ลานสวนป่า

ไปใต้คราวนี้เจอแต่เรื่องดีๆ มีดุเดือดบ้างเรื่องสถานการณืแต่ก็ไม่เท่าไหร่

ดินแดนใต้ยังมีเสน่ห์เหลือเฟือ

โดยเฉพาะในกลุ่มของชาวเฮฮาศาสตร์

มิตรไมตรียังงอกงามอบอุ่น เครือญาติยิ้มแย้มแจ่มใส

ได้กินข้าวกับลูกหลาน อาจารย์ธวัชชัย มะปรางเปี้ยว เมตตา ต้นกล้า ฯลฯ

แป๊ดเหนื่อยหน่อยเพราะเป็นหัวเรือใหญ่ งานนี้ใช้คนที่อยู่เคียงข้างแบบไม่เกรงใจ

น้องฟ้า น้องฟาง ตัวโตขึ้นเยอะ อารมณ์ดี ขยันเรียน งอนและงอแงน้อยลง

แป๊ดจัดให้พักโรงแรมที่สงบสวยงามมาก

ต้นไม้ บรรยากาศสดใส อาหารเช้าอร่อย

เมื่อคืนแทบจะเรียกว่าเป็นการชุมนุมคนแซ่เฮ

มีลุงเอก อัยการ น้าอึ่ง ครอบครัวแป๊ด ทีมหมอเจ๊ คนสวย แซ่เฮ จากกระบี่

นับแล้วไม่น้อยกว่า15คน

ผมนอนกับใครรู้ไหมครับ?

ตอนหัวค่ำ..แป๊ด หมอเจ๊ น้าอึ่ง มาคุยด้วย

ผมโงกเหงกจนน้าสังเกตเห็นเตือนให้นอน

ทั้งๆที่อยากจะฟังคนแซ่เฮคุยกัน

เป็นคืนหนึ่งที่..ป๊อกเดียว นอนสลบ

ตื่นขึ้นมาตี4 นั่งทำPower Point ใช้ประกอบการเสวนา

มองไปยังคู่นอน หลับสนิท ผมตื่น เขานอน แบบนี้ก็ดีเหมือนกัน

ผมนอนเตียงเดียวกับ เม้ง! แต่คนละมุม

พอฟ้าสาง พนักงานยกอาหารมาเสริฟในห้อง

แต่เราขอไปรับประทานข้างนอกที่บรรยากาศสดใส

เจอพ่อลูกนั่งรับประทานอาหารเช้า

ออกไป อ้าว! ทีมหมอเจ๊อร่อยล่วงหน้าไปแล้ว

เมื่อทุกคนพร้อมหน้า อาหารพร้อม ก็โจ้กันสิครับ

อิ่มแล้วเตรียมตัวไปไปขึ้นเวทีเสวนา เรื่องการติดโชคอัพให้กับการแก้ไขความขัดแย้ง

มีลุงเอก หลวงพี่ติ๊ก ท่านอัยการชาวเกาะดำเนินรายการ ผมเป็นตัวประกอบ

ระหว่างที่สนทนาแบบลีลาสไตล์เฮฮา

อัยการเล่าว่า..หันมาจะให้ครูบารับไมค์ต่อ

อ้าว! เห็นนั่งหลับบนเวทีเฉยเลย

ก็ลองนึกดูเถิดว่า..มาใต้คราวนี้เหนื่อยแค่ไหน?

นั่งเสวนาบนเวทีแท้ๆ ยังหลับได้!!!

ที่จริงเป็นปริศนานะ ท่าน

บางทีการหลับก็ช่วยลดความขัดแย้งได้เหมือนกัน

ใกล้เคียงกับสุภาษิตที่ว่า..เอาหูไปนา เอาตาไปไร่ ยังไงละ อิอิ..

« « Prev : ข้างๆคูๆมองดูเศรษฐกิจพอเพียง

Next : โชคดีที่ตกรถ » »