วิชาถอดหัวโขน

โดย sutthinun เมื่อ 14 สิงหาคม 2008 เวลา 17:19 ในหมวดหมู่ สวนป่าฮาเฮ #
อ่าน: 2291

 

ท่านคงได้อ่านเรื่องละครพระอภัยมณีตอนปี่เหี่ยวไปแล้วนะขอรับ ในบริบทนั้นมีที่ไปที่มาแฝงเร้นอยู่พอสมควร นักศึกษาโข่งเป็นจอมยุทธจากค่ายต่างๆ เรื่องประสบการณ์บริหารนั้นหายห่วง ยอดเยี่ยมกระเทียมดองทั้งนั้น ผ่านการอบรมหลักสูตรมาร้อยแปด และหน้าที่การงานชั้นประธานที่เคารพนั้นไม่ธรรมดาอยู่แล้ว วิชาถอดหัวโขน สถาบันพระปกเกล้าให้ความสำคัญมาก พยายามใช้กุศโลบายหลายเชิงชั้น

ในส่วนของนักศึกษา..เมื่อเจอหน้ากัน เรียนรู้ด้วยกัน ทำความรู้จักกัน ทักทายไหว้กันสม่ำเสมอ แต่มันก็กระท่อนกระแท่นอยู่ดี ยังเข้าไม่ถึง(ใจ) ต่อเมื่อสถาบันพระปกเกล้าทำหนังสือรวมประวัติโข่งรุ่นที่1แจก ช่วยยกระดับการเข้าใจระหว่างกันเบื้องต้นได้ดีมาก จะให้คนเราไปซักประวัติกันซึ่งหน้า วัฒนธรรมไทยยังไม่ลื่นไหลนะขอรับ หนังสือประวัติเล่มน้อยจึงได้รับความสนใจมาก ทุกคนเปิดพลิกอ่านกันจนปรุโปร่ง ขอปรบมือให้ความคิดนี้  ทุกท่านเปิดอ่าน ทำความรู้จักกันทางอักษร ก่อนหน้านั้นเราได้ตั้งกติกา”เจ้าคุณพี่”

ขยับหัวโขนครั้งที่ 1

ด้วยการเรียกกันว่า..คุณพี่ อิอิ

ฉายาหลวงพี่ติ๊ก ก็ได้มาด้วยประการละฉะนี้นะขอรับ

ต่อมา..มีการแบ่งกลุ่มตามหัวข้อ ซึ่งจะต้องปรับเปลี่ยนย้ายกลุ่มไปเรื่อยๆ

แม้แต่โจทย์การบ้านที่จะไปดูงานก็เปิดโอก่าสให้ย้ายได้ตามความสนใจ

ถือเป็นการขยับหัวโขนเป็นระยะๆ

ขยับหัวโขนครั้งที่2

ระหว่างการเดินทางไปศึกษาดูงาน มีหน้าม้ามาชี้ชวนให้ทุกท่านแนะนำตัวเอง

กระบวนการกลุ่มมาเกี่ยวข้องมากขึ้น ทำคล้ายกับจับแพะชนแกะ

ได้กลุ่ม ได้แนะนำตัว ได้แนะนำงาน ให้รู้เขารู้เรา

แต่ละท่านถนัดงานด้านไหนอย่างไร?

สังเกตุได้ระหว่างอาจารย์บรรยาย เราจะเห็นลีลาการ ถาม-ตอบ- ให้พอจะจับเค้าได้บ้าง

ขยับหัวโขนครั้งที่3

มาถึงอีตอนแสดงละครย่อยนี่สิ  ผมยังงไม่หาย แมวมองมาติดต่อให้แสดงเป็นพระฤๅษี ยังนึกไม่ออก..ตัวเองมีแววพระธุดงทรงกรดตรงไหน? น่าจะให้เรารับบทพระอภัยมณี ..วันแสดง มีเสียงโทรศัพท์มาตามให้ไปซ้อมบท ..รับบทมาอ่าน และซ้อมกันนิดหน่อย นักแสดงงอแงไม่ซ้อม บอกมันจะประดักประเดิดหลายครั้ง ตกลงเอาเป็นว่าให้รู้เค้านิดๆหน่อยๆพอหอมปากหอมคอ

