ลานสวนป่า

     เป็นชื่อเรือนหลังหนึ่งที่ลูกหลานช่วยกันตั้งให้ 

ไหนๆบรรพบุรุษมาจากคนแซ่เฮ

ก็เลยขออนุญาตต่อติ่งท้ายนิดหนึ่ง..ลานสวนป่าฮาเฮ

     เห็นกระต๊อบเล็กๆอยู่ใต้ร่มไม้ไหมครับ

รอบด้านปัดกวาดลานให้สะอาดร่มรื่นเหมือนวัดป่า

มีอู่ผูกไว้ใต้ร่มไม้ใหญ่

ใครเหนื่อยนักก็มาพักนอนบ้านนี้

มีกล้วยหวีใหญ่ห้อยไว้ให้ปลิดชิม

ข้างๆมีสระน้ำเย็นไสมองเห็นปลาไล่กอดกัน

มีดอกบัวเผื่อน จอกแหน และต้นกกญี่ปุ่นแซม

     เช้าๆแดดอุ่นมานัดพบกับสายหมอกเย็นชื่น

นั่งดูนกเขาคันคูอยู่บนยอดไม้

สายหน่อยถือตะกร้าใส่หัวอาหารไปโปรยให้ไก่ให้ปลา

ขากลับมาเก็บไข่เก็บผักริมรั้วมาลงหม้อแกง

ผักสดๆกรอบอร่อยทั้งน๊าน..แม่คุณเอ๋ย

ผัด-ต้ม-แกง-ร้อนๆควันฉุย

ชวนกันตัก ชิม อิ่มอร่อยจนพุงตึง..

     บ่ายแก่ๆหริ่งเรไรกล่อมให้ง่วงนอนตอนบ่าย

กลางคืนมีพระจันทร์ดวงโต พลิกหงายข้างขึ้นข้างแรม

เสียงนกฮูกอกหักร้องทึดทือๆ สลับกับเสียงกดแป้นพิมพ์ของบล็อกพันธุ์แท้

ที่งอแง ตอแย ไม่หลับไม่นอนกันสักกะที

     วันไหนฝนตก

กบเขียนและแมลงร้องระงม

โดยเฉพาะอึ่งอ่าง คอสั้น เปล่งเสียงลั่นกลบป่า

บางคืนนอนฟังดนตรีป่าก็ดีนะ

รึอยากจะร้องเพลงเองแต่นึกชื่อเพลงไม่ออก

ก็ร้องเพลง กอดคนแซ่เฮ ที่ท่านอัยการชาวเกาะแต่งก็ได้นะขอรับ

     ความรู้มีอยู่เต็มป่า เต็มท้องฟ้า เต็มตื้นในตัวคน

เราจะไม่ขัดสนปัญญาถ้ารู้วิธีเสาะหาความรู้

สมัยนี้อยู่ที่ไหนๆก็เรียนได้

ถ้าเราทำตัวเป็นผู้เรียน

ชวนกันเรียน ช่วยกันเรียน มันจะไปไหนเสียตัวความรู้นั่น

     แก๊งๆ แก๊งๆ..ได้เวลาเรียนแล้วครับ

เด็กหญิงอึ่ง เด็กหญิงหนิง  เด็กหญิงราณี เด็กหญิงสุ

เดินหน้าตาบ๊องแบ๊วเข้ามาแล้ว

ก๊วนนี้จะตั้งใจเรียน หรือโดดเรียน อิ อิ

Key Word: เรียนไหนก็เรียนได้ อย่าดูดาย ใจเบาไม่เข้าเรียน

Next : กว่าจะได้เข้าลาน แทบคลานเลยล่ะขอรับ » »