น้ำท่วมใจ
อ่าน: 2692ฤดูมรสุม ฟังข่าวน้ำท่วม ถึงท่วมมาก กระจายทั่วไปทั้งภาคเหนือและอิสาน
พื้นที่ชุ่มน้ำ น้ำหลาก 1-2 เมตร คงจะเปียกแฉะกันไปหลายวัน
ส่วนชาวเลก็ถูกเตือนเรื่องคลื่นลม ให้ระมัดระวังการนำเรือเล็กออกชายฝั่ง
พี่น้องในกรุงก็ตุ๊บๆตุ้อมๆกับคลื่นลมการเมือง ที่กำลังโหมสะบัดน้ำลายกระจายว่อน
สรุปว่าเป็นเรื่องของธรรมชาติ และนอกเหนือความปกติไปบ้าง
ถ้าสนใจเรื่องสภาพสังคม สภาพสิ่งแวดล้อมก็ควรติดตามข่าวบ้าง
แบ่งใจให้ตัวเอง และแบ่งใจให้สังคมบ้างก็แล้วกัน
เมื่อวานป้าจุมมาส่งที่ดอนเมือง
บอกเจ้าหน้าที่ว่าขอที่นั้งติดหน้าต่างและขอเก้าอี้ตัวท้ายสุด จะได้ไม่รบกวนคนอื่น
พนักงานบอกว่าที่นั่งริมหน้าต่างเต็มหมด
พอเห็นเราหน้าม่อย เธอก็ตามว่าทำไมถึงเจาะจงนั่งริมหน้าต่าง
..ตอบเธอว่า..เราอยากจะถ่ายภาพน้ำท่วมแถบมวกเหล็ก
เธอใจดียกโทรศัพท์สักครู่แล้วแจ้งข่าวดี มีให้1ที่นั่งท้ายสุดตามที่ต้องการ
เฮ้อ! สุดท้ายก็ได้ อิอิอิ..
ไฟล์นี้ผู้โดยสารมีประมาณครึ่งลำ ได้นั่งคนเดียวสบายๆ
พอเครื่องขึ้นก็กดชัตเตอร์ไปเรื่อยๆ
20 นาทีเครื่องผ่านสระบุรี มองเห็นน้ำท่วมเป็นจุดๆ แหล่งที่ลุ่มเป็นเขื่อนน้ำคงเต็มเขื่อน
ในเขตพื้นที่ขอนแก่นฝนตกประปรายยังไม่ถึงกับท่วม
อีตอนจะบินลงขอนแก่นนี่สิครับ
กัปตันประกาศว่าทัศนวิสัยที่สนามบินขอนแก่นไม่ดี ฝนตกหนักมาก
อาจจะต้องบินวนสัก10-15นาที
ถ้าเป็นป้ายรถเมล์เราลืมลง อาจจะไปแถมระยะทางฟรีป้ายสองป้าย
แต่บนท้องฟ้านี่ทำอะไรไม่ได้เลย ถ่ายภาพก็มีแต่กลุ่มเมฆทึบ
มีบรรยายเรื่อง”เศรษฐกิจพอเพียง” ในวันครบรอบ41ปีคณะศึกษาศาสตร์ ม.มหาสารคาม
ต้องขึ้นเวที13.00น. หวุดหวิดตกเวทีเหมือนกัน
เดินทางไปถึงห้องประชุม คณาจารย์-นิสิตเข้าไปรอพร้อมแล้ว
ทักทายกันนิดหน่อยก็บรรเลงเลย เอาPower Point ที่กอล์ฟสอนให้ไปเปิดเอากฤษ์
เพลง “ดีใจที่มีวันนี้” สร้างบรรยากาศได้ดี
คุยไปไอไปตามสไตล์..
ช่วงท้ายเปิดสนทนาผ่านจดหมายน้อย
มีผู้ฟังส่งคำถามมาประมาณ7-8 ประเด็น
ตอบคำถาม เล่าบ้าง ยกตัวอย่างบ้าง ยุบ้าง ให้กำลังใจบ้าง
โม้เพลินจนลืมถ่ายรูปในห้องประชุม.. เฮ้อเสียดายมาก
แต่ก็ประทับใจมากที่สุด..ที่เห็นอาจารย์นัดกันแต่งกายด้วยชุดผ้าถุงลายอีสานบ้านเฮา
แต่งกันพร้อมเพรียงเช่นนี้ นอกจากสวยสง่ามาแล้ว ยังเป็นสไตล์ของชาวตักสิลาได้เยี่ยมมาก
ทั้งรับ-ส่ง อาจารย์ Surachet Noirid กรุณาดูแลดีเหลือเกิน
ได้คุยกันอย่างสนุก อาจารย์เล่าว่าได้แอบเป็นแฟนคลับชาวแซ่เฮมาพอสมควร
ทำให้การเดินทางเป็นการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ระหว่างกันที่ดีมาก
ขอขอบคุณชาวศึกษาศาสตร์ ทุกท่านนะขอรับ
พบกันใหม่เมื่อใจต้องการ
« « Prev : จีบไม่เก่ง ใช้ตู้เพลงเป็นสื่อ
2 ความคิดเห็น
ฝนยังไม่หยุดตกค่ะ เทคโนโลยีท่วมตัว ความรู้ท่วมหัว ก็ยังไม่เคารพธรรมชาติ ฝนฟ้าเป็นธรรมชาติที่เรียนรู้กันมาตั้งแต่ไหนแต่ไร บ่นไปฝนก็ไม่หยุด ถ้าจะหยุดก็ต่อเมื่อไอน้ำในอากาศลดจนไม่สามารถรวมตัวเป็นหยดน้ำได้ ภัยธรรมชาติที่เกิดขึ้นเพิ่มความรุนแรวมากขึ้นคือการพัฒนาประเทศ ที่ขาดการประสานองค์ความรู้อย่างพอเพียง ผลก็เป็นประการฉะนี้แล รู้อะไรไม่สู้รู้วิชา รูุ้้ประสานวิชาจัดการองค์ความรู้อย่างเข้าใจธรรมชาตินั่นแหละจึงจะดี
คงต้องเรียนวิชาฟ้าฝนตก