ช่วงเวลาอาหารมื้อค่ำ มีไวน์มาตั้ง พนักงานเสิฟเดินขวักไขว้

ข่าววงในแตกรึอย่างไร มีพี่เลี้ยงมาประกบ

ชนแก้วไวน์เพื่อลดความหวานหวั่น

มีคำปลอดประโลมว่า..จะได้คลายใจแสดงได้อย่างสบายๆ

..หลังจากนั้นก็มีเสียงกรูเกรียวออกมา

การถอดหัวโขน

ทุกกิจกรรมไม่ได้ผ่านไปเฉยๆ ได้ทิ้งร่องรอย ฝากความประทับใจ

ได้คิด ได้ฉุกคิด ได้ ได้…จุด จุด ..

ส่วนคณะผู้แสดงนั้นได้ถอดหัวโขนจริงๆด้วย

จะมีใครละครับที่สวมหุ่นแสดงไว้ตลอดเวลา

ดังนั้น..การถอดหัวโขนจึงมีความหมาย

ที่ไม่ต้องอธิบายคำว่า..”หมายความว่า” แต่อย่างใด อิอิ..

 

« « Prev : ควันหลงจากการไปดูงานภาคตะวันออก

Next : วันลานปัญญา » »


ผู้ใช้ Facebook สามารถให้ความเห็นที่นี่ได้ โดยกด Like เพื่อแสดงตัว

5 ความคิดเห็น

  • #1 จอมป่วน ให้ความคิดเห็นเมื่อ 14 สิงหาคม 2008 เวลา 21:48

    ถ้ารู้ว่าตัวเองใส่หัวโขนอยู่ก็ดีสิครับ

    บางคนคิดว่าหัวโขนคือหัวตัวเอง  ก็เลยถอดไม่ได้

    มีพี่ๆเล่าให้ฟังว่า  คุณสามีเกษียณอายุราชการมาแล้ว  ต้องเอาหนังสือพิมพ์  เมนูอาหาร  จดหมาย ใบทวงหนี้  ใบเสร็จรับเงิน ฯ  ใส่แฟ้มเสนอลงนามทุกวัน  อิอิอิอิ

  • #2 sutthinun ให้ความคิดเห็นเมื่อ 15 สิงหาคม 2008 เวลา 0:22

    555 ใครหนอบ้าเซ็นต์ถึงขนาดนั้น

  • #3 rani ให้ความคิดเห็นเมื่อ 15 สิงหาคม 2008 เวลา 3:10

    สวัสดีคะพ่อครุ
    แหมขำหมอ แบบพวกวางไม่ลง หนักคอตลอด อิอิ
    บางคน ก็รู้ว่าเป็นหัวโขน แต่ก็กระหยิ่มนึกว่าหัวนั้นสามารถแทนหัวตัวเองได้ เมื่อใดหัวโขนหลุด หัวตัวเองอาจคอพับไปแล้วด้วยก็ได้ เพราะไม่ได้ใช้งานนาน เกินไป  อะไรมันก็บ่แน่สมัยนี้ อิอิ

  • #4 Lin Hui ให้ความคิดเห็นเมื่อ 15 สิงหาคม 2008 เวลา 20:03

    เปลี่ยนหัวโขนเสียบ้างก็ดีเหมือนกันนะค่ะ ทำให้เป็นักแสดงตามบทที่คนอื่นอยากให้เป็น
    จะสนุกดีนะค่ะน่า

  • #5 rattiya ให้ความคิดเห็นเมื่อ 15 สิงหาคม 2008 เวลา 20:52

    ดีนะคะ ที่เคยชินแต่เอาเอกสารใส่แฟ้มเสนอให้เซ็นต์ 
    นี่ถ้าเล่นร้องตามเลขามาเสนอแฟ้มด้วย มิแย่เหรอค่ะ
    อิอิ


แสดงความคิดเห็น

ท่านอยากจะเข้าระบบหรือไม่


*
To prove you're a person (not a spam script), type the security word shown in the picture. Click on the picture to hear an audio file of the word.
Click to hear an audio file of the anti-spam word


Main: 0.0797119140625 sec
Sidebar: 0.070945024490356 sec