ความสุขที่ไม่มีพิษภัย

โดย ป้าหวาน เมื่อ 14 พฤษภาคม 2010 เวลา 8:33 (เช้า) ในหมวดหมู่ เล่าสู่กันฟัง #
อ่าน: 1240

วันที่ไปสวนป่า ป้าหวานทำกับข้าวเป็นบางมื้อ  จริงๆแล้ว…
ป้าหวานไม่ได้เป็นผู้เชี่ยวชาญ ทำกับข้าวเก่งแต่อย่างใดเลย
เป็นการยกย่อง ให้กำลังใจ จากพ่อครูและเพื่อนๆ

เอาก็เอา..ยินดีทำในสิ่งที่เพื่อนๆว่าทำได้ดี น้ำพริกนั้นก็มีผู้ให้กำลังใจเยอะ
ทั้งๆที่คนไม่กินเผ็ดก็เยอะ….ไม่กินเผ็ด แต่บอกว่าน้ำพริกอร่อย…
อย่างนี้ ได้ใจไหมเล่า…
พอได้ทำก็ติดลม ดีเหมือนกันนะ ป้าหวานไม่มีอะไรจะให้ ทำกับข้าวก็ดี
ทีนี้เข้าครัวกัน ไม่มีครัวที่ไหนมีความสุขอย่างนี้

ป้านายที่แสนน่ารัก ป้านายจะห่วงใย
เตรียมนั่นนี่นู้น ให้พร้อมมูล ไอ้นี่พอไหม ไอ้นั่นจะเอาแบบไหน
ป้านายทำทุกอย่างปราณีต สวยงาม จนป้าหวานอาย..
จีงแซวป้านายว่าไม่กล้ากินผักที่ป้านายหั่น เพราะมันดูปราณีตจริงๆ
ปลาทู ตอนที่เรากินมันมักจะกระจุยกระจายไม่สวย แต่กินกับป้านาย
ทำไมปลาทูมันเรียบร้อยขาวนวลตลอดเวลาที่กิน ไม่ลุ่ยร่ายเลย…

ในครัวเป็นสวรรค์ มีน้องจากสวนป่าประจำอยู่ เป็นคนทำอะไรที่อยากให้ทำ
เติมถ่าน ล้างหม้อ ล้างจาน ยกขึ้น ยกลง หาอะไรๆที่ป้าหวานอยากได้
ทำอะไรๆที่อยากให้ทำ ตำอย่างนี้ เด็ดอย่างนั้น เอาอีก ..ผักไม่พอ..ก็หามาให้
หม้อนี้ไม่พอ ก็หามาให้ สรุปว่าป้าหวานแทบจะไม่ได้ทำอะไรเลย

ตอนที่หาวัตถุดิบ เครื่องปรุง แม่หวี ครูปู ก็ช่วยทำรายการ ช่วยจัดหา พี่บางทรายก็ช่วยพาไปตลาด
อีกวัน แม่หวีก็พาไป ทุกสิ่งล้วนมีผู้สนับสนุน จริงๆแล้วงานนี้มีผู้คนเบื้องหลังมากๆจริงๆ
พอทำงานในครัวไป สักพัก น้าอึ่งก็จะมาคอยช่วยประสานงาน มาดูป้านายกับป้าหวานบ่อยๆ
กำลังใจนะนี่….สักพัก น้องๆบ้านมกราก็จะมาคอยช่วย ช่วยยก ช่วยจัด น้องที่สวนป่าก็ช่วย…
ช่างเป็นแม่ครัวกิติมศักดิ์เหลือที่จะมีที่ไหนเหมือน…อ้อ..พี่หมอเจ้ อุ้ย และ ครูอึ่ง
ก็เข้ามาเยี่ยมมาทักทายกัน มากอดกัน ในครัว ไม่รู้ได้กลิ่นน้ำพริกติดไปไหม….

ตอนที่อาเปลี่ยน น้องอาราม น้องออด มาเข้าครัว เราก็มีความสุขกันตลอดเป็นการงานอันเบิกบานจริงๆ
ทุกคนจะถูกขอร้องให้ช่วยชิม แล้วเราก็จะร่วมกันทำกับข้าวแบบสหเฮด…สหแฮนด์ คงไม่มีสุขไหนเท่านี้
ความเห็นทุกความเห็นจะได้รับการตอบสนอง เรามีม้าเร็ววิ่งไปเก็บอะไรๆมาเพิ่ม

ระบาดออกมาถึงบริเวณกินอาหาร ป้านายเตรียมเครื่องปรุงให้พร้อมออกมาทำข้างนอกบางเมนู
เรามีที่ปรึกษาจำนวนมาก..ลืมนับ..เรามีผุ้ตกแต่ง ผู้ชิม ผู้เติม ผู้คนให้เข้ากัน และ ผู้เชียร์
การออกแบบอาหารจึงเป็นเรื่องพิเศษเล็กๆที่เบิกบานกันทุกคน

ความสุขแบบนี้ ไม่มีพิษภัย

Post to Twitter Post to Facebook

No related posts.

« « Prev : บทเรียนจากสวนป่า เมื่อ 5-7พ.ค 2553

Next : ปลา…. » »


ผู้ใช้ Facebook สามารถให้ความเห็นที่นี่ได้ โดยกด Like เพื่อแสดงตัว

2 ความคิดเห็น

  • #1 sutthinun ให้ความคิดเห็นเมื่อ 14 พฤษภาคม 2010 เวลา 12:47 (เย็น)

    อ่านแล้วมีฟามสุขอีหลีเด้อ
    เป็นความสุขที่อร่อย
    เป็นความสุขที่เจริญอาหาร
    น้ำหนักขึ้นมาอยู่ที่เดิมแล้วป้าจ๋า
    อร่อยจนลืมพุง อิ อิ

  • #2 ป้าหวาน ให้ความคิดเห็นเมื่อ 14 พฤษภาคม 2010 เวลา 4:05 (เย็น)
    ป้าหวานขออภัยที่คิดเมนูยังไม่เก่ง  แคลอรี่สูงไปหน่อย  และใช้วัสดุนอกเหนือจากที่สวนป่ามี หลายชนิด ซึ่งน้องครูปูก็แนะนำว่าอยากให้ใช้อะไรที่สวนป่ามี  เป็นหลัก  คราวหน้านะคะ ขอแก้ตัวใหม่ได้คิดทีเดียวเรื่อง มีอะไรกิน กับ..จะกินอะไรดี.  คนในเมืองมักเป็นพวกหลัง  เอาง่ายๆเข้าว่าไม่จัดหา มีแต่จัดซื้อ อิอิอิ

แสดงความคิดเห็น

ท่านอยากจะเข้าระบบหรือไม่
You must be logged in to post a comment.

Main: 0.33322501182556 sec
Sidebar: 0.054101943969727 sec