ลานสวนป่า

หมู่นี้ถ้าใครหลงเข้ามาในลานปัญญา

จะเห็นอาการโอดโอยของมือBlogทั้งหลายอึงคะนึง

ตอนแรกนึกว่าเจออุปสรรคจะถอย

ที่ไหนได้..รุกประชิดติดพันแบบกัดไม่ปล่อย

อาจารย์หลินฮุ่ย ลุยใส่ภาพอย่างมุ่งมั่นทะลุทะลวง

อดตาหลับขับตานอนอยู่ค่อนคืน

เมื่อทำได้สำเร็จจะจดจำ ไม่ต้องจดๆจ้องๆ อีกต่อไป

จำได้ ทำได้ ภูมิใจน้อยเสียเมื่อไหร่?

การเรียนรู้แบบพอกะเทินของผม

ต้องทุ่มเทพลังใจ..เอาใจใส่หมดหน้าตัก

ต้องจูนศักยภาพที่เป็นต้นทุนเดิมออกมาปัดฝุ่น

แล้วจัดช่องว่างใส่สิ่งใหม่ๆเข้าไป เรียงให้เป็นระบบระเบียบตามวิธีปฎิบัติของระบบเทคโนโลยี

ดูผิวเผินอาจจะคิดว่าเป็นเรื่องใหม่ หรือยุ่งยากซับซ้อน

ที่จริงมันก็เป็นเรื่องธรรมดา ในธรรมชาติก็จัดวางระบบไว้เป็นขั้นเป็นตอนเหมือนกัน

ไปสั่งเกตดูดอกไม้ก็ได้ กลีบที่ซ้อนกันเป็นแฉกๆ หรือออกกาบดอกที่หุ้มห่อเป็นชูช่อ

จะมีลำดับขั้นไม่แทรกแซงแก่งแย่งกันให้ยุ่งขิง

การเรียนยุคนี้  ถ้าเราเป็นผู้เรียนจะมีเรื่องท้าทายใหม่ๆมาให้ปะลองฝีมืออยู่เสมอ เดี๋ยวคนโน้นก็มาบอกว่ามีโปรแกรมใหม่ โปรแกรมเด็ด ช่วยเหลือการทำงานให้ดีและสะดวกกว่าเดิม ผู้มีบล็อกอยู่ในหัวใจหรือจะรั้งรอ เข้าไปเรียนรู้อย่างเมามัน บางคนถึงขั้นลงแดงหรือไม่ก็หมดเรี่ยวหมดแรง โรคภัยของมนุษย์ยุคใหม่ จะเพิ่มมากขึ้นเพราะผลพวงของการคลุกอยู่กับหน้าจอนี่เอง 

ดังนั้นกลุ่มแซ่เฮ จึงวางแผนจัดรายการทัวร์ไปเยี่ยมยามกันในภูมิภาคต่างๆ 

ตอนนี้ก็มีกระเซ็นกระสายออกมาแล้วว่า  เราจะบุกเชียงราย

ญาติโกชาวBlogสายเชิงดอยต่างๆ 

เสนอข้อมูลได้นะครับ  ว่าเราควรจะมีกิจกรรมอะไรบ้าง

“ไปเฮเมืองเหนือกันเต๊อะ”

« « Prev : ไม่ยากหร๊อก ใส่ภาพ ..กดให้ถูกก็จบ อิ อิ

Next : ใจอาสา » »