี้มันเชื่อมโยงกันเป็นวงจร แล้วกระหวัดคุยไปถึงพัฒนาการระบบการศึกษาในระดับอาชีวะ วิทยาลัยเกษตร & วิทยาลัยเทคนิค ที่ผู้เลี้ยงสัตว์กับผู้ผลิตเครื่องสับกิ่งไม้ก็จะไปด้วยกันได้ เป็นการยกระดับการเรียนการสอนที่มีชีวิตชีวา มีเรื่องราวใหม่ๆสดๆ ที่ส่งผลต่อตัวผู้เรียนเอง แล้วเชื่อมโยงไปสู่ประชาคมได้ สังคมชุมชนก็จะได้ประโยชน์ร่วมกัน เรียกว่าเรียนรู้กันแบบยกแผง ไม่ใช่เหมาโหลอย่างที่ผ่านมา

บ่ายแก่ ๆ รถตู้สีขาวทยอยเข้ามาหลายคัน คณะนี้ไม่หลงทางไม่ต้องออกไปรับ ลงรถตุ๊บตับขนกระเป๋าเหมือนลาวอพยพเข้าไปในอาคาร ส่วนมากเป็นหนุ่มล้ำบึก มี2สาวหลงมาด้วย แทบจะเป็นค่ายชายหนุ่มล้วนๆ หลังจากยืดเส้นยืดสายก็เข้าไปนั่งเป็นพระอันดับ ทักทายกัน แนะนำตัว ส่วนมากเป็นคนภาคกลาง แถวเพชรบุรี กาญจนบุรี นครปฐม กรุงเทพ สมุทรปราการ อายุอานามอยู่ระหว่าง30 หย่อนๆ โจ้ซึ่งเป็นหัวหน้าคณะ กระซิบว่า ไม่ได้บอกเล่าอะไรเกี่ยวกับพันธกิจที่จะมามากนัก ปล่อยให้งง ๆ และสาละวนหาจุดพิเศษกันเอาเอง ผมก็รับลูกต่อ ล่อให้หลงทางด้วย Power point ไปทางโน้นที ทางนี้ที ดูสิว่าจะหาทางออกจากสวนป่านี้ได้หรือเปล่า

(รักดีหามจั่ว สมัยนี้ไม่มีจั่วให้หาม ก็หามสิ่งที่มีก่อนละกัน)

จบด้วยอาหารมื้อเย็น

โฉมยงต้มขาหมูใส่หน่อไผ่หม่าจู

ตำน้ำพริกสูตรชูชกสะอื้น

อย่างอื่นประกอบบ้างเล็กน้อย

แค่นี้ก็อิ่มจนอืด

แต่แปลกใจว่าทำไมขนกล่อง มาม่ามาด้วย

หรือมาม่ากลายเป็นยุทธปัจจัยของชาวSCG. ไปแแล้ว

ก็บอกเล่าเก้าสิบว่าทริปนี้จะมีเมนูเหมือนของวัว

ไม่ถึงกับสับใบไม้มาเลี้ยงดูหรอกนะ

แต่..จะชวนกินผักพื้นถิ่นที่มีอยู่มากมาย

เล่าเรื่องชาวเฮให้ฟัง เปิดเพลงกอด แล้วโม้ผสมผสาน เล่าถึงการเขียนหนังสือ หลายคนสนใจ นึกขึ้นได้ คณะนี้จะให้เขียนบทความเหมือนที่เราเขียนลงบล็อกนี่แหละคนละ 1 บท จัดเป็นไฟลท์บังคับแบบเนียน ๆ เจออะไร เข้าใจว่าอย่างไร บอกเล่าเป็นเนื้อหาสาระ แล้วเอามาอ่านกัน เราจะคัดบทความเหล่านั้นขึ้นบล็อกให้ธารกำนันได้อ่าน รอติดตามนะครับ คืนนี้ชาว SCG. โชคดีที่ได้เจออาจารย์ประทีป และนายทหารจากกองทัพบก มาจี้จุดเรื่องระบบการศึกษา ผสมกับงานกับการทำงานภาคสังคม ชวนทอดผ้าป่่าเพื่อการศึกษา อาจารย์แจกซองฝากไว้ให้คณะละ 1 ซอง เปิดฉากกิจกรรมจิตสาธารณะแบบง่าย ๆ

(ห้องเรียนกลางป่า อ้าซ่าความคิด เตาะติดความรู้)

เช้านี้ ชาวค่ายตื่นมาเจออาจารย์ประทีปคุยต่อภาค 2

ระหว่างนั้นโฉมยงเห็นเห็ดโคนขึ้นรอบบ้าน

จึงส่งข่าวกระตู้วู้ไปเก็บกัน

ยายสอนนำทีมยายฉิมไปเดินรอบสวนหาเห็ด

บ่นกระปอดกระแป๊ดกลับมาว่าโดนยุงตอมกัดคันคะเยอไปทั้งตัว

โธ่ยา่ยฉิม พรุ่งนี้แก้ตัวใหม่

บางส่วนไปตัดกิ่งไม้

บางส่วนไปทำความสะอาดขนไม้กองโต

ช่วยกันสับกิ่งไม้เลี้ยงโค

กินข้าวเที่ยงเสร็จให้นอนพักผ่อน

ตื่นมาจะถามว่า

ถ้าเธอสามารถย้อนทำเรื่องที่ผ่านมาได้

เธอจะเลือกทำเรื่องอะไร?

จบข่าว

« « Prev : ออฟชั่น “กอด”

Next : SCG. ก้าวไกลถ่างใจพัฒนาตนเอง » »