ลานสวนป่า

..ถ้าใครได้อ่านการเดินทางสุดหวาดเสียวที่ลุงเอกเล่าในบล็อก จะเห็นว่าการขึ้นเฮลิคอปเตอร์ในสภาพอาการปิดนั้นอันตรายกว่าการเดินภาคพื้นดินไปเผชิญผู้ก่อการเสียอีก วันนี้ผมเดินทางกลับบ้านในสภาพที่มีเมฆฝนบ้าง แต่คงไม่ได้เศษเสี้ยวของน่านฟ้าเบตง ที่เมฆปกคลุมหนาทึบแบบจะมาก็มาไม่ให้รู้ตัว 

..หลังจากที่อุบัติเหตุเฮฯชนเขาเสียชีวิตทั้งลำแล้ว

ถามผู้สันทัดกรณีว่า..ไม่มีเรดาร์รึ หรือว่าใช้ไม่ได้!

คำตอบ ..เรดาร์ใช้ไม่ได้

การบินแบบนี้จึงเสี่ยงพอๆกับพวกนักบิน มิกาเช่

อาศัยประสบการณ์ การตัดสินใจ และหัวใจหินจริงๆ  จึงจะบินได้

อ่านรายละเอียดในบล็อกลุงเอกนะครับ

ช่วงที่บินกลับบ้านเมื่อบ่ายนี้  ผมสังเกตตอนฝ่าเข้าไปในกลุ่มเมฆ เราจะมองไม่เห็นอะไรเลย แต่เครื่องบินโดยสาร ลำใหญ่ บินเร็ว บินสูง ตรวจสอบเส้นทางล่วงหน้าสะดวก มีเครื่องมือนำร่อง จึงปลอดภัยแตกต่างจากเฮลิคอปเตอร์หลายขุม ระหว่างบินกลับ มองเห็นฝนเจิ่งทุ่งเป็นระยะๆ พรุ่งนี้จะมีค่ายนักศึกษา มมส.60 คน ตั้งแต่วันที่14-17 ช่วงนี้จะชวนคนรุ่นใหม่มากินนอน  จะชวนคุยเรื่อง..

• บทบาทนิสิตนักศึกษาต่อสังคม
• หน้าที่นักศึกษารุ่นใหม่
• มุมที่มองอนาคต
• วิธีที่นักศึกษาจะศึกษาสังคม
• การฟื้นฟูค่ายนิสิตนักศึกษา
• กิจกรรมฝึกงาน
• แลกเปลี่ยนเรียนรู้
• ฯลฯ

ดังนั้น ในช่วงนี้จึงอยากตะโกนดังๆว่า

ปลูกต้นไม้กันแล้วยังพี่น้องงงงงงงงง..

อิอิ..

« « Prev : รายการฮาคุณขอมา

Next : ควันหลงจากการไปดูงานภาคตะวันออก » »