ขำ ขำ จากหงสา

3 ความคิดเห็น โดย silt เมื่อ 30 พฤศจิกายน 2010 เวลา 1:06 (เย็น) ในหมวดหมู่ ไม่ได้จัดหมวดหมู่ #
อ่าน: 1315

ท่านนคร (หัวหน้างานชาวหลวงพระบาง) โทรศัพท์หาเพื่อนร่วมงาน ” ท่านอยู่ไส”

ท่านประณต (หัวหน้างานชาวบางกอก) “ผมรออยู่ที่บ้านทำอิฐ”

ท่านนคร “บ้านทำอิด…แม่นบ้านหานนี่บ่” (บ้านหานเป็นหมู่บ้านแรกที่ออกจากแคมป์ไปก็เจอ)

ท่านประณต “ปล่าวครับท่าน ผมรออยู่ที่บ้านทำอิฐ”

ท่านนคร “ฮ่วยกะบ้านทำอิดกะแม่นบ้านหานนี่ล่ะหวา” (คำลาว บ้าน คือหมู่บ้าน ทำอิด แปลว่า อันแรก ครั้งทำอิด แปลว่าครั้งแรก)

ท่านประณต “ผมรอท่านอยู่ที่เรือนท้าวไซพอนที่มีเตาเผาอิฐ ที่เราจะไปจ่ายเงินเขาไงครับท่าน”

ตะแลม ๆ ๆ ๆ

อาจานเปลี่ยน “คำหมั้นคาบนี้เอื้อยเลี้ยง(แม่ครัว)เฮดหยังให้กิ๋น”

คำหมั้น “คั่วหมูกะทิอาจาน” อ้อ พะแนงหมู

มื้อต่อมา “แกงผักบุ้งกะทิอาจาน” อ้อ…แกงเทโพ

มื้อต่อมา “คั่วเฝอยองหน้าด้วยคั่วผักกาดอาจาน” อ้อ..วันนี้มีก๋วยเตี๋ยวราดหน้า

มื้อต่อมา “มื้อนี้น้องห่อข้าวเหนียวแจ่วบ่ะกอกกับซิ้นหลอด(เนื้อแดดเดียว)มากินอาจาน บ่กินมันแล้วข้าวฟรีอยู่นี่กินบ่แซปห่อมากินเองดีกว่า”

ตะแลมๆ ๆ ๆ

ขำขันสองเรื่องนี้สอนว่า “อย่าคิดว่าเหมือนกัน อย่าคิดว่าพูดภาษาเดียวกัน แต่ในความเหมือนมีความต่าง” คริ คริ

 



Main: 0.012842893600464 sec
Sidebar: 0.014880895614624 sec